Οι αρχαίοι πρόγονοί μας, με πρωτοστάτη τον Σωκράτη γκρέμισαν τους δώδεκα ψευτο-θεούς, στα Καζάνια του Ολύμπου. Επιτέλους πήραν είδηση τον εμπαιγμό του μύθου, απαλλάχθηκαν και προετοίμασαν το έδαφος, για τη θρησκεία της αγάπης, τον Χριστιανισμό.
Αιώνες τώρα, ζούσαμε με πίστη, στη διδασκαλία του Θεανθρώπου. Είχαμε τους Αγίους μας, στους οποίους προστρέχαμε, με πίστη και ικετήριες ευχές. Σε στιγμές λύπης και ανάγκης, τους ικετεύαμε να κάνουν το θαύμα τους. Τελευταία όμως, ο Έλληνας ανακάλυψε, πώς ο μεγάθυμος Θεός, δεν του κάνει όλα τα χατίρια. Προσεύχεται και τάζει στους Αγίους, να του πέσει το λαχείο, αλλά εκείνοι κωφεύουν. Παίζει μετά μανίας στον τζόγο, επικαλούμενος τη Θεία παρέμβαση. Προσεύχεται να του έλθουν στη ζωή του όλα βολικά, αλλά οι επουράνιες δυνάμεις τον αγνοούν.
Ο Έλληνας όμως αδημονεί, αγωνιά. Θέλει γρήγορα ν’ αποκτήσει μεγάλο σπίτι, αυτοκίνητο πολλών κυβικών, ζωή πλούσια, λούσα και ταξίδια. Θέλει δυνάμεις συνδρομής. Και οι Θείες δυνάμεις, δεν του κάνουν πάντα το χατίρι. Σκέφτηκε λοιπόν ο πολυμήχανος Έλληνας, πώς αφού οι τόσοι Άγιοι, που τους επικαλείται, αδιαφορούν κυρίως για τις αθέμιτες επιθυμίες του, να προσφύγει στη βοήθεια άλλων. Τον απαρνήθηκαν εκείνοι; Τους απαρνείται κι αυτός. Καταργεί πάραυτα το Εορτολόγιο της Χριστιανοσύνης και στη θέση του βάζει άλλους Θεούς και Αγίους. Δικά του όργανα, που χωρίς παρακάλιες και ικεσίες να τον συμπαραστέκονται. Αγίους με ελαστική συνείδηση που θα διεκπεραιώνουν τις δουλειές του εν τάχει.
Αμ, τι! Θα κάτσει να παρακαλέσει Αγίους, που για να του κάνουν μια χάρη, σου ζητάνε πιστοποιητικά και τεκμήρια ηθικής συμπεριφοράς; Κεριά, καντήλια και τάματα; Πήρε λοιπόν κι έκανε τους δικούς του βολικούς Αγίους.
* Ο Αυθαίρετος Οικιστής. Πρώτος και καλύτερος. Με τη δουλειά και τον ιδρώτα κάνεις σπίτι και εξοχικό; Όχι. Βάζει λοιπόν μπροστά το σχέδιο του νέου του Αγίου. Χωρίς κεριά και προσκυνήματα. Σχέδιο απλό. Καίω, περιφράζω, εξαγοράζω, κτίζω και κατέχω παγίως. Αμ, πώς!!
* Ο Άγιος Φοροφυγάς. Μια χαραμάδα, που μας οδηγεί στο εύκολο κέρδος. Βοηθοί μας κάτι καλά παιδιά της Εφορίας. Βρε δούλεψε να ψευτοζείς και κλέψε για να έχεις. Άλλωστε δεν κλέβουμε. Από το κράτος τα παίρνουμε. Τώρα αν το κράτος είμαστε εμείς οι ίδιοι! Ώχ, καημένε. Κάνε τη δουλειά σου κι άσε τα κορόιδα να το παίζουν ηθικοί.
* Ο Μέγας Γρηγορόσημος. Σίγα μην περιμένουμε σειρά, νόμιμες διαδικασίες και άλλα κουραφέξαλα. Κολλάς ένα γρηγορόσημο και ξεπερνάς δυσκολίες και εμπόδια! Κι αν είναι αλάδωτα τα γρανάζια της κρατικής μηχανής, εμείς τι είμαστε εδώ. Για λάδωμα!
* Ο Άγιος Φακελάκιας. Συμπαθέστατος Άγιος. Ανοίγει πόρτες και πορτάκια. Με τις ευλογίες του περνάς από το ράντζο στο μονόκλινο πολυτελείας. Σου είπαν στο Νοσοκομείο να περάσεις σ’ ένα τρίμηνο; Σου παίρνει ο Άγιος Φακελάκιας από το χέρι και σου λύνει το πρόβλημα στο άψε σβήσε. Όχι παρακάλιες και ικεσίες, όπως στον παλιό Άγιο...
* Ο Άγιος Διαπλεκόμενος. Νεοφανής και θαυματουργός. Μη τρέχεις στο χρεοκοπημένο Εορτολόγιο της Χριστιανοσύνης. Ετούτος είναι καλός. Σκυφτά, μουλωχτά κι απόρρητα, σε μπάζει στο κερδοφόρο βασίλειο του πάρε-δώσε. Συνταγή σίγουρη και αποτελεσματική.
* Ο Άγιος Ζυγιστής Βάμβακος. (Λατρεύεται κυρίως από Θεσσαλούς αγρότες). Κάτι γίνεται και μ’ αυτόν τον ζευζέκη. Μα δεν τον κατέχω και καλά.
* Ο Άγιος Αιτούμενος. Άγιος παλλαϊκός και παντάξιος. Ο Αιτούμενος του πολυπόθητου διορισμού στο Δημόσιο, της επανεκλογής Βουλευτού. Ο Άγιος των γύφτων, των αγροτών, του δημόσιου υπαλλήλου και γιατί όχι και των Εφοπλιστών. Οι πάντες αιτούν και απαιτούν και προστρέχουν στον Άγιό τους.
* Ο Άγιος Καταληψίας. Οπλισμένος με τρακτέρ, ρόπαλα, σφεντόνες και οδοφράγματα. Άγριος και πολεμοχαρής. Ετσιθελικός διεκδικητής. Αν του αντισταθείς, φοράει κουκούλα και τα κάνει όλα λίμπα.
Πολλοί νεοφανείς και θαυματουργοί Άγιοι. Θυσιάστε απλόχερα σ’ αυτούς και ευχηθείτε Δι΄ Ευχών των Αγίων κι όπου μας βγάλει η μοίρα μας.
