Ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1878 (ημέρα του Σταυρού). Σπούδασε νομικά στο Παρίσι. Από το 1902 εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα. Υπηρέτησε ως πρόξενος και υποπρόξενος στο Μοναστήρι, στην Ανατολική Ρωμυλία, στη Θράκη και στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας ως το 1907. Mαζί με τον Παύλο Μελά ο οποίος ήταν γαμπρός του (σύζυγος της αδερφής του), οργάνωσαν τις ορθόδοξες κοινότητες εναντίον των βουλγαρικών κομιτάτων. Ήταν από τους πρωτεργάτες του Μακεδονικού Αγώνα και το 1912 στάλθηκε ως ένας από τους διαπραγματευτές για την παράδοση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους στην Ελλάδα. Το 1915 εκλέχθηκε βουλευτής Φλωρίνης και το άστρο του έλαμψε στην πολιτική ζωή της χώρας γιατί ήταν ιδιαιτέρως λαοφιλής. Ο Ίων Δραγούμης ήταν υπέρμαχος της «Μεγάλης Ιδέας». Η κυβέρνηση Βενιζέλου το 1917 τον εξόρισε στην Κορσική. Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από το πολιτικό κατεστημένο της εποχής στις 31 Ιουλίου του 1920 στο κέντρο της Αθήνας. Ο Ίων Δραγούμης είναι για πολλούς ο «πατέρας» του Ελληνικού Εθνικισμού. Τα έργα του όπως το «Όσοι Ζωντανοί», «Ελληνικός Πολιτισμός» κι άλλα, ο αγώνας του για Εθνική Ανεξαρτησία και Ελευθερία της κουτσουρεμένης τότε Ελλάδος, αλλά και η εν γένει στάση ζωής του, τον έκαναν να αποτελεί πρότυπο στη συνείδηση χιλιάδων Ελλήνων της εποχής του. Ήταν εκφραστής του εθνικισμού με σεβασμό στον άνθρωπο και πιστός στις αρχές της ελευθερίας και της άμεσης δημοκρατίας.
Δυστυχώς η ελληνική πολιτεία έχει ξεχάσει τον Ίωνα Δραγούμη όπως κι άλλους Μεγάλους Έλληνες. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ τάξης του δημοτικού ο Iων Δραγούμης αναφέρεται σε μία μόλις σειρά (περιλαμβάνεται και μια φωτογραφία του), ενώ το βιβλίο ιστορίας της Γ’ Γυμνασίου του αφιερώνει ένα μικρό πλαίσιο που περιλαμβάνει απόσπασμα από ένα γράμμα που είχε στείλει στον Παύλο Μελά. Ο μόνος πολιτικός φορέας που θυμάται και τιμά σήμερα τον Ίωνα Δραγούμη είναι ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός καθώς έχει προχωρήσει από το 2007 στην ίδρυση του Ινστιτούτου Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών «Ίων Δραγούμης». Ο Ίων Δραγούμης ήταν ένας Μεγάλος Έλληνας και άξιος συνεχιστής του οράματος της Μεγάλης Ελλάδος, στις μέρες μας, θα ήταν εξίσου χρήσιμος. Ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα του επιδοθούν οι τιμές και η ιστορική μνήμη που του αξίζουν άσχετο αν φέτος συμπληρώνονται 89 ολόκληρα χρόνια από το θάνατό του και κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ακόμα.
Τσιάρας Δημήτρης
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.
www.neoskellas.blogspot.com
