Σε αναπροσαρμογή της πολιτικής του τακτικής έχει προχωρήσει ο αρχηγός της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, στην πορεία του κόμματός του προς το 8ο τακτικό συνέδριό του το καλοκαίρι, αναπροσαρμογή από την οποία προκύπτει με σαφήνεια ότι θέλει να αποφύγει φαινόμενα εσωστρέφειας (όσο αυτό είναι δυνατόν) αλλά και πολυγλωσσίας, έχει δε καταστεί εμφανές πως η πολιτική του γραμμή «γέρνει» προς αυτήν της λεγόμενης «λαϊκής δεξιάς».
Μετά από αρκετές παλινωδίες, ο Αντώνης Σαμαράς επέλεξε (σ’ αυτή τη στάση τον βοήθησε τα μέγιστα ο πρωθυπουργός Γιώργος Α. Παπανδρέου με τις διάφορες αποφάσεις του, κυρίως δε με αυτήν για την εξεταστική επιτροπή για την Οικονομία) να πολώσει (δημοσίως και φραστικώς) τα πράγματα στις σχέσεις του με την κυβέρνηση, δίνοντας μεν την εντύπωση ότι δεν συναινεί με την ακολουθούμενη πολιτική λιτότητας, ταυτόχρονα δε προσπαθεί να κλείσει το όποιο ανοικτό μέτωπο έχει εντός του κόμματός του, αλλά «να βάλει απέναντι» τον ΛΑΟΣ και τον Γ. Καρατζαφέρη.
Άλλωστε, ο ισχυρισμός ότι επί της ουσίας η αξιωματική αντιπολίτευση συναινεί με την οικονομική πολιτική της κυβερνήσεως, στηρίζεται και στη στενή επικοινωνία (συνεργασία) που είχε ο αρχηγός της ΝΔ με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό των Οικονομικών, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών, όπου ελήφθησαν οι γνωστές αποφάσεις για την ελληνική οικονομία.
«ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑΤΑ»
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι αναγκασμένος να κάνει αυτά τα «ξεκαθαρίσματα», καθώς όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η ψαλίδα της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ παραμένει σε επίπεδα μεγαλύτερα των τελευταίων εθνικών εκλογών και συνεχίζεται η καθίζηση του κόμματός του, το οποίο κινείται σήμερα σε ποσοστά περί το 20%.
Ο στόχος της τακτικής του αρχηγού της ΝΔ είναι να συσπειρώσει περί αυτόν την κομματική του βάση, ενόψει του Συνεδρίου, μια βάση η οποία είναι οργισμένη μεν με τη διακυβέρνηση Καραμανλή, αλλά η οποία δεν μπορεί να αποδεχθεί (να χωνέψει) πως για τη δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας φταίει μόνο η συντηρητική παράταξη (όπως επιδιώκει να πείσει ο Γιώργος Παπανδρέου), οι οπαδοί της οποίας αναπόφευκτα θα πληγούν από τη σκληρή λιτότητα που ακολουθεί η κυβέρνηση.
Εν προκειμένω αξίζει να επισημανθεί ότι ο αρχηγός της μείζονος αντιπολιτεύσεως, σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό (ο οποίος άφηνε στο τραπέζι των διεθνών του επαφών, το αμερικανικό χαρτί περί προσφυγής στο ΔΝΤ) «έπαιξε» ακραιφνώς το χαρτί της Ευρώπης και της Ε.Ε., το οποίο, όπως και η κυβέρνηση, συνοδεύει και με το χαρτί του πατριωτισμού και προς τούτο, όπως τόνιζε, «βάζει πλάτη για το καλό του τόπου» (κι έτσι δεν μπορεί να επικριθεί ότι βάζει πλάτη στην κυβέρνηση...) με τις ευρωπαϊκές του επαφές.
Υπενθυμίζεται πως όταν ο Αντώνης Σαμαράς κέρδισε, με άνεση και με τις ευλογίες της «γαλάζιας» κομματικής βάσεως, την ηγεσία της ΝΔ, το κόμμα της μείζονος αντιπολιτεύσεως απαρτιζόταν από τρία κομμάτια «στη συσκευασία του ενός» με διαμορφωμένες τρεις βασικές πτέρυγες εντός του, τους «προεδρικούς», τους «ντορικούς» και τους «καραμανλικούς», ενώ υπάρχουν και οι αυτόνομοι (Β. Μεϊμαράκης και Άρης Σπηλιωτόπουλος).
«ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΙ» ΚΑΙ «ΝΤΟΡΙΚΟΙ»
«Απέναντι» στους της «προεδρικής φρουράς», υπάρχουν οι «ντορικοί» που δεν μπορούν να χωνέψουν την ήττα στις εσωκομματικές εκλογές, ενώ δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για την πολιτική του Αντώνη Σαμαρά.
Είναι δε εμφανές πως η κ. Μπακογιάννη παραμένει (σαν τον Νίκο Ζαχαριάδη...) με το «όπλο παρά πόδα» και είναι αποφασισμένη να μιλά και να εκφράζει τις απόψεις της στα (κατ’ αυτήν) μεγάλα θέματα, ενώ όπως λένε συνομιλητές της (σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα) δεν συμφωνεί με τη λογική της επιβολής της απόψεως του Α. Σαμαρά με κομματική πειθαρχία.
Ωστόσο, με τους «ντορικούς» και την Ντόρα Μπακογιάννη υπάρχει μείζον πρόβλημα, το οποίο θα επιδεινώνεται όσο θα προχωρούν οι διαδικασίες προς το Συνέδριο της ΝΔ και της εξεταστικής επιτροπής για τη Siemens.
Η πρώην υπουργός σε πρόσφατη συνέντευξή της («Βήμα») υποστήριξε ότι νιώθει «εν μέρει ανεπιθύμητη» στο κόμμα, παράλληλα άνοιξε μέτωπο και με τους «καραμανλικούς», ορισμένοι δε αναλυτές πιστεύουν πως καθ’ οδόν προς Συνέδριο της ΝΔ θα κλιμακώνεται η αντιπαράθεση της πρώην υπουργού με τη νέα ηγεσία, αλλά και με τους «καραμανλικούς», οι οποίοι, ούτως ή άλλως, είναι και εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι να στηρίζουν τον Αντώνη Σαμαρά.
Η Ρηγίλλης θεωρεί ότι η κ. Μπακογιάννη δεν έχει παραδεχθεί την ήττα της και, κυρίως, δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο ενός νέου πολιτικού κόμματος, ειδικά αν, λόγω κρίσεως, υπάρξουν φυγόκεντρες κινήσεις και στο ΠΑΣΟΚ. Η ίδια, πάντως, αποφεύγει να απαντά στα σενάρια αυτά, σημειώνοντας απλώς ότι ένα κόμμα δεν πρέπει να ικανοποιεί την προσωπική ματαιοδοξία του όποιου στελέχους, αλλά τις ανάγκες της κοινωνίας...
«ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΩ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, ΑΛΛΑ...»
Προ καιρού, τυχαία ή όχι, ο Αντώνης Σαμαράς βρήκε την ευκαιρία που περίμενε: Και αυτήν την ευκαιρία του την έδωσε ο σημερινός πρωθυπουργός με την απόφασή του να συγκροτηθεί εξεταστική επιτροπή, η οποία θα κληθεί να ερευνήσει αυτούς που έδιναν πλαστά στοιχεία στην Ευρώπη, σχετικά με την ελληνική οικονομία, στο διάστημα της διακυβερνήσεως Καραμανλή.
Έτσι, ο αρχηγός της ΝΔ επέλεξε, με αυστηρή ρητορική προς την κυβέρνηση, να δηλώσει πως σπάει το μέτωπο της συναινέσεως στην οικονομική πολιτική και να στηρίξει τον Κώστα Καραμανλή, αφού, μετά από αρκετές παλινωδίες, δεν συμφώνησε με την κυβερνητική πρόταση για την εξεταστική επιτροπή για την οικονομία και πρότεινε η επιτροπή «να πιάσει» και την περίοδο Σημίτη.
Εν προκειμένω, πολλοί αναλυτές, αν και διαφωνούν με τη συγκρότηση της επιτροπής για την οικονομία, πιστεύουν πως, με την πρότασή του για την περίοδο Καραμανλή, ο πρωθυπουργός βοηθά τον Α. Σαμαρά να ξεμπερδεύει με τα όποια «καραμανλικά» βαρίδια, ο δε αρχηγός της ΝΔ με τη δική του πρόταση για την περίοδο Σημίτη βοηθά τον Γ. Α. Παπανδρέου να ξεμπερδεύει με τους εκσυγχρονιστές.
Εν πάση δε περιπτώσει, ο Α. Σαμαράς προ καιρού φέρεται μεν να είπε σε βουλευτές του ότι «εγώ δεν πουλάω τον Καραμανλή», αργότερα, όμως, έριξε τις γνωστές του ρουκέτες για «αυτοκάθαρση» και για το «τέλος των βαρονιών και των βιλαετιών».
Ωστόσο, παρά τις επισημάνσεις του Αντώνη Σαμαρά για αυτοκάθαρση το ίδιο διάστημα είχαμε:
-Την επιστολή την οποία απέστειλε στους κ. Καραμανλή και Σαμαρά ο πρώην υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης ζητώντας την υποστήριξη της οικονομικής πολιτικής την πενταετία 2004-2008.
-Την κίνηση του πρώην υπουργού Γ. Βουλγαράκη να εμφανιστεί στα γραφεία της Οργανωτικής Επιτροπής του 8ου Συνεδρίου και να δηλώσει ότι επιθυμεί να μιλήσει στα Προσυνέδρια της ΝΔ και στο συνέδριο.
«ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ»
Σ’ αυτό το κλίμα, η Ρηγίλλης επιχείρησε να ανακόψει τα διάφορα σενάρια σχετικά με το ποια στελέχη είναι προς διαγραφή, αν και θεωρείται από έμπειρους κομματικούς παράγοντες, που συνομιλούν με την ηγετική ομάδα, ότι ο κ. Σαμαράς είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε «ανθρωποθυσίες».
«Ο Σαμαράς δεν χρωστάει σε κανέναν και δεν παίζει, αλλά το εννοεί ότι θα γίνει αυτοκάθαρση», λένε βασικοί συνομιλητές του και συνεχίζουν:
«Να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία και να αφοσιωθούμε στην αντιπολίτευση».
Στενοί συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά χαρακτηρίζουν ειλημμένη την απόφασή του για την απομάκρυνση από το κόμμα «όλων όσοι προκάλεσαν με τη συμπεριφορά τους», με το σκεπτικό ότι τα συγκεκριμένα στελέχη δεν ανήκουν, πια, σε ευρύτερες ομάδες, άρα δεν πρόκειται να μεγιστοποιηθεί η εσωκομματική κρίση.
Το χρονικό ορόσημο για τη Ρηγίλλης είναι η 17η Απριλίου, οπότε και θα γίνει το Προσυνέδριο της ΝΔ στο Ναύπλιο.
«Από εκεί και μετά όλα είναι ανοικτά», λένε ηγετικά στελέχη της ΝΔ και προσθέτουν ότι στο εξής «θα υπάρχουν κυρώσεις και για όποιον αμφισβητεί έστω και μέρος της κεντρικής γραμμής της ΝΔ», αλλά και «για όποιον επιμείνει στις διαφωνίες του μετά τη λήψη αποφάσεων από αρμόδια κομματικά όργανα».
«ΔΕΞΙΑ ΣΤΡΟΦΗ»
O Αντώνης Σαμαράς πιστεύει ότι η ανάκαμψη της ΝΔ περνάει αυτόματα από τη μετάθεση της συζητήσεως για το «χθες», στο «μέλλον» και αναγνωρίζει ότι ο εγκλωβισμός στη συζήτηση για τα έργα και τις ημέρες των κυβερνήσεων Καραμανλή περιορίζει τα περιθώρια διαφοροποιήσεώς του και καθυστερεί την προσπάθειά του «να ξεκολλήσει» από τη διαφορά των 10 μονάδων, με την οποία ηττήθηκε η συντηρητική παράταξη τον περασμένο Οκτώβριο.
Σε δημόσιες ομιλίες του επισήμανε πως «επιλογή μας είναι η στήριξη του τόπου, αλλά δεν συγκυβερνούμε» και επιβεβαίωσε αυτό που όλοι υποψιάζονταν, ότι δηλαδή θα στρέψει τη ΝΔ στη δεξιά της κοίτη, αυτήν της «λαϊκής δεξιάς».
Δεν είναι τυχαίο πως μιλά για «Συνέδριο επανίδρυσης» της παρατάξεως και υπεραμύνεται του κοινωνικού φιλελευθερισμού, με πατριωτικό λόγο, ενώ η δυναμική επανεμφάνιση των στελεχών που κινούνται στο χώρο της «λαϊκής Δεξιάς», συνδέεται, από πολλούς στη ΝΔ και με την απόφαση της νέας ηγεσίας να απομακρυνθεί από την πολιτική του λεγόμενου «μεσαίου χώρου».
Στο κομματικό παρασκήνιο εκτιμούν ότι ο Αντώνης Σαμαράς επενδύει πολιτικά στη «λαϊκή Δεξιά», καθώς από το συγκεκριμένο χώρο αντλεί, στην παρούσα φάση, τις περισσότερες δυνάμεις του.
Προς τούτο δε στην επίσημη έναρξη της προσυνεδριακής περιόδου, ο Αντώνης Σαμαράς σήκωσε τους τόνους:
«Το ΠΑΣΟΚ παραπαίει. Αντί να κυβερνάει, φτιάχνει Εξεταστικές Επιτροπές. Αντί να αποφασίζει, διασύρει τη χώρα και διασύρεται. Λιτότητα σημαίνει να κόψουμε τις σπατάλες, όχι να περικόψουμε τις ζωτικές ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας. Αυτό δεν θα το δεχθούμε ποτέ, δεν θα το στηρίξουμε ποτέ», είπε.
Απευθυνόμενος στο «σκληρό πυρήνα» των συντηρητικών ψηφοφόρων προέταξε την ανάγκη για «ισχυρότερη αστυνόμευση», επέκρινε το «δίκαιο» των μειοψηφιών που αποκλείουν τους δρόμους και τραυματίζουν την επιχειρηματική δραστηριότητα και επέμεινε στη σκληρή κριτική του για το σχέδιο νόμου που αναγνωρίζει πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες.
Ακόμη, τόνισε ότι στόχος του είναι να μπει τέλος στον «ιδεολογικό αφοπλισμό» και στα «ενοχικά πλέγματα» της ΝΔ και υποσχέθηκε ότι η ελληνική Δεξιά θα εξελιχθεί σε «ηγεμονική πολιτική δύναμη».
Ωστόσο, την ίδια στιγμή, ο Αντώνης Σαμαράς έχει πρόβλημα από τα δεξιά του: Ο Γιώργος Καρατζαφέρης (ο οποίος, είτε ως άτυπος σύμμαχος της κυβερνήσεως, είτε ως «λαγός» κάποιων, ομιλεί ακόμη και για το ενδεχόμενο να υπάρξει, ευρύτερης συναινέσεως, κυβερνητικό σχήμα (οικουμενική κυβέρνηση;) επιδεικνύει αυξημένη κινητικότητα, προσπαθεί να καπελώσει ακόμη και διάφορες κυβερνητικές κινήσεις, συναντάται με πρώην πρωθυπουργούς (και ζητεί σύσκεψη των αρχηγών, μαζί με τους πρώην πρωθυπουργούς) ενώ συνομιλεί και συναντάται με στελέχη της ΝΔ.
Όλα αυτά ταράζουν τον ύπνο του αρχηγού της ΝΔ, καθώς το κόμμα του (δημοσκοπικά) μένει στάσιμο, ενώ ο ΛΑΟΣ «τσιμπάει» και συνεπώς είναι υποχρεωμένος, εκ των πραγμάτων, να αποσαφηνίσει τόσο τη στάση του έναντι της κυβερνήσεως Παπανδρέου, όσο και έναντι των εσωκομματικών του πολεμίων, φυσικά δε και έναντι του εκ δεξιών του καρφιού, αν θέλει να δει, πράγματι, να ανακάμπτει το κόμμα της μείζονος αντιπολιτεύσεως.
