Η τρέχουσα συζήτηση αποδίδει κατά κύριο λόγο την αρρυθμία της οικονομίας μας στην ασυνέπεια και παραγνωρίζει τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Τόσο η Ε.Ε. όσον και η Ε.Κ.Τ. η πολιτική και τακτική τους δεν είναι άμοιρες ευθυνών για το οικονομικό μας αποτέλεσμα.
Στην ΟΝΕ άνηκε το μπλοκ των οικονομικά ισχυρών και εντατικά διαφημίστηκε, ως αδιαμφισβήτητη αλήθεια, πως συμφέρει τη χώρα μας η ένταξη στη λέσχη των ισχυρών, την ΟΝΕ, ακόμα και με το υψηλό χρέος και έλλειμμα, ενώ έμεινε αναπάντητο το ερώτημα: ΟΝΕ σημαίνει ενιαίο νόμισμα κι ενιαία οικονομική πολιτική. Πώς μπορεί να επιβάλλεται και να συμφέρει η ενιαία οικονομική πολιτική σε χώρες ανισοδύναμης οικονομίας, ανεπτυγμένες και μη όπως Ελλάδα, Πορτογαλία από τη μία και Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, από την άλλη. Η, όπως – όπως, ένταξη ήταν επιλογή των εκσυγχρονιστών του κ.Σημίτη. Ο Ανδρ.Παπανδρέου προέταξε ως αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση την ισχυρή σταθεροποίηση της οικονομίας, πρώτα σύγκλιση των οικονομιών και ακολούθως σύγκλιση των πολιτικών, διακήρυξε. Γνωστή η ρήση του: «ή η χώρα θα εξαφανίσει το χρέος ή το χρέος θα αφανίσει το Έθνος», όπως γνωστή και η αντίθεσή του στην πίεση για υποτίμηση της δραχμής το 1994 και η μάχη που έδωσε για την απάλειψη εκείνης της πίεσης. Για τους Ευρωπαίους όμως τίθεται το ερώτημα: Γνώριζαν ότι είμαστε μια χώρα υπερχρεωμένη με αρνητικό Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών, ελλειμματική παραγωγή, καθυστερημένη τεχνολογία και μάλιστα με αυξανόμενο χρόνο με τον χρόνο χρέος. Γνώριζαν ότι το υψηλό χρέος εμπόδιζε έναν άνετο και συμφέροντα δανεισμό, προϋπόθεση για τη σταθεροποίηση της οικονομίας και την ανάπτυξή μας. Με ελάχιστη προσοχή διαπίστωνε κανείς ότι η χώρα μας πολύ δύσκολα θα μπορούσε να διατηρήσει το χρέος της. Πλην μιας χρονιάς, είχαμε διαρκές και αυξανόμενο έλλειμμα. Ο ρυθμός αύξησης των τόκων ήταν μεγαλύτερος από τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ. Ο ισχυρισμός ότι παρουσιάσαμε αναληθή στοιχεία, μη δυνάμενα να ελεγχθούν δεν ευσταθεί, και δεν περιποιεί τιμήν σε όσους τον επικαλούνται. Γιατί μας δέχτηκαν; Γιατί απλούστατα πολιτικά, τουλάχιστον, τους συνέφερε. Η Ελλάδα είναι δις γωνιαίο οικόπεδο, γεωπολιτικώς.
Ευθύς ως εισήλθαμε στην ΟΝΕ θα έπρεπε, σύμφωνα με τις αδυναμίες της οικονομίας μας, τη χαμηλή παραγωγή και τα δυσμενή δημοσιονομικά δεδομένα, να είναι φειδωλή η χρηματοδότηση της οικονομίας, η νομισματική επέκταση. Εν τούτοις με ευθύνη, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των εγχώριων Νομισματικών Αρχών, έγινε μεγάλη εισροή ξένων κεφαλαίων. Πλημμυρίδα νομισματικής επέκτασης. Γέμισε η αγορά με χαρτονομίσματα ευρώ, η χώρα με καταστήματα Τραπεζών, ακόμη και στη μικρότερη πόλη. Διαλαλούσαν οι κλητήρες: Ελάτε να πάρετε δάνεια: καταναλωτικά, στεγαστικά, ανταλλαγής, διακοπών. Ό,τι επιθυμείτε!!! Με χαμηλό επιτόκιο. Αυτήν τη νομισματική επέκταση, την πλημμυρίδα του χαρτονομίσματος στην αγορά ποια επιστήμη εξηγεί και ποια νομισματική αρχή θα δεχόταν αν ήμασταν εκτός ΟΝΕ, οικονομικά αυτοδύναμη χώρα;
Άμεσο αποτέλεσμα ήταν μια φρενήρης άνοδος των τιμών των προϊόντων, ενώ μισθοί και ημερομίσθια παραμένουν καθηλωμένα. Με άλλα λόγια μείωση της μέσης αγοραστικής δύναμης και τεράστιο άνοιγμα στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών.
Τον Ιανουάριο του 2001 αν ένας πολίτης διέθετε 5.000 δρχ. στην τσέπη του, κατέβαινε στην αγορά, ψώνιζε πολλά αγαθά για το σπίτι και του έμενε υπόλοιπο για το καφενείο. Σήμερα με 15 ευρώ ισοδύναμο των 5.000 δρχ. ζήτημα αν αγοράζεις το 1/10 των όσων τότε.
Τα παραπάνω δεν είναι αποτέλεσμα εθνικής πολιτικής. Είναι αποτέλεσμα των οδηγιών της Ε.Ε και της τακτικής της Ε.Κ.Τ. Στις δυνατότητές τους ήταν ο περιορισμός της πιστωτικής επέκτασης. Το γεγονός συνοψίζει ως εξής ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας ALPHA κ. Δ. Μαντζούνης: «Παραδόξως, η ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη και η επακολουθήσασα σημαντική αύξηση της εισροής κεφαλαίων από το εξωτερικό φαίνεται ότι συνέβαλαν στην ενίσχυση και όχι στην αποδυνάμωση, της οπισθοδρομικής Ελλάδος» (ΒΗΜΑ 25-27 Δεκεμβρίου 2010. Ανάπτυξη).
Έχουν ευθύνες οι ελληνικές κυβερνήσεις, κυρίως γιατί δεν ήσαν απαιτητικές, τη μεγάλη ευθύνη έχουν όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι νομισματικές αρχές, Ε.Κ.Τ και η Τράπεζα της Ελλάδος. Η σταθερότητα των τιμών στην Ευρωζώνη, είναι αρμοδιότητα και ρόλος της Ε.Κ.Τ.
Νομισματική απόφαση ήταν η ρύθμιση της χρηματοδότησης, ευθύνη ΕΚΤ και Τ.Ε. Με τις πράξεις και παραλείψεις τους προκάλεσαν υπερβάλλουσα ζήτηση, διόγκωση των εισαγωγών, ανατίναξη του Ισοζυγίου Εξωτερικών Συναλλαγών, μεγάλη ζημία σε μια ασθενούσα μικρή οικονομία. Ξαφνικά μας έκαναν πλούσιους, την ακριβότερη χώρα της Ευρωζώνης σε τιμές ευρώ (!).
Την αποκατάσταση, αυτής της ζημίας νομιμοποιείται να ζητήσει και οφείλει να απαιτήσει η τωρινή Ελληνική Κυβέρνηση, που δεν είχε προηγούμενη ανάμειξη. Να διεκδικήσει αναδιαπραγμάτευση για μείωση του χρέους εις βάρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Δεν θα είναι υπερβολική αν απειλήσει... Δικαιολογείται. Η ζημιά που προκλήθηκε από την αλόγιστη επέκταση των δανείων είναι τεράστια. Κλονίστηκε η εμπιστοσύνη του πολίτη στην ισότητα των εταίρων της ΟΝΕ.
Η παρούσα Κυβέρνηση και ο σημερινός Πρωθυπουργός συνοδεύονται από την εμπιστοσύνη να προβάλλουν αντίσταση και να προχωρήσουν σε ρήξη, σε αναδιάταξη της θέσης της χώρας μας.
