Της Γεωργίας Τρακάλα,
Υπεύθυνης Γυναικών ΝΟΔΕ Λάρισας
Είναι θλιβερό παράδειγμα, μια ευνομούμενη και με υψηλό ηθικό φρόνημα κοινωνία με βαθιές δημοκρατικές ρίζες, μια χώρα που μετέδωσε τον πολιτισμό της στις εσχατιές της γης, μια χώρα με ανυπέρβλητα στοιχεία ηρωισμού στους εθνικούς της αγώνες ανά τους αιώνες, να απαξιώνει στις ημέρες μας θεσμούς και όργανα, πολίτες αυτού του τόπου, δικά της παιδιά, που έχουν ταχθεί να υπηρετούν τον απλό πολίτη και να του παρέχουν αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς και αναφέρομαι στους υπηρετούντες στο σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας. Όταν δε, οι μηδενιστικές και απαξιωτικές αυτές κορόνες εκπέμπονται από χείλη ανώτερων αξιωματούχων της μείζονος αντιπολίτευσης και εννοώ βέβαια κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αυτό αποτελεί, θαρρώ, ιδιαίτερη προσβολή προς το φιλότιμο και συμπαθές σώμα της ΕΛ.ΑΣ., που νυχθημερόν με ζέστη και κρύο, σε συνθήκες που εγκυμονούν κινδύνους ακόμη και για τη σωματική τους ακεραιότητα, αυτοί δηλώνουν «παρών» κοντά στον πολίτη, πασχίζουν για την ασφάλειά του, προτάσσουν τα στήθη τους σε κάθε επίθεση, προπηλακίζονται, δέχονται ανελέητα ακατονόμαστες ύβρεις προσωπικές και οικογενειακές και πολλάκις δέχονται σωρηδόν την απαξίωση του έργου τους και δυστυχώς όλα αυτά, από επιφανείς της Ελληνικής κοινωνίας.
Παίρνω ως αφορμή να γράψω δύο λόγια, για την πρόσφατη απαγωγή του Π. Παναγόπουλου για την οποία, πόσα και πόσα δυσμενή σχόλια δεν εκστομίσθηκαν από την αντιπολίτευση προς την κυβέρνηση του κ. Καραμανλή, καθώς και την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Δεν διστάζουν να καταρρακώνουν τη δημόσια εξωτερική εικόνα της χώρας μας, προς ιδίον όφελος. Σταχυολογώ προς τούτο επιγραμματικά μερικές φράσεις απ’ αυτές. «Τέτοιες απαγωγές, συμβαίνουν μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες – οι εικόνες αυτές θυμίζουν εικόνες Λατινικής Αμερικής – την ΕΛ.ΑΣ. την πάτησε το τρένο της δεξιάς και άλλα συναφή».
Δεν άκουσα όμως ούτε μια λέξη θετική, ούτε ένα ευχαριστώ ή κάποια συγχαρητήρια προς τους ανθρώπους αυτούς της ΕΛ.ΑΣ., που συνέβαλαν στην εξιχνίαση της απαγωγής του Π. Παναγόπουλου και συνέλαβαν τους δράστες αυτής της υπόθεσης. Οι Έλληνες αστυνομικοί δεν είναι άλλοι άνθρωποι διαφορετικοί από όλους εμάς και δεν ήρθαν από άλλο πλανήτη. Είναι το δικό μου παιδί, το δικό σου παιδί, το παιδί του γείτονα, αυτό της γειτονιάς σου. Είναι τελικά το παιδί εκείνο, που επέλεξε συνειδητά να ενταχθεί στην ΕΛ.ΑΣ., ένα παιδί που έχει εισαχθεί στις σχολές αυτές με αρκετά υψηλή βαθμολογία, με ουσιαστικά εφόδια κατά τη διάρκεια των σπουδών του και όλα αυτά με την προσδοκία να υπηρετήσει σωστά και επάξια το κοινωνικό σύνολο, δηλαδή εσένα, εμένα, εμάς όλους. Ένα παιδί βλαστάρι που βάζει το σώμα του μπροστά στις σφαίρες των αδίστακτων κακοποιών και εγκληματιών, ένα παιδί που γίνεται πολλάκις θυσία αιμοσταγών «ανθρωποειδών». Κι όμως ενώ ακούσθηκαν δριμύ και ατελείωτα κατηγορώ για τον χαμό του άτυχου μαθητή, για τον οποίο και βέβαια όλη η κοινωνία συγκλονίσθηκε και συνέπασχε, εναντίον ολόκληρου του σώματος της ΕΛ.ΑΣ., ακούσθηκαν ελάχιστα έως καθόλου αισθήματα συμπάθειας για δεκάδες νεαρών παλικαριών της ΕΛ.ΑΣ., που έπεσαν θύματα εγκληματικών ενεργειών.
Αυτές τις μέρες που η ΕΛ.ΑΣ. ολοκλήρωσε με απόλυτη επιτυχία την εξιχνίαση μιας εγκληματικής συμμορίας, όχι μόνο δεν ακούσθηκαν λόγοι επαινετικοί, αλλά οι ίδιοι άνθρωποι προσπαθούν πάλι να εμπλέξουν στις κοινές συμμορίες και πολιτικούς άνδρες με στόχο να προσπορισθούν ίδια κομματικά οφέλη.
Ως απλή πολίτης αυτού του τόπου νιώθω το χρέος να εκφράσω δημόσια με την ταπεινή μου γραφίδα τις θερμές μου ευχαριστίες και τα συγχαρητήρια σ’ ολόκληρο το σώμα της ΕΛ.ΑΣ. και επίσης σε τοπικό επίπεδο, που όλοι μας έχουμε άμεση γνώση, πως οι πολίτες της Λάρισας, χάρη στη μεθοδικότητα, σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα των διοικούντων και υπηρετούντων στο σώμα, νιώθουμε απόλυτα ασφαλείς, έτσι όπως αρμόζει σε μια ευημερούσα και ευνομούμενη πολιτεία. Ας πάψουμε λοιπόν να ‘πυροβολούμε‘ τους αστυνομικούς μας και ας φροντίσουμε να τονώσουμε το τρωμένο ηθικό της ΕΛ.ΑΣ. Θα είναι για το καλό όλων μας.
