«Αναφανήναι τις εκ των οστέων ημών έκδικος»!
Με τη φράση αυτή του Βιργιλίου κλείνει την αφιέρωση του πονήματός του στο Ρήγα Φεραίο, ο συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας. Αυτό το σύγγραμμα είναι από τα καλύτερα της προεπαναστατημένης Ελλάδας και αξίζει τον κόπο η μελέτη του.
Αφορμή να το φέρω στη μνήμη μου πήρα από ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην «Ελευθερία» την Κυριακή 23 Μαΐου 2010 και αναφερόταν στην κ. Μέρκελ, πρωθυπουργό της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Πολύ ή λίγο ο αρθρογράφος του παρουσίαζε την εν λόγω κυρία ως τον αυταρχικό εταίρο μας που θέλει σώνει και καλά να μας βάλει σε σκληρή δοκιμασία για να επιβεβαιώσει την κυρίαρχη θέση της χώρας της στην ΕΕ. Έχει άραγε αυτή την πρόθεση και γιατί; Σας βεβαιώνω ότι καθόλου δεν έχει ανάγκη επιβεβαίωσης της ισχύος της διότι αυτή είναι δεδομένη και πηγάζει από το αρχαιοελληνικό αξίωμα που λέει «ου αν κρατεί άρχειν». Είναι φυσικός νόμος να κυριαρχεί ο ισχυρός.
Η Χώρα αυτή είναι ισχυρή και μπράβο της. Βγήκε κατεστραμμένη και διαιρημένη από την περιπέτεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και κατόρθωσε μέσα σε λίγα χρόνια όχι μόνο να ορθοποδήσει αλλά και να μεγαλουργήσει. Προσέφερε εργασία σε εκατομμύρια μετανάστες και εξακολουθεί να σηκώνει το κύριο βάρος των επιδοτήσεων της ΕΕ. Ο κ. Θ. Πάγκαλος, γνωστός για τον αυθορμητισμό του, αποκάλεσε τη Γερμανία γίγαντα με γυάλινα πόδια για να σπεύσει να ζητήσει συγγνώμη για την αυθάδειά του και καλώς έπραξε.
Ο κ. πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου από τη Γερμανία άρχισε τα ταξίδια του στην Ευρώπη προκειμένου να ζητήσει οικονομική βοήθεια για να μην χρεοκοπήσει η χώρα. Οι Γερμανοί και η κ. Μέρκελ έχουν διαφορετική νοοτροπία στην αντιμετώπιση των οικονομικών ζητημάτων, είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και δεν ανέχονται παιχνίδια με το ευρώ, που αποτελεί κοινό νόμισμα δεκαεπτά χωρών και νιώθουν ευθύνη για την πορεία του σε μια ανοιχτή οικονομία ανταγωνισμού των κερδοσκοπικών αγορών.
Η χώρα μας ζητά οικονομική στήριξη μιας οικονομίας κατεστραμμένης από την απίστευτη ανευθυνότητα με την οποία τη διαχειρίστηκαν όλες οι κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα. Ξεκινώ από το ’74 διότι από τότε άρχισαν οι κρατικοποιήσεις των τραπεζών, της Ολυμπιακής Αεροπορίας και άλλων για να επιστέψουν αργότερα στον ιδιωτικό τομέα. Η χώρα μας δυστυχώς δεν κατόρθωσε να εφαρμόσει ένα σταθερό και αξιόπιστο σύστημα ανάπτυξης της οικονομίας με τα γνωστά σε όλους σημερινά προβλήματα και άλλα που μας περιμένουν γιατί δεν είναι εύκολο να δημιουργηθεί σε λίγο χρόνο ένα καινούργιο παραγωγικό οικονομικό σύστημα. Οι ηγέτες μας αρκούνταν στο να επισημαίνουν το πρόβλημα της οικονομίας χωρίς ωστόσο να προσπαθούν να το λύσουν φοβούμενοι το περίφημο πολιτικό κόστος. Για να καλύπτουν τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα επέλεγαν τον εύκολο δρόμο του δανεισμού, με συνέπεια την υπερχρέωση της χώρας. Όσα χρόνια οι δανειστές μας, μας δάνειζαν δεν είχαμε πρόβλημα, όταν όμως σταμάτησαν βρεθήκαμε στην αδυναμία να πληρώσουμε τα χρέη και τους τόκους των δανείων μας. Το τραγικότερο όλων ήταν η κατασυκοφάντηση της χώρας μας από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, για απίστευτα οικονομικά σκάνδαλα (πλιάτσικο) για βούλιαγμα της χώρας από τα τεράστια χρέη και δεν συμμαζεύεται. Τελικά πείσθηκαν οι εταίροι μας και το ΔΝΤ να μας δανείσουν με σκληρούς όρους και προϋποθέσεις. Η κ. Μέρκελ μπροστά στο ενδεχόμενο κι άλλες χώρες της ευρωζώνης να βρεθούν στην ίδια και χειρότερη κατάσταση ζητά την υιοθέτηση ακόμα σκληρότερων μέτρων κατά των απείθαρχων εταίρων που δεν εννοούν να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις των. Η σιδηρά κυρία της ΕΕ δεν ζητά εκδίκηση ζητά υπευθυνότητα και δημοσιονομική πειθαρχία από όλους γιατί όταν ένα μέλος του οικοδομήματος που λέγεται ΕΕ νοσεί, κινδυνεύει ολόκληρο το οικοδόμημα να καταρρεύσει.
Ο ανώνυμος συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας οργισμένος και αγανακτισμένος από την κατάντια της πατρίδας του από τον Τούρκο δυνάστη αλλά και τους άρχοντες και προεστούς, εκούσιους οπαδούς και δούλους του τυράννου, αναζητεί εναγωνίως τη φανέρωση ενός ήρωα εκδικητή που θα αναστήσει την πατρίδα, θα την απαλλάξει από τους δυνάστες και θα την βγάλει από την αφάνεια και την καταφρόνια τόσων αιώνων. Ο άξιος ηγέτης που ζητούσε ο συγγραφέας φανερώθηκε. Ήταν ο εθνομάρτυρας Ι. Καποδίστριας αλλά φρόντισαν να τον εξοντώσουν τα αδίστακτα ντόπια και ξένα συμφέροντα. Ήταν τάχα τύραννος γιατί προσπαθούσε να βάλει τάξη στους άτακτους, να τους μορφώσει και να τους κάνει άξιους των προγόνων τους. Δυστυχώς ο Έλληνας δεν εννοεί να απαλλαγεί από τα θανάσιμα ελαττώματά του της διχόνοιας, ιδιοτέλειας, του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας. Μόνον όταν τα βρίσκει ζόρικα λογικεύεται και γίνεται εργατικός και τίμιος.
Κυρία Μέρκελ, αν δεν υπήρχες θα έπρεπε να σε ανακαλύψουμε, γιατί δυστυχώς οι διαχειριστές των οικονομικών μας όχι μόνο δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τον κατήφορο της οικονομίας, αλλά και δεν δείχνουν ικανοί να την ανορθώσουν από μόνοι τους. Είναι τραγικό να επιχειρούμε να φορτώνουμε στους άλλους τις δικές μας αμαρτίες και να το παίζουμε αθώα θύματα των κερδοσκόπων. Να είσαι καλά κυρία Angela Merkel κι ας μην είσαι από δική μας σάρκα και οστά.
