* Της Θέκλας Παρασκευούδη-Ατέση, πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Περιβάλλοντος (Μ.Κ.Ο.), υπ. βουλευτής ΝΔ στο Νομό Λάρισας, μέλος Κ.Ε. της ΝΔ
Τέσσερις Φεβρουαρίου σήμερα, και είναι η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου όπως έχει καθιερωθεί από τη Διεθνή Ένωση Κατά του Καρκίνου. Η ετήσια εκστρατεία ενημέρωσης δίνει έμφαση στην πρόληψη και στη διαπίστωση ότι το 43% των καρκίνων μπορούν να αποφευχθούν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις.
Ο καρκίνος είναι η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Κάθε χρόνο 7 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και 11 εκατομμύρια νοσούν, το 70% των οποίων σε χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος.
Δεν είμαι γιατρός, ούτε προσπαθώ να επέμβω σε πεδία με τα οποία δεν έχω ασχοληθεί. Ούτε θα μπω στη διαδικασία να αναφερθώ για το φάρμακο κατά του καρκίνου, που λέγεται ότι έχει ανακαλυφθεί. Χωρίς να αγγίξω λοιπόν τη σφαίρα της κινδυνολογίας, πιστεύω πως όλοι μας έχουμε γνωρίσει έστω ένα άτομο με αντίστοιχο πρόβλημα υγείας. Εξάλλου οι ίδιοι αριθμοί το αποδεικνύουν. Στα 16 εκατομμύρια ετησίως αναμένεται να φθάσουν διεθνώς τα κρούσματα καρκίνου το 2020, από τα 10,9 εκατομμύρια που ήταν το 2002, εάν οι σημερινές τάσεις αύξησης συνεχιστούν.
Σημαντικός είναι ο ρόλος της πρόληψης, καθώς δεν αναπτύσσουν καρκίνο όλοι οι άνθρωποι με γενετική προδιάθεση. Τα παραδείγματα ανθρώπων που προσβλήθηκαν χωρίς οικογενειακό ιστορικό της νόσου είναι πολλά. Διακοπή του καπνίσματος, πρόληψη της παχυσαρκίας, άσκηση, υγιεινή διατροφή, περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ, αποφυγή έκθεσης στον ήλιο, εμβολιασμός κατά των ιών που προκαλούν καρκίνο (ΗPV, ηπατίτιδας) και αποφυγή των καρκινογόνων παραγόντων του περιβάλλοντος, όπως η ρύπανση της ατμόσφαιρας, τα κατάλοιπα φυτοφαρμάκων στο νερό ή τις τροφές, οι διοξίνες ή τα χημικά απόβλητα είναι ορισμένα από τα ελάχιστα σημεία στα οποία οφείλουμε να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή με απώτερο σκοπό την πρόληψη.
Βέβαια, στη σύγχρονη πραγματικότητα, όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το καθημερινό άγχος φαντάζουν υπερβολικά. Οι πρόγονοί μας πολύ σωστά είχαν αναφέρει το «...παν μέτρον άριστον...». Δεν είναι ανάγκη να φτάνουμε στα άκρα. Όμως με τη σωστή ενημέρωση καταρχήν και με τακτικές πρόληψης θέλω να ελπίζω πως έχουμε τη δυνατότητα να σκεφτόμαστε για ένα πιο αισιόδοξο μέλλον.
