Παρά την καλοκαιρινή ραστώνη η εσωτερική ειδησεογραφία εξακολουθεί να παραμένει έντονη και συναρπαστική. Στον παρατεταμένο τρομοκρατικό και φοβικό της χαρακτήρα έρχεται να προστεθεί και η απόπειρα εισαγωγής νομικής τροπολογίας υπέρ της πληρωμής από το κράτος των ενσήμων των βουλευτών εκείνων που επέλεξαν τη βουλευτική τους ιδιότητα, αντί του επαγγέλματός τους.
Ευτυχώς, που το έκτρωμα αυτό του νόμου αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή και ύστερα από τη σθεναρή αντίδραση όλων των πτερύγων του ελληνικού κοινοβουλίου. Χαρακτηρίσθηκε δε η απόπειρα αυτή από βουλευτή της συμπολίτευσης, ως παγκόσμια πρωτοτυπία. Και έτσι είναι, αφού κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί σε καμιά χώρα του κόσμου. Έτσι το άδικο κατά της κοινωνίας των εργαζομένων και απολυμένων πολιτών δεν φορτίσθηκε ακόμα περισσότερο. Όμως στη συνείδηση αυτών των ανθρώπων είναι έντονα καταγεγραμμένη η διαχρονικά προνομιακή συμπεριφορά του κράτους υπέρ των οικονομικά δυνατών. Και δεν είναι μόνον οι βουλευτές μας που απολαμβάνουν τα αγαθά της ιδιαίτερης αυτής μεταχείρισης. Είναι και κάποιοι άλλοι που με τη δύναμη του νόμου προκαλούν το λαό με παχυλές αυξήσεις και τεράστιες αναδρομικές απολαβές.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι το κράτος μας ακούει πολύ καλά τις απαιτήσεις των εχόντων, ενώ κωφεύει στα προβλήματα ζωής των εργαζομένων, και ιδιαίτερα των άνεργων νέων μας. Αυτών που ψάχνουν να βρουν στον ήλιο μοίρα και δεν τη βρίσκουν. Γι' αυτό, αν θέλει πραγματικά να είναι κοινωνικά δίκαιο, ας προβεί σε μια άλλη πράξη. Να πληρώσει τα ένσημα των απολυθέντων πολιτών. Για όλο το χρονικό διάστημα που θα παραμείνουν άνεργοι. Αφού αυτό δεν έγινε με δική τους υπαιτιότητα, αλλά της εργοδοσίας. Τότε να ξέρει καλά ότι θα έχει με το μέρος του, όχι μόνον τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου, αλλά και όλον το λαό.
Τέτοια νομοσχέδια κ. υπουργέ πρέπει να βλέπουν το φώς της δημοσιότητας. Τέτοιες προσπάθειες κοινωνικής δικαιοσύνης πρέπει να κάνετε. Αυτές που θα αγκαλιάζουν και θα δίνουν ελπίδα στο αδύναμο μέρος αυτού του λαού. Στους χιλιάδες απολυμένους. Σ' αυτούς που μένουν χωρίς ένσημα και κινδυνεύουν να χαθούν τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.
Για όλους αυτούς πρέπει να κόπτεσθε και να ξοδεύετε το εκατό τοις εκατό της υπουργικής σας δραστηριότητας και όχι για τους βουλευτές εκείνους που νοιάζονται πώς θα αποκτήσουν και μια δεύτερη παχυλή σύνταξη με ένσημα πληρωμένα από την τσέπη του φτωχού λαού. Και όλα αυτά σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Είναι ευτύχημα που την τελευταία στιγμή η κυβέρνηση πήρε το μήνυμα της σιωπηρής αντίδρασης του λαού και απέσυρε τη σχετική διάταξη. Σε αντίθετη περίπτωση αυτό θα αποτελούσε πρόκληση κατά της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προσδοκίας για ένα καλύτερο μέλλον αυτού του τόπου. Θα αποτελούσε συνέχεια των διαχρονικώς ψηφισθέντων νόμων περί αυξήσεων των βουλευτικών αποδοχών, περί συνταξιοδοτήσεως με μία τετραετία, περί διαγραφής πολιτικών αδικημάτων κ.α.
Προσωπικά, ως Έλληνας πολίτης που διαθέτει την απλή λογική δεν μπορώ να καταλάβω πώς οι εκάστοτε κυβερνώντες αποτολμούν ακόμα και τη δημοσιοποίηση τέτοιων νομοσχεδίων. Νομοσχεδίων της ντροπής. Που απαξιώνουν το μεγαλύτερο μέρος του λαού. Του πλέον φτωχού και κοινωνικά αδικημένου. Τέτοιες άδικες απόπειρες δεν πρέπει να γίνονται ποτέ. Όχι μόνον σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, αλλά και ανάπτυξης. Γιατί δεν εντάσσονται στην πλευρά του δικαίου. Και το κράτος πρέπει να φαίνεται τουλάχιστον δίκαιο. Πρέπει, έστω και στα χαρτιά, να τηρεί τα διακριτικά γνωρίσματα της κοινωνικής δημοκρατίας. Να μπορεί να αποδεικνύει, ανά πάσα στιγμή, με τους δίκαιους νόμους του, ότι είναι υπέρ του απλού πολίτη και όχι υπέρ της ευνοϊκής μεταχείρισης ορισμένων.
Για να έχουμε επομένως χρηστή και δίκαιη διακυβέρνηση πρέπει να καταστραφούν αμέσως όλα τα κέντρα σχεδίασης και εκπόρευσης τέτοιων άδικων νόμων. Και η μόνη αρμόδια γι' αυτό είναι η βουλή των Ελλήνων. Πρέπει να λειτουργεί ανεξάρτητα από ιδιοτελή συμφέροντα. Μοναδικό της κίνητρο θα πρέπει να είναι το συμφέρον του ελληνικού λαού. Αυτό που θα οδηγήσει αυτόν στην πολυπόθητη άσπρη μέρα. Αυτή που αργεί να έρθει. Και αργεί όχι εξαιτίας δικών του λαθών, αλλά εξαιτίας των κακών και σκόπιμων επιλογών των εκάστοτε κυβερνώντων. Αυτών που διστάζουν να συγκρουσθούν με τα διαχρονικώς πλήττοντα, τον ελληνικό λαό, συμφέροντα των ολίγων.
Όχι λοιπόν σε τέτοιου είδους τροπολογίες και νομικά τερτίπια. Όχι στην ιδιαίτερη μεταχείριση προνομιούχων κοινωνικά ομάδων. Όχι σε οποιαδήποτε απόπειρα πληρωμής των ενσήμων των ταγών του έθνους από την τσέπη του ελληνικού λαού. Όχι σε κανένα μέτρο που δεν βάζει σε πρώτη προτεραιότητα το δίκαιο και την ηθική. Τον Έλληνα πολίτη. Τον άνθρωπο.
Πιστεύοντας στις παραπάνω αρχές που συνθέτουν, εν ολίγοις, την αξία της κοινωνικής δικαιοσύνης θα δημιουργήσουμε ένα ισχυρό ανάχωμα αποτροπής άδικων νόμων. Αυτό, αυτή τη φορά λειτούργησε καλά και απέτρεψε το σκάνδαλο με κοινοβουλευτικό μανδύα. Και αυτό έγινε χάρη στην αντίδραση όλων των κομμάτων. Μηδέ εξαιρουμένου και του κυβερνώντος. Έτσι, νομίζω πρέπει να λειτουργεί το κοινοβούλιο. Με γνώμονα πάντοτε το λαϊκό συμφέρον και όχι με την προκλητική έννοια υπέρ των ολίγων.
Ας ευχηθούμε λοιπόν για το καλό του τόπου αυτή η πρακτική να είναι διαρκής και μόνιμη.
