Άνω κάτω έχει γίνει η διεθνής πολιτική σκηνή, μεσούσης της σφοδρής οικονομικής κρίσεως, που μαστίζει τον πλανήτη, από τις αποκαλύψεις από την ιστοσελίδα Wikileaks διαβαθμισμένων εγγράφων των αμερικανικών (διπλωματικών) υπηρεσιών, με απόψεις και εκτιμήσεις για χώρες, πρόσωπα και καταστάσεις.
Ο λόγος για περί τις 250.000 τηλεγραφήματα, εκ των οποίων μόνο το 6% χαρακτηρίζονται ως απόρρητα, το 40% ως εμπιστευτικά και το 54% είναι αδιαβάθμητα – άρα δεν περιέχουν μυστικά ζωτικής σημασίας – τα οποία βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ενώ ο ιδρυτής της εν λόγω ιστοσελίδας, ο 39χρονος Αυστραλός Τζούλιαν Ασάντζ είχε παραδοθεί στις βρετανικές αρχές, καθώς κατηγορείται στη Σουηδία για σεξουαλική παρενόχληση.
Ο Τζούλιαν Ασάντζ έχει βρεθεί στη δίνη του κυκλώνα, καθώς οι αποκαλύψεις του έχουν κάνει πολλούς – ιδιαίτερα στις ΗΠΑ – να χάσουν τον ύπνο τους, προς τούτο δε πολλοί ομιλούν για εκ μέρους του προδοσία και ορισμένοι έχουν ταχθεί δημοσίως ακόμη και υπέρ της δολοφονίας του (...) η δε υπόθεση στη Σουηδία με τις δύο σεξουαλικώς παρενοχληθείσες Σουηδέζες (οι οποίες, όμως, «πήγαν μαζί του» με τη θέλησή τους), συνιστά μια εμφανή προειδοποίηση.
Ο Αυστραλός έχει ήδη εξέλθει των φυλακών, αλλά φοβάται μήπως εκδοθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Φαίνεται δε πως περιμένει τα χειρότερα και προς τούτο – όπως δήλωσε στο βρετανικό «Γκάρντιαν» - έχει αντιγράψει το υλικό των αποκαλύψεών του, το έχει στείλει σε υπολογιστές περίπου 100.000 ατόμων και αν και εφόσον δολοφονηθεί αυτοί οι 100.000 υπολογιστές θα αρχίσουν να διοχετεύουν στο ιντερνέτ τα αποκαλυπτικά έγγραφα.
Τα αποκαλυπτικά κείμενα της ιστοσελίδας Wikileaks, που περιέχουν πληροφορίες, χαρακτηρισμούς για ξένους ηγέτες, πολλές φορές απαξιωτικούς, αλλά και επιβεβαιώσεις και διαβεβαιώσεις, προέρχονται από περίπου 300 πρεσβείες των ΗΠΑ ανά την υφήλιο προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και επί της ουσίας τους επιβεβαιώνουν γραπτώς το πώς σκέπτεται και κινείται η υπερδύναμη.
Πολλοί έκαναν λόγο για τη... χαρά των Ιστορικών, των Ιστορικών που ασχολούνται με τη διεθνή Ιστορία και τις διεθνείς σχέσεις, που δεν θα χρειαστούν να περιμένουν πολλά, πολλά χρόνια, ώστε τα εν λόγω έγγραφα να αποχαρακτηριστούν, ενώ για πρώτη φορά στην Ιστορία, οι πολίτες, αλλά κυρίως οι διπλωματικές και οι μυστικές υπηρεσίες των χωρών του κόσμου, έχουν τη δυνατότητα να δουν τα τεκταινόμενα πίσω από τις κουίντες του πολιτικού και διπλωματικού παρασκηνίου και δη σε real time και φυσικά να συγκρίνουν την επίσημη ρητορική της Ουάσιγκτον με όσα πράγματι σχεδιάζει.
Όπως προείπαμε δεν αποκαλύπτεται κάτι ουσιαστικά ιδιαίτερο, αλλά πρόκειται για στοιχεία που έρχονται σε, πολλές περιπτώσεις, σε αντίθεση με τα όσα επισήμως δηλώνει η Ουάσιγκτον και φυσικά επιβεβαιώνουν διαρροές, πληροφορίες ή ακόμη και εκτιμήσεις που είχαν, ήδη, δει το φως της δημοσιότητας και έτσι δεν χρειάζεται η αναμονή δύο ή ακόμη και τριών δεκαετιών, για την αποκάλυψη ή τη δημοσιοποίηση αρχείων του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, στα έγγραφα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας:
«Η Ρωσία είναι κράτος της μαφίας». «Κόψτε το κεφάλι του φιδιού», δήλωσε ο Σαουδάραβας μονάρχης Αμπντουλάχ για το Ιράν.
«Η φιλήδονη ξανθιά Ουκρανή που πάντα συνοδεύει τον Λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι».
«Η Κίνα είναι έτοιμη να εγκαταλείψει τη Βόρεια Κορέα», σύμφωνα με τον υφυπουργό Εξωτερικών της Νοτίου Κορέας.
Η Γερμανίδα καγκελάριος: είναι η «Αγκέλα - Τεφλόν» Μέρκελ.
Ο δε Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί είναι, σύμφωνα με τους αμερικανές συντάκτες των εν λόγω εγγράφων, «Γυμνός αυτοκράτορας» και ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν είναι «Κυρίαρχος αρσενικός σκύλος».
Ενδιαφέρον έχουν για την Τουρκία οι αναφορές που υπάρχουν στα έγγραφα, καθώς από αυτά προκύπτει ότι οι Αμερικανοί διπλωμάτες παρακολουθούν εξονυχιστικά τις κινήσεις του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από το 2002 και διακατέχονται από σκεπτικισμό όσον αφορά στην αξιοπιστία της γείτονος ως «συμμάχου».
Ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, περιγράφεται ως «ιδιαίτερα επικίνδυνος» και στην Ουάσιγκτον υπάρχει ανησυχία, όσον αφορά στο φερόμενο «νεοοθωμανικό» του δόγμα, που αποτελεί σήμερα την κατευθυντήρια γραμμή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Αναφορικά με την Ελλάδα στα έγγραφα μέχρι στιγμής υπάρχουν αναφορές, για την ανησυχία των ΗΠΑ για τις σχέσεις της κυβερνήσεως Καραμανλή με τη Ρωσία στον τομέα της ενέργειας, αλλά και σε στρατιωτικό επίπεδο, ακόμη και για ιδιότυπες και ιδιόμορφες δοσοληψίες με συγκεκριμένους Έλληνες και Ρώσους αξιωματούχους με ανταλλαγές πληροφοριών.
Εκφράζονται, επίσης, παράπονα για τη «φοβική» και «καθόλου καλή συμπεριφορά της Ελλάδας στους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους», ενώ ακόμα υπάρχουν ανησυχίες για την «κλιμακούμενη εγκληματικότητα», την αυξημένη «τρομοκρατία» και τους «επικίνδυνους και ακραίους ισλαμικούς θύλακες στην καρδιά της Αθήνας». Για δε την περίπτωση της ΠΓΔΜ, εκφράζονται απόψεις Γάλλων διπλωματών ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου θα είναι πιο «ευέλικτη».
Εν πάση περιπτώσει, για να μπορέσουν να αξιολογηθούν συνολικά, όταν και όποτε δημοσιοποιηθούν τόσες εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα, θα πρέπει να απαντηθεί το βασικό ερώτημα που είναι ποιος ωφελείται από τις αποκαλύψεις.
Κι ακόμη πρέπει να απαντηθεί το τι παιγνίδι παίζεται;
Μήπως όλα αυτά εντάσσονται σε ένα ευρύτερο παιγνίδι αποδυναμώσεως των ΗΠΑ ενόψει ευρύτερων γεωπολιτικών ανακατατάξεων;
Στις ΗΠΑ, πάντως, όπου το σκεπτικό είναι ότι «ο εχθρός είναι εσωτερικός» και έχει στο στόχαστρό του την εθνική ασφάλεια, έχει αρχίσει ένα άγριο κυνηγητό, κλείσιμο ιστοσελίδων και η ενδυνάμωση της καταστολής, με αποτέλεσμα πολλοί να κάνουν λόγο ακόμη και για ολοκληρωτισμό, εν μέσω δημοκρατίας...
