«Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Το φάντασμα του κομμουνισμού». Έτσι άρχιζε το περίφημο Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Πολλές δεκαετίες αργότερα, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την Ευρώπη πάλι. Όχι το φάντασμα του κομμουνισμού, αλλά το φάντασμα της Ελλάδας και της πιθανής χρεοκοπίας της.
Πρόεδροι, καγκελάριοι, πρωθυπουργοί, «αμερόληπτοι» ξένοι οίκοι-όχι ανοχής, αυτοί είναι τίμιοι- που προκάλεσαν την κρίση και τώρα βγαίνουν τιμητές, μας προτρέπουν να κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι, να αλλάξουμε τις διατροφικές μας συνήθειες και αντί φασολάδα να τρεφόμαστε με πυραύλους, βλήματα και τανκς, που βεβαίως, ευγενικά προσφερθέντες, θα μας προμηθεύουν οι ίδιοι.
Από κοντά και δημοσιογράφοι, «έγκυροι» αναλυτές, υπουργοί που λένε και ξελένε, παράγοντες της οικονομικής ζωής, δημοσκοπήσεις,
Το ΚΚΕ έχει δίκιο. Πρόκειται για πόλεμο. Με προπαρασκευαστικούς, σαρωτικούς, ψυχολογικούς βομβαρδισμούς. Για ψυχολογική «γενοκτονία» ενός ολόκληρου λαού.
Τέτοια φοβερή ομοβροντία, τέτοιας έκτασης ψυχολογική επιχείρηση επηρεασμού της κοινής γνώμης, είναι πρωτοφανής. Δεν υπάρχει πια Έλληνας αισιόδοξος, δεν υπάρχει κάτοικος αυτής της χώρας αρτιμελής από ψυχολογική άποψη.
Και δυστυχώς η πρώτη μάχη, αυτή της ψυχολογικής αποδοχής, φαίνεται να μην πηγαίνει καλά.
Ας πούμε λοιπόν μερικές αλήθειες, έτσι ανάκατες, και ένα ψέμα για αλατοπίπερο.
1ον. Είναι πραγματικός ο κίνδυνος χρεοκοπίας; Είναι. Είναι πιθανός; Πιστεύω μόνον αν οι Ευρωπαίοι είναι τόσο ηλίθιοι, και μπορεί να είναι, που θα αποφασίσουν να αφήσουν το ευρωπαϊκό πουλόβερ να αρχίσει να ξηλώνεται ή να το φάει ο σκόρος, με την τρύπα της Ισπανίας και της Ιταλίας να το κάνουν άχρηστο. Και αν αποφασίσουν επίσης να χάσουν πολλά περισσότερα από τη «βοήθεια» που αρνούνται να δώσουν, αφού χρεοκοπία σημαίνει στάση πληρωμής στους δανειστές, και αυτοί είναι από τους μεγαλύτερους.
2ον. Οι περίφημες «γερμανικές αποζημιώσεις», πλην των αποζημιώσεων για τις εκτελέσεις, τους εμπρησμούς, τα βασανιστήρια κ.λπ., περιλαμβάνουν το κατοχικό δάνειο που τους δώσαμε και τον χρυσό που μας πήραν. Και αυτά τουλάχιστον ΠΡΕΠΕΙ να τα απαιτήσουμε, όχι με λαϊκίστικες κορώνες όπως του κ. Πάγκαλου, αλλά με διπλωματικά και νομικά μέσα. Και το αίτημα αυτό να γίνει ΜΟΝΙΜΟ αίτημα των συνδικάτων, των αγροτών, όλου του λαού, για να μην μπορεί η όποια Κυβέρνηση να το προσπερνάει αδιάφορα.
3ον. Ο κ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ γνώριζαν την πραγματική κατάσταση της οικονομίας. Όλα τα άλλα είναι απλώς ψέματα. Ειδάλλως ας βγουν να διαψεύσουν τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος που το είπε ευθαρσώς.
4ον . Μια κυβέρνηση σε ρόλο καρπαζοεισπράκτορα, και μάλιστα δημοσίως, από θεσμικούς παράγοντες της Ε.Ε., οι οποίοι πολλάκις αποτέλεσαν τους αβανταδόρους των κερδοσκόπων, μέχρι τη συνυφάδα, του συμπέθερου, της κουνιάδας, του εκπροσώπου του κ. Αλμούνια ή Ρεν, δεν εμπνέει κανένα σεβασμό και δεν θα ’πρεπε να μας ταιριάζει. Η εικόνα του κ. Παπακωνσταντίνου με το μόνιμα ένοχο και αμήχανο χαμόγελο, αποτέλεσμα της συνεχούς κλωτσοπατινάδας, μάλλον σε σκανταλιάρη μαθητή ενώπιον του συμβουλίου των συνοφρυωμένων καθηγητών του παραπέμπει, παρά σε υπουργό ιδρυτικού κράτους-μέλους της ΟΝΕ.
Η Ε.Ε. δεν είναι ο πνευματικός της ενορίας να του εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας ελπίζοντας στη συγχώρεση. Περισσότερη διαπραγμάτευση, πίεση, πάρε-δώσε, και λιγότερος σεβασμός και δέος προς τους εταίρους μας. Τίποτα δεν δίνεται χωρίς αντάλλαγμα. Αυτό είναι κανόνας. Έτσι πάντα γίνονταν και έτσι θα συνεχίσει να γίνεται. Ας διδαχθούν λιγάκι από την Τουρκία, που θα μπει στο τέλος στην Ε.Ε με μόνο αντάλλαγμα το άνοιγμα για κάνα χρόνο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης!
Και κάτι τελευταίο. Τι θα έλεγαν οι εταίροι μας για μια εξεταστική επιτροπή σε επίπεδο Ε.Ε., που θα εξετάσει τις διάφορες παραποιήσεις στοιχείων όλων των κρατών-μελών, αλλά και ποιοι τις γνώριζαν και έκαναν την πάπια, ενώ τώρα τάχα θίχτηκαν; Και ας πάνε οι υπεύθυνοι στη φυλακή. Καμιά αντίρρηση. Να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας.
5ον. Όπως γίνεται συνήθως με όλους τους όρους που καταπιάνεται το ΠΑΣΟΚ, αυτοί διαπομπεύονται. Σειρά έχει τώρα η «κοινωνική διαβούλευση». Που 4 μήνες δεν κατάφερε να στελεχώσει καίριους τομείς του κρατικού μηχανισμού, προσθέτοντας νέες δυσκολίες στις ήδη υπάρχουσες, ενώ με το διάγγελμα του κ. Παπανδρέου δόθηκε η χαριστική βολή, αφού ότι είχαν υποσχεθεί ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΑ οι υπουργοί του, τα πήρε πίσω.
Τι σόι κοινωνική διαβούλευση είναι αυτή που γίνεται με αυτοκρατορικά διαγγέλματα;
6ον. Τα μέτρα ΔΕΝ είναι αποδεκτά απ’ τον Ελληνικό Λαό, όπως ψεύτικα ισχυρίζονται. Τα μέτρα ΔΕΝ είναι δίκαια, παίρνουν πολλά απ’ τους πολλούς και λίγα απ’ τους λίγους. Δεν είναι αποτελεσματικά, όλοι το επισημαίνουν. Δεν είναι προσωρινά αλλά μόνιμα, για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Η κρίση είναι πρόσχημα, το ζητούμενο είναι η ξεθεμελίωση όλων των κατακτήσεων των τελευταίων δεκαετιών, με το 14ο μισθό να παίζει το ρόλο του τυριού στη φάκα. Δεν θα αλλάξουν κατεύθυνση παρά με συνεχή καταπόνηση του αντιπάλου και συμμαχία ΟΛΩΝ- ακούει άραγε το ΚΚΕ;-όσων εναντιώνονται σε αυτά. Αυτό είναι ιστορικό καθήκον και όλοι θα λογοδοτήσουν και θα κριθούν.
7ον. Το ΚΚΕ, διά στόματος Αλέκας Παπαρήγα, αποφάσισε να δώσει τελικά χείρα βοηθείας στον Συνασπισμό για να ξεπεράσει την κρίση του. Πλην λοιπόν της πολιτικής ανάλυσης, επιστρατεύτηκε η Μικροβιολογία-«διασπώνται σαν τις αμοιβάδες», είπε η κ. Παπαρήγα- η Ψυχιατρική-«ας αποφασίσουν τι θέλουν»- αλλά και η Δικαστική εξουσία-«ζητάνε ενότητα οι διασπαστές»- με την εισαγγελική αυτή αγόρευση. Έ, τι διάολο λοιπόν, θα βρεθεί η θεραπεία, θα βάλουν ένα χεράκι και οι τάσεις, δεν μπορεί να είναι ανίατη η κατάσταση στον Συνασπισμό!
Σε λίγα χρόνια βέβαια-έχουν περάσει ήδη 2 δεκαετίες- θα αναφέρονται στα στελέχη του ΣΥΝ με το επιχείρημα: «Εσύ που είσαι ο γιος του γνωστού διασπαστή τάδε», θυμίζοντας τις αλήστου μνήμης εποχές που καταδικαζόσουν γιατί ο παππούς σου διάβαζε τον «Ριζοσπάστη» και αποδεικνύοντας ότι στις στροφές τις ιστορίας, οι τραγωδίες ξαναγυρνάνε ενίοτε ως κωμωδίες.
8ον. Η αναγκαιότητα ύπαρξης Δημόσιου πυλώνα στον τραπεζικό χώρο και η έκδοση «λαϊκών ομολόγων» από την εσωτερική αγορά, είναι φανερή πια και στον πιο αδαή, δικαιώνοντας τις σχετικές θέσεις του Συνασπισμού.
9ον. Για το ασφαλιστικό υπάρχει μια συμπαιγνία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με την πρώτη να έχει ανοίξει τον δρόμο με τις «παραλείψεις» της, που οδήγησαν στη γνωστή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για εξίσωση των ορίων ανδρών και γυναικών, και με το ΠΑΣΟΚ να κάνει πως δεν θυμάται, ότι η ασφαλιστική πολιτική είναι ευθύνη του κάθε κράτους-μέλους και δεν υπάρχει κοινή, ευρωπαϊκή, ασφαλιστική πολιτική, συνεπώς τίποτα δεν μπορεί να μας επιβληθεί.
10ον. Πέρα από τις δημόσιες δηλώσεις που γίνονται και ενίοτε αποτελούν προκάλυμμα καπνού, οι πληροφορίες μου λένε πως ετοιμάζεται πυρετωδώς συνάντηση ηγετικών στελεχών ΚΚΕ και ΣΥΝ για τη δημιουργία μετώπου κατά των μέτρων της Κυβέρνησης.
Για να μεγιστοποιηθούν μάλιστα οι πιθανότητες επιτυχίας, αυτή θα γίνει στο σπίτι του κ. Λεωνίδα Κύρκου, ο οποίος είναι γνωστός για την ικανότητά του να συμβιβάζει τα διεστώτα.
Είναι άλλωστε νωπή ακόμα η επιτυχία της πρόσφατης πρωτοβουλίας του, που αμαυρώθηκε λιγάκι μόνον από την περιπέτεια της υγείας του.
Υ.Γ. Παρότι αυτό μπορεί να υπονομεύσει την αξιοπιστία ολόκληρου του άρθρου, δεν θα αποκαλύψω ποιο είναι το ψέμα.
