Κλιμάκωση στο μέτωπο της τρομοκρατίας με νέες ισχυρές επιθέσεις το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, φοβούνται οι διωκτικές αρχές, σύμφωνα με τα όσα φροντίζουν να διοχετεύσουν, προς τα μέσα ενημερώσεως, στελέχη της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας.
Αξίζει να υπομνήσουμε ορισμένα «εκρηκτικά» περιστατικά του τελευταίου καιρού, τα οποία απασχολούν τις αρχές ασφαλείας:
- Την αιματηρή συμπλοκή στη Δάφνη, στη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκε ο 35χρονος βιολόγος Λάμπρος Φούντας, συμπλοκή, η οποία καλλιέργησε προσδοκίες στις διωκτικές αρχές για ενδεχομένως εντυπωσιακές εξελίξεις στην προσπάθεια εξαρθρώσεως της λεγόμενης εγχώριας τρομοκρατίας νέας γενιάς.
- Την ισχυρή έκρηξη ωρολογιακού μηχανισμού στα γραφεία της ακραίας εθνικιστικής οργανώσεως «Χρυσή Αυγή», στην οδό Σωκράτους στην Ομόνοια, έκρηξη από την οποία προκλήθηκαν μεγάλες υλικές ζημιές, αλλά δεν υπήρξαν τραυματισμοί, καθώς προηγήθηκε προειδοποιητικό τηλεφώνημα και η περιοχή εκκενώθηκε άμεσα.
- Την επαύριον, αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός μικρής ισχύος εξερράγη στην είσοδο πολυκατοικίας στα Πατήσια, όπου μένει ο αντιπρόεδρος της ελληνοπακιστανικής κοινότητας και μέλος του ΔΣ του φόρουμ μεταναστών, Ανουάρ Ικμπάλ. Και πάλι υπήρξε προειδοποιητικό τηλεφώνημα, λίγες δε ώρες αργότερα εξερράγη βόμβα έξω από την περίφραξη του κτιρίου της Διευθύνσεως Αλλοδαπών της Ελληνικής Αστυνομίας, στη λεωφόρο Πέτρου Ράλλη, περιστατικό στο οποίο υπήρξε εκ νέου προειδοποιητικό τηλεφώνημα.
Οι πρώτες εκτιμήσεις ανέφεραν πως πρόκειται για «χτυπήματα» προερχόμενα από το λεγόμενο αντιεξουσιαστικό χώρο, συνδεόμενα μεταξύ τους, όπως και με την περίπτωση του αιματηρού περιστατικού της Δάφνης.
Λίγες μέρες αργότερα, η οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς - Αντάρτικη Ομάδα Τερροριστών» ανέλαβε, με προκήρυξή της στο Internet, την ευθύνη των τριών ανωτέρω βομβιστικών επιθέσεων, οι οποίες σημειώθηκαν εντός 24 ωρών.
Στο κείμενο της προκηρύξεως γίνεται αναφορά στον 35χρονο Λάμπρο Φούντα, μετονομάζοντας «τον Πυρήνα που πραγματοποίησε τις τρεις επιθέσεις», όπως αναφέρει, σε «κομάντο Λάμπρος Φούντας», ενώ καλούνται σε διάλογο «νέες επαναστατικές δυνάμεις», γεγονός που επιβεβαιώνει εκτιμήσεις των διωκτικών αρχών ότι στο εσωτερικό των τρομοκρατικών ομάδων βρίσκονται σε εξέλιξη ανακατατάξεις και διεργασίες.
Ακόμη στην εν λόγω προκήρυξη γίνεται ιστορική αναδρομή στο μεταναστευτικό ζήτημα στη χώρα, αναφορά στο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια και την οργάνωση «Χρυσή Αυγή».
«Επιλέξαμε σε διάστημα 30 ωρών να κάνουμε έξωση στα γραφεία της παρακρατικής «Χρυσής Αυγής», να χτυπήσουμε τα κολαστήρια της Π. Ράλλη, (...) καθώς και το σπίτι του Προέδρου του Ελληνοπακιστανικού Συλλόγου που ευθυγραμμίστηκε με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης καλύπτοντας το θέμα των απαγωγών συμπατριωτών του», αναφέρεται στην προκήρυξη.
Η κλιμάκωση αυτή, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις πολλών αναλυτών, δεν θεωρείται άσχετη αφενός μεν με την συνθήκες κρίσεως που μαστίζουν τη χώρα, αλλά και με τα θατσερικού τύπου μέτρα που προώθησε (και προφανώς θα προωθήσει και στο μέλλον) η κυβέρνηση, αφετέρου δε με τη χρόνια, βίαιη, αντιπαράθεση μεταξύ αυτών που θεωρούν ότι εκφράζουν αντιεξουσιαστικές ιδέες και απόψεις και εκείνων που προβάλλουν ακραίες εθνικοσοσιαλιστικές και ρατσιστικές θέσεις και θεωρίες.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το γεγονός ότι γίνεται χρήση του Internet, με συγκεκριμένες ιστοσελίδες, από τις οποίες προβάλλονται (για να μείνουμε μόνο στο ιδεολογικό επίπεδο) γνωστές εθνικοσοσιαλιστικές και ρατσιστικές θέσεις, αλλά οι συγκεκριμένες ιστοσελίδες συνιστούν παγίδα.
Και αυτό διότι, πέραν της προβολής των εμφανώς φασιστικών αυτών θέσεων, δημιουργείται ευκόλως σύγχυση και δη στις νεώτερες γενιές, αφού στις ίδιες ιστοσελίδες (συν)υπάρχουν άρθρα και κείμενα που εξυμνούν (!!!) τον Τσε Γκεβάρα, αλλά και την παλαιστινιακή αντίσταση.
Ο έγκυρος αναλυτής Αντώνης Καρακούσης έκανε, εν προκειμένω και με αφορμή τις βομβιστικές επιθέσεις, λόγο για «σύγκρουση των άκρων», υπενθύμισε δε (επικαλούμενος το αυτοβιογραφικό βιβλίο «Αχτίνα Θ», του ιστορικού στελέχους της κομμουνιστικής Αριστεράς Βασίλη Νεφελούδη) στο οποίο γίνεται, μεταξύ άλλων, αναφορά σε συγκρούσεις, το 1933, «τριεψιλιτών», μελών, δηλαδή, της αντικομμουνιστικής και αντισημιτικής οργανώσεως της εποχής, «Εθνική Ένωσις Ελλάς», με συνδικαλισμένους εργάτες και αριστερούς πολίτες στην Αθήνα.
Άλλωστε, το τελευταίο διάστημα καταγράφονται επεισόδια βίας μεταξύ «χρυσαυγιτών» και ακροαριστερών ομάδων σε όλη την Ελλάδα, όπως δε σημειώνει ο εν λόγω αρθρογράφος «καινούργιοι πυρήνες εθνικοσοσιαλιστικών ομάδων προκαλούν ολοένα συχνότερα περιστατικά βίας, με αποτέλεσμα να τείνει να διαμορφωθεί περιβάλλον σύγκρουσης στη ζώνη των άκρων». Και φυσικά τονίζει πως «δεν είναι τυχαίο ότι όλα τούτα καταγράφονται στον καιρό της μεγάλης κρίσης και της επερχόμενης, ακόμη μεγαλύτερης, ύφεσης».
Και εν κατακλείδι σημειώνει:
«Όσο για το πολιτικό αποτέλεσμα αυτής της επερχόμενης σύγκρουσης των άκρων, η Ιστορία μάς δείχνει τα χειρότερα. Πράγμα που σημαίνει ότι η Δημοκρατία οφείλει να επαγρυπνεί, γιατί οι καιροί είναι πονηροί και οι κήποι της συνωμοσίας ανθηροί όσο ποτέ».
Ο Αντώνης Καρακούσης είναι εύστοχος και σαφής και συνεπώς νομίζω πως περισσεύει κάθε άλλο σχόλιο ή δική μου επισήμανση.
ΥΓ.
Διαβάζω στην «Ελευθεροτυπία» της 26ης Μαρτίου:
««Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ». Αυτό και άλλα παρόμοια ανατριχιαστικά ακούστηκαν στο κέντρο της Αθήνας, όχι από μέλη της «Χρυσής Αυγής» που διαδήλωναν, αλλά από βατραχανθρώπους των Ειδικών Δυνάμεων που παρήλαυναν στην Πανεπιστημίου και στην Αγίου Κωνσταντίνου στο πλαίσιο της επίσημης στρατιωτικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου.
Αμέσως μόλις άφησαν τις εξέδρες των επισήμων στο Σύνταγμα και έστριψαν στην Πανεπιστημίου, τα παλικάρια της ΟΥΚ μετέτρεψαν την παρέλαση σε εκδήλωση που θύμιζε πορεία μίσους ακροδεξιών, με συνθήματα που υπόσχονταν την αιματηρή σφαγή κάθε γειτονικού μας λαού κι αποφάσιζαν ποιος δικαιούται να λέγεται Έλληνας και ποιος όχι».
Αυτά και άλλα σημειώνει η «Ελευθεροτυπία» και προσθέτει:
«Αναρωτιέται κανείς: Πώς είναι δυνατόν ο ελληνικός στρατός, παρελαύνοντας επισήμως και συντεταγμένα στο κέντρο της πόλης, να προσβάλλει την ανθρωπιά μας, να εκθέτει τη χώρα μας και να παραβιάζει κατάφωρα τον αντιρατσιστικό νόμο, ο οποίος διώκει αυτεπάγγελτα τη ρητορική μίσους; Ζούμε στο 2010, και μάλιστα με κυβέρνηση σοσιαλιστών, ή σε αλήστου μνήμης εποχές, όπου ο στρατός διεκδικούσε και είχε άλλο ρόλο στα πράγματα της χώρας;».
