Αυτό το πράγμα πάλι... Σαν τη «Μαρία της Σιωπής» έχει γίνει αυτός ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ν.Δ. Κώστας Καραμανλής. Λες και έχει καταπιεί το αμίλητο νερό. Ούτε μιλιά, ούτε λαλιά. Τόσοι μήνες πέρασαν από τότε που η Ν.Δ. έχασε τις εθνικές εκλογές, που ο ίδιος παρέδωσε την προεδρία, τόσα του ’χουν σούρει - και σε αυτόν και στην κυβέρνησή του - και αυτός έχει μια συμπεριφορά «δεν λες κουβέντα, κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα».
Είναι και σίγουρο και γνωστό από καιρού ότι πολλά στελέχη και βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον πιέζουν να μιλήσει. Να βγει να δώσει εξηγήσεις, να προασπίσει εαυτόν και τις επιλογές του και εν πάση περιπτώσει να ελαφρύνει - πιθανώς - το κλίμα για τη Ν.Δ. τού σήμερα, η οποία δεν εννοεί να πάρει τα πάνω της με τίποτα. Εκείνος πάλι, κατά ασφαλείς πληροφορίες έχει πει ότι θα μιλήσει κάποια στιγμή, όταν εκείνος θα το κρίνει σκόπιμο, αλλά προς το παρόν ακολουθεί πίστα τη λέιντι Άντζελα: «Θα μιλήσω όταν θέλω να μιλήσω», που λέει και το άσμα.
Τώρα που πλησιάζει το Συνέδριο, το οποίο ο διάδοχός του Α. Σαμαράς ευελπιστεί ότι θα αποτελέσει και το εφαλτήριο για να πάρει ξανά μπρος η Ν.Δ., είχε αρχίσει να σέρνεται μια φήμη ότι ο τέως πρωθυπουργός θα έλεγε το άλλο άσμα: «Θέλω να τα πω». Φεύ, φαίνεται ότι ούτε και τώρα θέλει να τα πει.
Μάλιστα χθες που είχε σύγκληση Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ενόψει και του Συνεδρίου, κάποιοι έλεγαν ότι μπορεί να μιλήσει και στην Κ.Ο. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε. Άλλωστε, όπως είπε και κάποιος, δεν συμπεριλαμβανόταν και στην ημερήσια διάταξη. Αντιθέτως, βγήκε ο νυν πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς και έκανε ενέσεις θάρρους και αυτοπεποίθησης στους βουλευτές του, λέγοντάς τους ότι δεν είναι απολογητές του χθες, αλλά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για ένα καλύτερο αύριο και άλλα τοιαύτα. Και ορισμένοι το ερμήνευσαν και ως «άνοιγμα» προς τον Καραμανλή επειδή αναφέρθηκε στις επιλογές της κυβέρνησής του, οι οποίες εισήγαγαν μεταρρυθμίσεις στη χώρα υπό την πεισματική άρνηση του ΠΑΣΟΚ να συναινέσει σε οτιδήποτε.
Τώρα να το ’κανε αυτό γιατί πιθανώς προετοιμάζει το έδαφος για ομιλία Καραμανλή στο Συνέδριο; Είναι μια σκέψη. Από την άλλη όμως οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Κ. Καραμανλής δεν το ’χει σκοπό να μιλήσει ούτε στο Συνέδριο. Μάλιστα, οι πληροφορίες ανέφεραν ότι ο τέως πρωθυπουργός στο παραπέντε έφτασε να μιλήσει, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη. Αυτό όμως ως σενάριο διαψεύστηκε διότι κύκλοι του εκεί έλεγαν ότι ποτέ δεν είχε τέτοια πρόθεση και θα το κάνει όταν εκείνος το κρίνει αναγκαίο.
Τώρα, πότε θα το κρίνει ακριβώς και ποια είναι αυτά τα κριτήρια, ένας Καραμανλής μόνος του το ξέρει. Γιατί εδώ γίνονται πράγματα και θάματα, ο καιρός περνάει, κοντεύουμε να φτάσουμε στις επόμενες εθνικές εκλογές και «εκείνος δεν μίλησε».
Τώρα, γιατί δεν μιλάει είναι το θέμα. Τρεις είναι οι εκδοχές: ή τα ’χει πάρει στο κρανίο τόσο πολύ που δεν έχει καμιά διάθεση να πει οτιδήποτε. Ή δεν έχει τι να πει, ή έχει τόσα πολλά να πει που άμα τ’ ανοίξει θα γίνει της κακομοίρας. Ή τέλος πάντων έχει πάθει γλωσσοδέτη. Ό,τι και να ’ναι, η ουσία είναι ότι οφείλει να πάρει θέση. Και «επί προσωπικού», αλλά και ως υποχρέωση απέναντι στον κόσμο που τον ψήφισε και τον στήριξε επί μακρόν. Και βέβαια απέναντι στο κόμμα του, το οποίο βολοδέρνει μεταξύ του πρόσφατου παρελθόντος, ενός αμφιβόλου παρόντος και ενός μέλλοντος προς αναζήτηση.
Χώρια που «δεν μιλάει, δεν μιλάει», αυξάνονται οι προσδοκίες και όταν τελικά μιλήσει μπορεί να μην καλύψει ούτε και τα στοιχειώδη. Παίζει να το σκέφτεται και αυτό. Σου λέει τώρα όλοι περιμένουν ότι έχω κάτι να πω, άμα τα πω και δεν τους καλύψω μετά τι θα ’χω να λέω; Είναι κι αυτό ένα θέμα.
Ε, για να δούμε πότε θε να ’ρθει εκείνη η ώρα, που ως άλλος Νταλάρας, θα μας πει: «Θέλω να τα πω χωρίς να με ρωτήσεις, θέλω να τα πω όπως υπάρχουν στο μυαλό, θέλω να τα πω σαν να παραμιλώ».