Τα τελευταία χρόνια, πολύ δε περισσότερο τον τελευταίο καιρό, έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε εικόνες και να ακούμε ειδήσεις με πρωταγωνιστές νέα παιδιά, κάθε άλλο παρά κολακευτικές για τα ίδια και τους γονείς τους, για τους δασκάλους και το εκπαιδευτικό μας σύστημα αλλά και για την κοινωνία, που τα ανατρέφει.
Και επειδή συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις η κακή συμπεριφορά ορισμένων να χαρακτηρίζει το σύνολο της νεολαίας και «κοντά στα ξερά να καίγονται και τα χλωρά», υπάρχει διάχυτη ανησυχία στην ελληνική κοινωνία, για το πού πάμε και τι νεολαία διαθέτουμε ως χώρα.
Κι όμως! Τα πράγματα, κατά την άποψή μου, δεν είναι τόσο τραγικά, όσο τουλάχιστον, φαίνονται` απεναντίας, μάλιστα. Κι αυτό γιατί, πέραν του ότι έχουμε την τάση οι Νεοέλληνες, να προβάλλουμε περισσότερο, ό,τι πουλάει, και πουλάει, δυστυχώς, περισσότερο, ό,τι έχει να κάνει με το εύπεπτο και το κακό και όχι το καλό, είμαι σε θέση να διαβεβαιώσω από την πλούσια εμπειρία μου ως εκπαιδευτικός ότι η συντριπτική πλειοψηφία της σημερινής μαθητιώσας νεολαίας δεν έχει καμιά σχέση με όλα αυτά, που συμβαίνουν γύρω μας, τα οποία και δεν την εκφράζουν.
Τολμώ, επίσης, να υποστηρίζω, ότι είναι πολύ καλύτερη και περισσότερο ειλικρινής και αυθόρμητη απ’ τη μαθητιώσα νεολαία της γενιάς μου και όχι μόνο, γιατί, αντίθετα μ’ εκείνη, ωριμάζει νωρίτερα και είναι σε θέση να κρίνει, να εκφράζεται ελεύθερα, να σέβεται, όσους πραγματικά το αξίζουν, να αμφισβητεί έντονα, όσους αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, μπορεί να κάνει ρηξικέλευθες προτάσεις και να πρωτοστατεί, εκτός των άλλων, και σε δραστηριότητες πολιτιστικού περιεχομένου και περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος.
Απόδειξη τρανή αποτελεί και το πρόσφατο γεγονός, που συνέβη πριν λίγες μέρες στην πόλη μας στο πλαίσιο του θεσμού του μαθητικού Δημοτικού Συμβουλίου, που καθιερώθηκε εδώ και τέσσερα χρόνια με πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ένωσης Εκπαιδευτικών Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, του Υπευθύνου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Β’/βάθμιας Εκπαίδευσης και σε συνεργασία με το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λαρισαίων.
Συγκεκριμένα, πάνω από 200 μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων του Δήμου μας, πριν το Πάσχα, έγραψαν, εθελοντικά και φέτος, έκθεση με θέμα σχετικό με τον Πηνειό, αξιολογήθηκαν από ομάδα Εκπαιδευτικών και 37 απ’ αυτούς, όσοι δηλαδή και οι δημοτικοί σύμβουλοι, πήραν μέρος στις εργασίες του μαθητικού Δημοτικού Συμβουλίου, που κράτησαν μια μέρα, και ενώπιον της Δημοτικής Αρχής και των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου έκαναν την κριτική τους και κατέθεσαν πρωτοποριακές προτάσεις για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής στο ποτάμι μας. Και επειδή δεν θέλησαν να μείνουν μόνο στο λόγια, συμφώνησαν να δημιουργήσουν μία εθελοντική ομάδα, η οποία κατά καιρούς να απαλλάσσει τις παρυφές της κοίτης του ποταμού από σκουπίδια.
Έτσι, το πρωί του περασμένου Σαββάτου, μαθητές Δημοτικοί Σύμβουλοι, πλαισιωμένοι από συμμαθητές τους, από υπευθύνους καθηγητές της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, από Δημοτικούς Συμβούλους, Αντιδημάρχους και από τον ίδιο το Δήμαρχο, μετέβησαν στην παλιά κοίτη του Πηνειού και έκαναν πράξη την απόφασή τους.
Τι κι αν ήταν Σάββατο; Τι κι αν τους πνίγουν οι υποχρεώσεις οι σχολικές και φροντιστηριακές και έχουν ανάγκη από ελεύθερο χρόνο; Τα παιδιά αυτά, και ήταν πολλά, βρήκαν το χρόνο και έδωσαν ένα καλό μάθημα σε μικρούς και κυρίως σε μεγάλους για αλλαγή νοοτροπίας και για σεβασμό στον περιβάλλοντα χώρο, τον οποίο οφείλουμε οι πάντες να κρατάμε καθαρό, αν θέλουμε να αναπνέουμε καθαρό αέρα και να απολαμβάνει το μάτι μας τις πλούσιες φυσικές ομορφιές της πατρίδας μας.
Και δεν αρκέστηκαν μόνο σ’ αυτό. Ζήτησαν απ’ τη Δημοτική Αρχή η προσπάθεια αυτή να έχει και συνέχεια. Αν μη τι άλλο, τους αξίζει ένα μεγάλο «Μπράβο», που το συνοδεύει η ευχή να υπάρξουν μιμητές τους.