Αντιμέτωπη με μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση, η οποία δεν επιτρέπει ήπιες προσαρμογές, ή αποφάσεις με βάση τις δημοσκοπήσεις θα βρεθεί η νέα κυβέρνηση της χώρας.
Τα δημόσια οικονομικά έχουν περιέλθει σε οικτρή κατάσταση, πολλά λέγονται ακόμη και για κρυφά δάνεια της τελευταίας στιγμής, ενώ θεωρείται βέβαιο πως το δημόσιο χρέος θα ξεπεράσει το 8% του ΑΕΠ, ενώ είναι εξίσου βέβαιο πως η ελληνική κοινωνία δεν πρόκειται να δείξει ανοχή στη νέα κυβέρνηση.
Η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου «Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές» που δόθηκε στη δημοσιότητα την Πέμπτη, προβλέπει ότι η ύφεση της ελληνικής οικονομίας θα συνεχιστεί και το 2010: Οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ εκτιμούν ότι φέτος η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 0,8% και 0,1% το 2010, το ποσοστό ανεργίας θα αυξηθεί στο 10,5% το 2010, από 9,5% φέτος και 7,6% το 2008, το δε έλλειμμα του προϋπολογισμού προβλέπεται 6,4% για φέτος και 7,1% για το 2010.
Αυτά είναι δεδομένα, όπως δεδομένο πρέπει να θεωρείται ότι η νέα κυβέρνηση θα πρέπει μέσα στην επόμενη διετία να εξασφαλίσει 20 -22 δισ., ενώ δεν έχουμε συνυπολογίσει τα όσα προεκλογικώς υποσχέθηκαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.
Στην προεκλογική περίοδο, ο Κώστας Καραμανλής (υποτίθεται πως) είπε τα πράγματα με το όνομά τους, ο δε Γιώργος Α. Παπανδρέου επέλεξε να είναι αόριστος και συνεπώς ευχάριστος στους πολίτες, με τελικό εξαγόμενο η κοινωνία απλώς να υποψιάζεται την πραγματικότητα, αλλά δεν έχει σαφή, ξεκάθαρη και συνολική εικόνα.
Τα όσα μας είπαν προεκλογικά οι κ. Καραμανλής και Παπανδρέου δεν απαντούν στις άμεσες απαιτήσεις της ελληνικής οικονομίας, ενώ όποια πολιτική και αν προκριθεί θα πρέπει να έχει την έγκριση της Ε.Ε. και συνεπώς να ενσωματωθεί στις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη συμμετοχή της Ελλάδος στην ΟΝΕ.
Το μείζον δε ερώτημα το οποίο έμεινε αναπάντητο είναι «πού θα βρεθούν τα χρήματα».
Η κυβέρνηση οδηγήθηκε σε εκλογές υπό το βάρος της δημοσιονομικής εκτροπής και των οικονομικών προβλημάτων, που όχι μόνο δεν αντιμετώπισε, όπως υποσχέθηκε το 2004, αλλά άφησε να διογκωθούν για να οδηγήσουν στο σημερινό αδιέξοδο.
Το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται πως έχει σχέδιο 100 ημερών για την ανάταξη της οικονομίας, αλλά είναι τόσες πολλές οι ασάφειές του, ώστε ουδείς μπορεί να γνωρίζει αν όντως αυτό το σχέδιο θα υλοποιηθεί. Κάποιοι αποδίδουν την αοριστία του οικονομικού του προγράμματος στην επίγνωση των προβλημάτων.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι όσο πιο γενικόλογες είναι οι εξαγγελίες, τόσο πιο εύκολα μπορεί να απαλλαγεί από αυτές την επομένη μέρα.
Ωστόσο, από σήμερα η Κομισιόν και οι αγορές θα απαιτήσουν πιο αξιόπιστες απαντήσεις από αυτές που διακινήθηκαν προεκλογικά.
Τραπεζίτες, επιχειρηματίες, χρηματιστές και αναλυτές αναμένουν τις κινήσεις της νέας κυβερνήσεως.
Οι αμέσως ενδιαφερόμενοι, κράτη και επιχειρηματίες, αναμένουν να δουν τι θα συμβεί με τον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή, τα λιμάνια, τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη.
Ωστόσο, πάνω και έξω από τους ανωτέρω η κοινωνία περιμένει από την κυβέρνηση αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, συγκράτηση των τιμών στην αγορά και νέες θέσεις εργασίας. Η κοινωνία περιμένει να σταματήσει το αίσχος, με τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους (stage).
Αλήθεια όλα αυτά πώς θα γίνουν;
Οψόμεθα.
