«Χρατς - χρατς - χρατς έχω μια φαγούρα», έλεγε εκεί που καθόταν ο τέως επικεφαλής της Ε.Υ.Π., ένας Κοράντης ονόματι. Καλά να πάθει που λέει ο λόγος. Αν είχε φροντίσει να κάνει μια... απεντόμωση στο κατάστημά του δεν θα τον έτρωγαν οι κοριοί. Διότι, άπαξ και οι κορεοί από την Κορέα αφεθούν ανενόχλητοι, τρώνε ό,τι βρίσκουν μπροστά τους και δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ αξιωματούχων και μη. Αυτό έπαθε και εκείνος ο Κοράντης. Άφησε ελεύθερους τους κορεούς και τελικά φάγανε τον ίδιο. Ή τουλάχιστον έτσι ο ίδιος υποστηρίζει και μετά μεγάλης χαράς συναινεί η αντιπολίτευση και ο αντιπολιτευόμενος Τύπος, που κάτι τέτοια είναι η καλύτερή του. Υποστηρίζει δηλαδή ότι «κατηγορείται» από την κυβέρνηση ότι δεν φίλτραρε τις συνομιλίες μεταξύ των μπουμπουκιών της συμμορίας Βλαστού και λοιπών... βλασταριών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν «εσφαλμένες εντυπώσεις εμπλοκής» μελών της κυβέρνησης με τη συγκεκριμένη ομάδα των βλασταριών. Και αφού άφησε ανενόχλητους τους κοριούς, τον φάγανε και τώρα πάει σπίτι του να μετράει τους καημούς και τους αναστεναγμούς. Και στη θέση του διπλωμάτη γιατί διπλωμάτης ήτανε, πάει τώρα ο εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος να επιβάλει το νόμο και την τάξη.
Από την κυβέρνηση βέβαια, λένε άλλα. Διότι ο νέος επικεφαλής της ΕΥΠ θεωρείται ως υπ’ αριθμόν ένα διώκτης του οργανωμένου εγκλήματος και... μπαμπούλας κατά της τρομοκρατίας. Επίσης και ότι τέλος πάντων η ΕΥΠ θα πρέπει να παίξει ενεργό ρόλο στην καταπολέμηση και πάταξη της εγκληματικότητας και φυσικά της τρομοκρατίας. Και είναι βεβαίως οφθαλμοφανές ότι αυτό το πολύ το έχει ανάγκη η χώρα, αρκεί τα λόγια να μετουσιωθούν σε πράξη και να δούμε αποτελέσματα.
Πρακτικά να το πάρει κανείς, ένας εισαγγελέας είναι πιο κατάλληλος από έναν διπλωμάτη για τη θέση του επικεφαλής της ΕΥΠ. Ωστόσο, επειδή η απομάκρυνση του πρέσβη Ιωάννη Κοράντη ήταν τελείως ξαφνική και ακολούθησε την ιστορία με τις απομαγνητοφωνήσεις της σπείρας εκβιαστών, εκτελεστών και δεν συμμαζεύεται, ε, όσο και να είναι κανείς καλοπροαίρετος, δεν μπορεί παρά να συνδέσει τα πράγματα και να καταλήξει σε συμπεράσματα. Εκτός πια και αν τον είχανε οι της κυβέρνησης, βάλει στο μάτι από πριν το διπλωμάτη και τώρα παρουσιάστηκε η κατάλληλη ευκαιρία για να τον... σουτάρουν. Παίζει κι αυτό.
Εκείνο, όμως, που πραγματικά έχει σημασία είτε τον φάγανε οι κοριοί είτε όχι, και αυτό που αγγίζει και τους πολίτες είναι αν πράγματι υπάρχει πρόθεση, διάθεση και δυνατότητα η ΕΥΠ να ενεργοποιηθεί καθοριστικά για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Επειδή ήταν καθοριστική, όπως λένε από το υπουργείο Εσωτερικών, η συμβολή των εργαζομένων στην ΕΥΠ στην εξάρθρωση της σπείρας του οργανωμένου εγκλήματος και μετά από τη συγκεκριμένη επιτυχία, ο υπουργός αποφάσισε ότι ένας άνθρωπος με μεγάλη εμπειρία στην εξάρθρωση του εγκλήματος θα μπορούσε από τη συγκεκριμένη θέση να προσφέρει ακόμη περισσότερα σε αυτή τη μάχη. Και, ως εκ τούτου, με συνοπτικές διαδικασίες ο Ι. Κοράντης πήγε στο σπίτι του. Όλο αυτό βέβαια έχει μια λογικοφάνεια, ας ελπίσουμε ότι θα έχει και την αντίστοιχη χρησιμότητα με χειροπιαστά αποτελέσματα στο μέλλον.
Άλλωστε, πέρα από την όποια πολιτική σημασία έχει η αιφνίδια αντικατάσταση του επικεφαλής της ΕΥΠ και από τον τρόπο που μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης, όπως προαναφέραμε το «διά ταύτα» είναι άλλο: αφού άλλοι δεν μπορούν να κάνουν αποτελεσματικά τη δουλειά τους και χρειάζονται τη συμβολή της ΕΥΠ τότε ας την έχουν. Αν αυτός είναι ο τρόπος να υπάρξουν ουσιαστικά αποτελέσματα όχι μόνο στο θέμα του οργανωμένου εγκλήματος αλλά και της τρομοκρατίας, όπου υπάρχει εμφανής υστέρηση στην αντιμετώπιση. Αφού το μεγαλύτερο πρόβλημα των πολιτών όπως προκύπτει και από τις δημοσκοπήσεις είναι η ασφάλεια ή η ανασφάλειά τους, η «οχύρωσή» της είναι προφανώς το ζητούμενο.
Πάντως, αυτό το «συνδικάτο του εγκλήματος» αν και εξαρθρώθηκε εξακολουθεί να έχει... θύματα. Οι παράπλευρες απώλειες, πρώτα οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι και μετά ο διοικητής της ΕΥΠ.
Να δούμε τι επιφυλάσσει η συνέχεια.
