Είπε και κείνος ο συμπαθής Λεωνίδας Κύρκος (έχω πάντα στο μυαλό μου εικόνα από συνεντεύξεις του στο χώρο του σπιτιού του με το γάτο του σε πρώτο πλάνο), να κάνει ένα τραπέζι - πολιτική παρέμβαση. Πράγμα που βεβαίως δικαιούται, γιατί είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, πρόκειται αναμφίβολα για ιστορική φυσιογνωμία της εγχώριας Αριστεράς. Που τι το ’θελε δηλαδή ο άνθρωπος; Γιατί πριν προλάβει να τελειώσει αυτό που ήθελε να πει, και πριν καλά-καλά αποφάει βρέθηκε στο νοσοκομείο. Και είναι σίγουρο ότι κάποιος τον «μάτιασε», και όχι δεν ήταν ο γνωστός που αποκαλείται «γρουσούζης». Μπορεί να ήταν κάνας άλλος εκεί του χώρου που δεν εκλήθη και του έκανε βουντού. Υποθέτουμε. Δεν το λέμε και με ασφάλεια.
Αυτό το τραπέζι όμως, όπου κλήθηκαν πολιτικές προσωπικότητες από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό μέχρι τον αρχηγό της αντιπολίτευσης και λοιπούς πολιτικούς - αλλά όχι ο πρόεδρος Τσίπρας - έχει προκαλέσει, ως φαίνεται, σοβαρούς μετασεισμούς. Διότι εκτός που κατέληξε στο νοσοκομείο ο οικοδεσπότης, κινδυνεύει να καταλήξει εκτός πολιτικού σχηματισμού και ο Φώτης Καβέλης, ο οποίος ήταν καλεσμένος στο τραπέζι, πήγε, είδε και μίλησε. Σημασία δεν έχει αν συμφώνησε ή αν διαφώνησε με τα όσα είπε ο Λ. Κύριος - σε ορισμένα διαφώνησε - σημασία έχει ότι κλήθηκε, ενώ ο... «άλλος» δεν κλήθηκε. Και το γεγονός και σχολιάστηκε, και ψιθυρίστηκε και κουτσομπολεύτηκε, που λέει ο λόγος.
Ε, καμιά βδομάδα μετά εμφανίζονται 23 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία ζητούν την καθαίρεση του Φώτη Κουβέλη από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, διότι «ασκεί συστηματικά δημόσια πολεμική στις αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός ότι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρούν μεταξύ τους μια «ισορροπία τρόμου», η οποία προέκυψε ως ανάγκη στις τελευταίες εθνικές εκλογές και επισφραγίστηκε ως τέτοια με την εισαγωγή του πολιτικού σχηματισμού στη Βουλή, όλοι το γνωρίζουν. Γιατί αν δεν έμπαιναν στη Βουλή, όπως πολύ και δικαίως είχαν φοβηθεί προεκλογικά, άλλες θα ήταν, βεβαίως, οι εξελίξεις. Το γεγονός ότι κάποιοι δεν έχουν χωνέψει - πέραν των διαφορών ιδεολογικής και πρακτικής προσέγγισης - ότι ένα «σχολιαρόπαιδο», ο Τσίπρας, κάνει κουμάντο (επιφανειακά τουλάχιστον) και αυτό είναι επίσης γνωστό. Και το γεγονός ότι ανά πάσα στιγμή ότι αυτή η «ισορροπία του τρόμου», που λέγαμε παραπάνω, κινδυνεύει να ανατραπεί, αποτελεί μάλλον συνείδηση όλων όσοι συμμετέχουν στο εγχείρημα και ίσως επιδίωξη ορισμένων.
Και ενώ ούτως έχουν τα πράγματα, και πράγματι ο Φώτης Κουβέλης διαφοροποιείται κατά καιρούς - αφού έχει και από το παρελθόν αλλά και τη «μάχη» για την ηγεσία καταστήσει σαφές ότι έχει διαφορετικές απόψεις σε αρκετά θέματα - έρχεται το δείπνο Κύρκου. Και, ως φαίνεται, πυροδοτεί μια κατάσταση, η οποία ήθελε απλώς μια σπίθα ανάφλεξης. Καλεί τον Φώτη Κουβέλη, καλεί και τον επικεφαλής της νομαρχιακής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, Σπύρο Λυκούδη, ο οποίος επίσης συγκεντρώνει τα βέλη των «23» και αγνοεί επιδεικτικά τον Α. Τσίπρα, που τέλος πάντων είναι επικεφαλής του σχηματισμού. Και κάθονται όλοι αντάμα, μαζί και με τους λοιπούς καλεσμένους να διατυπώσουν προτάσεις περί εθνικής συνεννόησης και του ρόλου της Αριστεράς. Και επιπλέον ο Φ. Κουβέλης, ενώ άλλη είναι η «επίσημη» θέση, διατυπώνει δημόσια πρόταση για τη στήριξη του κ. Κάρολου Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Έρχονται λοιπόν και «φουντώνουν» οι του ΣΥΡΙΖΑ και αρχίζει νέος κύκλος παρατράγουδων. Γιατί από την πλευρά τους οι του ΣΥΝ μιλάνε για απροκάλυπτη επίθεση και για κίνηση η οποία επιδιώκει τη διάσπαση του συμμαχικού σχήματος.
Κατά πάσα πιθανότητα, βέβαια, θα τη γλιτώσουν και αυτή τη φορά, δεν θα φτάσουν μέχρι τα άκρα, γιατί δεν έχουν τα περιθώρια, αλλά... Αλλά αυτή η «συμβίωση» είναι σαφές ότι είναι τόσο προβληματική που απλώς «σέρνεται» από τις καταστάσεις. Για πόσο; Θα δείξει. Λογικά, πάντως, ένα κουράγιο πρέπει να το κάνουν μέχρι τις επόμενες εκλογές.