Ο μεγάλος Γερμανός συγγραφέας Μπέρτολτ Μπρεχτ έγραφε πως «αυτοί που αρπάζουν το φαΐ απ’ το τραπέζι, κηρύσσουν τη λιτότητα, αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα, ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν».
Οι στίχοι αυτοί του Μπρεχτ, που γράφτηκαν πολλά χρόνια πριν, μοιάζουν τόσο επίκαιροι και σημερινοί, αντικατοπτρίζουν δε πλήρως την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα την οποία βιώνουμε, μετά τα φιλελεύθερα μέτρα που έλαβε η (κατ’ όνομα) σοσιαλιστική μας κυβέρνηση, μέτρα που επιδοκίμασαν οι πολιτικοί πάτρωνες της Ευρώπης, η Γαλλία και η Γερμανία, αλλά και οι ΗΠΑ.
Η κυβέρνηση έλαβε μόνη της τα συγκεκριμένα μέτρα, προκειμένου να τηρήσει το ελάχιστο εθνικής αξιοπρέπειας και να μην της τα επιβάλλουν έξωθεν, σε τελική, όμως, ανάλυση, επέλεξε να πάρει διαζύγιο από την κοινωνία και τους πολίτες, που την πίστεψαν προεκλογικά και τους διέψευσε τις προσδοκίες μετεκλογικά.
Και τώρα οι πολίτες (αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις) αρχίζουν να της στρέφουν την πλάτη, τα δε πολιτικά κόμματα παίζουν το δικό τους το χαβά, όπως το δικό τους το χαβά παίζουν και ορισμένα στελέχη του κυβερνητικού κόμματος, που κινδυνεύουν «να χάσουν το κεφάλι τους», αν συνεχίσουν να διαφοροποιούνται από τις κεντρικές επιλογές του πρωθυπουργού.
Το βέβαιο είναι, όπως προαναφέραμε, πως ο Γιώργος Α. Παπανδρέου δεν έχει συμμαχήσει με την κοινωνία, αλλά έχει βρει συμμάχους στο πρόσωπο του Γιώργου Καρατζαφέρη (του ΛΑΟΣ) και του Κώστα Μητσοτάκη, αλλά και στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά, παρά τα πολλά ήξεις – αφήξεις του σημερινού αρχηγού της ΝΔ.
Ο Κ. Μητσοτάκης και ο Γ. Καρατζαφέρης έβαλαν πλάτη στα μέτρα του Γιώργου Α. Παπανδρέου, ο δε Α. Σαμαράς προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ κριτικής και συναινέσεως.
Ο αρχηγός της ΝΔ στην αρχή έδωσε τη συναίνεσή του, στη συνέχεια δήλωσε ότι την αναιρεί. Πρώτα υπερασπίστηκε το έργο της κυβερνήσεως Καραμανλή, στη συνέχεια έλαβε αποστάσεις. Στη Βουλή ψήφισε πολλά από τα μέτρα της κυβερνήσεως και προ ημερών έκανε θετικά σχόλια για τα όσα ελέχθησαν στις συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας, αλλά τελικά επανέλαβε φραστικά τη «σκληρή γραμμή» σε ό,τι αφορά τα οικονομικά μέτρα και εν είδει ρελάνς προέβαλε τα εσωκομματικά προβλήματα που ανέκυψαν πρόσφατα στο ΠΑΣΟΚ.
«Όταν με το καλό επιστρέψει ο κ. Παπανδρέου, μετά τις διεθνείς συναντήσεις του με Ομπάμα και Σαρκοζί, ελπίζουμε να συναντηθεί επειγόντως και με τους Σκανδαλίδη και Παπουτσή», δήλωσε ο αρχηγός της ΝΔ.
Σε ό,τι δε αφορά τα πεντέμισι χρόνια που προηγήθηκαν, ο Αντώνης Σαμαράς περιορίστηκε να πει ότι «εμείς, λοιπόν, φταίμε γιατί διστάσαμε. Κάποιοι δικοί μας ίσως συμβιβάστηκαν με ένα σύστημα που εκλέχθηκαν για να το αλλάξουν».
Ωστόσο, ο «υπαρχηγός» του αρχηγού της ΝΔ, Δημήτρης Αβραμόπουλος, αιφνιδίασε με τα στοιχεία υπερκομματικού λόγου που χρησιμοποίησε, καθώς ήταν όχι μόνο πιο ήπιος από ό,τι ο Α. Σαμαράς στους χαρακτηρισμούς του για την κυβέρνηση, αλλά προχώρησε και ένα βήμα περισσότερο, εκφράζοντας απερίφραστα τη στήριξή του στο Γ. Α. Παπανδρέου, ευχόμενος να επιτύχει στην αποστολή του στο εξωτερικό.
«Ιδιαίτερα τώρα», τόνισε, «σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία, όπου η πατρίδα διέρχεται κρίσιμες ώρες και για όλους μας, ώρες εθνικής ευθύνης, καλούμαστε όλοι, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Τούτη την ώρα δεν υπάρχουν περιθώρια για μεμψιμοιρίες και γκρίνιες. Πρέπει όλοι να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Προέχει το μέλλον της πατρίδας μας και η ευημερία του λαού μας».
Από την πλευρά της, η Αριστερά, η οποία δεν έχει χαρακτηρίσει την παρούσα φάση ως «προεπαναστατική», είναι ριζικά αντίθετα με τα μέτρα της κυβερνήσεως, μιλά για «πόλεμο στον πόλεμο» που έχει εξαπολυθεί από τις δυνάμεις του κεφαλαίου κατά των εργαζομένων και επιδίδεται σε δυναμικές κινητοποιήσεις.
Εσχάτως δε αυτές επαναλαμβάνονται σαν να πρόκειται για τις απλούστερες των πράξεων.
Φοβούμαι, πάντως, ότι επαναλαμβανόμενες τέτοιες κινήσεις μπορεί να χάσουν τη σημασία τους και να αυτοακυρωθούν.
Άπαντες, ωστόσο, συνομολογούν πως μια κοινωνική έκρηξη είναι προ των πυλών.
Γιατί τα χειρότερα ακόμη δεν ήλθαν.
Ίσως δε να έλθουν αν ληφθούν ανάλογα νεοφιλελεύθερα μέτρα περικοπών και στον ιδιωτικό τομέα.
Δεν ξέρω αν τα αστικά κόμματα προειδοποιούν για τα περί κοινωνικών εκρήξεων γιατί φοβούνται και αν τα Αριστερά γιατί το εύχονται.
Το βέβαιο είναι πως θα ζήσουμε γεγονότα και καταστάσεις που ίσως οι νεώτερες γενιές δεν τα έχουν ζήσει, οι γενιές, δηλαδή, που θα κληθούν τα επόμενα χρόνια να πληρώσουν το κόστος του ζην, επί δεκαετίες, με δανεικά, όπως εμείς οι παλαιότεροι τις μάθαμε.
ΥΓ. Διαβάζω στις εφημερίδες:
«Οι «Ρομπέν των φτωχών» επέστρεψαν έπειτα από πολύμηνη απουσία. Περίπου 20 άτομα, φορώντας κουκούλες, εισέβαλαν, την Τρίτη, σε κατάστημα γνωστής αλυσίδας σούπερ μάρκετ στην Καισαριανή και αφαίρεσαν προϊόντα από τα ράφια. Μετά από λίγο αποχώρησαν από το κατάστημα, μοίρασαν τα προϊόντα στους περαστικούς και τράπηκαν σε φυγή».
Άνευ ετέρων σχολίων.
