Αγαπητή «Ελευθερία»
Είμαι και εγώ ένας από τους χιλιάδες ταλαιπωρημένους συνταξιούχους του ΙΚΑ όπως και τόσοι άλλοι. Μια ταλαιπωρία που θα μπορούσε να είναι μικρότερη εάν εκεί στο ΙΚΑ πρόσεχαν λίγο περισσότερο. Αναφέρομαι στα μπάνια λουτροθεραπείας που παίρνουμε, και εξηγούμαι: Υπάρχουν δύο ειδών προγράμματα το «Λουτροθεραπείας» και το «Θεραπευτικό». Στο θεραπευτικό τα πράγματα είναι πιο απλά και εύκολα, το μεγάλο πρόβλημα είναι στο πρόγραμμα λουτροθεραπείας. Όταν ορίσουν την ημερομηνία για να πάρεις τα κουπόνια πρέπει να πας από τις 2.00 - 3.00 τη νύχτα και να πάρεις σειρά και να προσκομίσεις ένα σωρό έντυπα και βεβαιώσεις για να το πάρεις και στη συνέχεια αφού γυρίσεις από τα λουτρά άλλα τόσα για να πάρεις κάποια χρήματα πίσω.
Το θέμα τώρα είναι ότι από φέτος το πρόγραμμα λουτροθεραπείας το κάνουν με κλήρωση, δηλαδή άλλος μπορεί να πάει δέκα φορές και άλλος καμία. Πιστεύω ότι πιο σωστό θα ήταν με το λήγοντα του αριθμού ΑΜΚΑ, δηλαδή φέτος το 1, του χρόνου το 2 και ούτε καθεξής. Σε περίπτωση που ο αριθμός των συμμετεχόντων δεν καλυφθεί από τον λήγοντα, τότε να γίνει μια κλήρωση για τα εισιτήρια που θα περισσέψουν. Αυτό με την κλήρωση, μου θυμίζει τα βαφτίσια και τα χρήματα που πετούσε ο πατέρας στον αέρα για τα μικρά, που του λέγανε το όνομα. «Σουρβουλιό» το λέγαμε.
Οι συνταξιούχοι σήμερα είμαστε πολύ κουρασμένοι ιδίως αυτοί που έχουμε κάποια ηλικία, διότι μετά τον πόλεμο που δουλέψαμε πολύ σκληρά και με αντίξοες συνθήκες για να αναστήσουμε μια Ελλάδα καταστραμμένη. Τώρα με τη σύνταξη των 640 ευρώ έχουμε κόψει τα πάντα, μέχρι τη λεμονάδα και τον καφέ στο καφενείο.
Τώρα, εάν η χώρα μας έχει φτάσει σε αυτό το χάλι, δεν φταίμε εμείς οι χαμηλοσυνταξιούχοι.
Με τιμή
Μαχμουδιές Γεώργιος
Αμπελάκια Λάρισας
