Κάθε επέτειος είναι ένας σταθμός και ορόσημο για αναδρομές στο παρελθόν. Στοιχεία διδαχής παίρνουμε απ' αυτές και κάνουμε σχέδια για βελτίωση και πρόοδο.
Μια τέτοια επέτειο θα γιορτάσουμε κι εφέτος, τις μέρες τούτες, όπως κάθε χρόνο. Είναι η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, μετά την κατάρρευση της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Την ημέρα αυτή τιμούμε συνήθως με αναφορές οδυνηρές το παρελθόν. Τα πέτρινα εκείνα χρόνια. Τότε, που η βία φίμωνε τη γλώσσα και ξεστράτιζε τον νου. Τότε όταν βασίλευε το παράλογο και παντού κρατούσε η απειλή.
Πανηγυρίζουμε τη μεταπολίτευση, την πολιτειακή αλλαγή. Πάνω από 30 χρόνια, διάγουμε ελεύθερο βίο, ειρηνικόν και Δημοκρατικόν. Ζούμε και χαιρόμαστε τα αγαθά της ελευθερίας. Την αξιοπρέπειά μας, που είχαμε χάσει στα επαχθή βασανιστήρια. Έχουμε πάλι φιλοδοξίες και οράματα. Ξαναβρήκαμε το δικαίωμα, να διεκδικούμε την εργασία, τη μάθηση, την πρόοδο.
Σπάνια η πατρίδα μας, πέρασε τόση μακρά περίοδο, δίχως πολέμους, φουρτούνες πολιτικές και ανωμαλίες. Αυτό το επίτευγμα, δείγμα πολιτικής ωριμότητας του λαού μάς τιμά και μας καλεί, να συνεχίσουμε την ομαλή μας πορεία.
Οι λαοί δημιουργούν μέσα σε κλίμα νηφαλιότητας. Ενώ αντίθετα κατασπαράσσονται από αναταραχές και διαμάχες.
Να λοιπόν και πάλι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, συνεχίζοντας το έθιμο, θα ανοίξει και πάλι τις πόρτες του Προεδρικού Μεγάρου, για τη μεγάλη γιορτή της Δημοκρατίας. Για μια βραδιά ακόμα, εκεί μέσα, στα φώτα και τη λάμψη, θα συρρεύσουν πολιτικοί, επιχειρηματίες, άνθρωποι του Πνεύματος και της Τέχνης. Άνθρωποι, που κάποτε σήκωσαν το κεφάλι τους, για να εδραιωθεί η Δημοκρατία στον τόπο μας. Κι ακόμα θα πάνε άνθρωποι σακατεμένοι στο σώμα και στην ψυχή από τη δικτατορική λαίλαπα.
Τούτη τη χρονιά όμως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πήρε μια σώφρονα απόφαση. Θα δώσει τέρμα, στον κοσμικό χαρακτήρα, που δόθηκε ως τώρα σε τούτη τη γιορτή. Οι κλητοι λίγοι και εκλεκτοί. Θα λείψουν οι απαστράπτουσες τουαλέτες, τα χειροφιλήματα και οι ρεβερέντζες. Τέρμα και οι υποκριτικές χειραψίες των Μονομάχων! Θα προσέλθουν μόνον πραγματικοί τιμητές της Δημοκρατίας.
Αλλά για να μην γελιέμαστε. Για ποια Δημοκρατία μιλάμε;
Τη Δημοκρατία, που εκτρέφει ή τουλάχιστον ανέχεται, τη διαφθορά και τη διαπλοκή; Αυτή, που εκτρέφει εξωνυμένους και διεφθαρμένους λειτουργούς του Δημοσίου; Παπάδες, Δικαστές και επιστήμονες, επιρρεπείς στην εκτροπή, στη συνδιαλλαγή, στην ξέφρενη τάση εύκολου πλουτισμού; Τη Δημοκρατία, που μέσα στα Σχολεία της, μεγαλώνει και διαπλάθει πολίτες αμαθείς, ανίκανους να τους εμπιστευθούμε το αύριο; Αυτή, που αναίσχυντα διατηρεί στο Κοινοβούλιο τριακόσιους βουλευτές, ευνοημένους πρωθυπουργικούς κομπάρσους, άβουλα πιόνια και που κάνουν μια δουλειά, που αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας θα μπορούσαν να διεκπεραιώσουν μόνο εκατό άνθρωποι κατάλληλα επιλεγμένοι;
Η Δημοκρατία μας σήμερα, στερεί από τους πολίτες τον ρόλο και το χρέος τους, να κρίνουν την πιστότητα και εφαρμογή των θεσμών της. Οι πολιτικοί μπορεί να αναλίσκονται σε ρητορικές «ομολογίες πίστεως» προς τη Δημοκρατία. Δυστυχώς όμως, ονομάζουν «Δημοκρατία» την κατάφωρη άρνηση της Δημοκρατίας.
Έχουμε έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, απογυμνωμένον από κάθε εξουσία και δυνατότητα να παίξει το ρόλο του ως ηγέτης. Λέμε τάχα πώς έχουμε «Κοινοβουλευτική Δημοκρατία», ενώ στην πραγματικότητα έχουμε μια Πρωθυπουργική Μοναρχία. Συχνά μάλιστα κληρονομική. Και τα δυο μεγάλα κόμματα είναι «Αρχηγικά» τα τελευταία μάλιστα χρόνια, ηγέτες τους είναι πρόσωπα ανίκανα να φέρουν στους ώμους των, την πατρογονική κληρονομιά.
Άλλο κόμμα, κηρύσσεται υπέρ της Δικτατορίας του προλεταριάτου. Χρηματοδοτείται και οι βουλευτές του πληρώνονται από το πολιτικό σύστημα, που θέλουν να καταλύσουν. Κι άλλο κόμμα, για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, διακηρύσσει, πως όσους νόμους ψηφίσει το Κοινοβούλιο αυτό θα τους καταργήσει στους δρόμους με τις κουκούλες, τις μολότωφ και τα λοστάρια. Εικόνα τραγελαφική!
Κύριε Πρόεδρε, καλά κάνατε και περιορίσατε τη γιορτή για τη Δημοκρατία, σε πλαίσιο επιβαλλόμενο από τη σημερινή κρίσιμη κατάσταση. Ακόμα καλύτερα, όμως θα κάματε, εάν κλείνατε το Προεδρικό Μέγαρο και κρεμούσατε απ' έξω την αφίσα: «Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΡΓΕΙ».
Δεν βλέπετε τους δυό μονομάχους, πώς ευτελίζουν τον θεσμό της Δημοκρατίας και πώς διακυβεύουν, το άσπιλο όνομά σας, στη σκακιέρα των κομματικών τους συμφερόντων, ως έσχατοι παζαριώτες;
Αλήθεια, αν σεις ως καταγγελτική πράξη, υποβάλατε την παραίτησή σας, καταγγέλλοντας και αποκαλύπτοντας τη γυμνότητά τους, καταγγέλλοντας συνάμα το δεινοπαθές τούτο κατασκεύασμα της Δημοκρατίας, τι λόγο θα έδιναν στον λαό και στους εταίρους μας; Μια τέτοια υπέρβαση θα τους έκανε βούκινο και ξεφτίλα, σ' όλο τον κόσμο.
Ίσως μάλιστα τους αφυπνίζατε από τον νήδυμον ύπνο τους. Έως ότου ευδοκήσουν και επαναφέρουν στον τόπο μας, την αληθινή των προγόνων μας Δημοκρατία. Εκείνη που η έννοια «ΔΗΜΟΣ» και ο λογισμός του πολίτη, έδωσαν στον κόσμο, το πρότυπο της αληθούς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
