Τι κακό και αυτό με τις εκλογές, δεν μας έφτανε η πρώτη φορά έχουμε τώρα να αντιμετωπίσουμε και τη δεύτερη. Κι εγώ σαν μητέρα και εργαζόμενη δε θα σας πάω σε υψηλά εκλογικά αποτελέσματα και μελέτες, ούτε σε οικονομικά νοήματα και βαθιά πορίσματα εκλογολόγων και πολιτικών αλλά σε απλά και πρακτικά. Τι γίνεται πάλι Παρασκευή και Δευτέρα που όλες οι χαρούμενες μανούλες θα πρέπει να πάρουμε «υπό μάλης» τα χαριτωμένα αγγελούδια μας;
Ντυθείτε, πλυθείτε, ετοιμαστείτε!!! Τσάντες ολόκληρες με μπογιές, μαρκαδόρους, παιχνίδια, τσιρίδες… όλοι έτοιμοι στη σειρά και οι μικροί μας κανίβαλοι στο… γραφείο.
Και το κακό δεν τελειώνει εδώ γιατί μην ξεχνάτε ότι την Τετάρτη είναι «17 Νοέμβρη» και πάλι τα ίδια: Γιορτή στο σχολείο. Τα παιδιά ποιος θα τα πάρει; Πού θα πάνε; Τι θα κάνουν;
Μήπως κάποιος θα μπορούσε να μεριμνήσει για αυτές τις μέρες - αργίες και για τις μανούλες; Ωραία η ισοτιμία, ωραία και η ισότητα αλλά δυστυχώς οι γυναίκες επωμίζονται τα παιδιά τους, τα «χρεώνονται» όπως λένε και στο στρατό.
Ο μπαμπάς;
- Εγώ τι θα να σου κάνω, πάω στη δουλειά, κλασική απάντηση πατέρα.
- Εγώ πού θα πάω ρε φίλε, για καφέ;
Δεν έχει σημασία, η μάνα είναι υπεύθυνη και πρέπει να βρει τη λύση… να τα πάρει μαζί της.
Σ΄ αυτή την πραγματικότητα θα ήθελα μια πολιτική τοποθέτηση. Ενας πολιτικός ή ένας υπεύθυνος ενεργός πολίτης από αυτούς που ασχολούνται με τα λεγόμενα κοινά (δημοτικός σύμβουλος, περιφερειακός) να ασχοληθεί με το θέμα και να δώσει μια λύση και εγώ την Κυριακή θα τρέξω να πάω να τον ψηφίσω και όχι μόνο εγώ, το διαβεβαιώ πως όλες οι γυναίκες που βρίσκονται σ΄ αυτή την απόγνωση. Θα μου πεις εδώ ο κόσμος καίγεται και εσύ σκέφτεσαι και ζητάς κοινωνική πολιτική και στήριξη των εργαζόμενων γυναικών, την ώρα που είμαστε στο χείλος της καταστροφής; Αλλωστε από την επόμενη Δευτέρα περιμένουμε και μουσαφίρια «περιωπής:» Ε, να καλά λένε ότι ο καθένας «έχει τον πόνο του»…!!!
