«Μπαμ ηκούσθη στον αέρα και η Μέρκελ πήγε πέρα!». Όχι, γιατί να το πάρουμε και λίγο από τη φαιδρή του πλευρά το πράγμα και να ρωτήσουμε: «Πόσοι Έλληνες θα στενοχωριόταν αν έφθανε ο φάκελος - βόμβα στα χέρια της Μέρκελ κι έκανε μπαμ;». Γκάλοπ δεν έχω κάνει, αλλά κάτι μου λέει ότι θα ήταν ελάχιστοι! Πέραν του ότι, και αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε, εκτός από τα λοιπά «κωλύματα», «προβλήματα», «απωθημένα» και λοιπά παρόμοια που έχουν οι δράστες, διαθέτουν και μια αίσθηση μπλακ - χιούμορ. Διότι το πακέτο που απευθυνόταν στη Γερμανίδα καγκελάριο είχε ως αποστολέα το υπουργείο Οικονομικών της Ελλάδας. Που σημαίνει τι; Ότι από τη μια θα «περνούσε» πιο εύκολα, γιατί είναι γνωστή η εμμονή που έχει η Άνγκελα με την ελληνική οικονομία και από την άλλη... Από την άλλη, «αν» λέμε, έφθανε το πακέτο και «αν» έκανε «μπαμ» η Άνγκελα, βλέποντας τον αποστολέα, θα είχαν κάθε λόγο να στρώσουν στο κυνηγητό τον Παπακωνσταντίνου, γιατί σε κάθε περίπτωση έχει όχι ένα, αλλά πολλά κίνητρα και απωθημένα. Επίσης, να θέλει να τη δει να... εκτοξεύεται.
Πάντως, για να σοβαρευτούμε και ολίγον, αυτή τη «μόδα» που υιοθέτησαν οι εγχώριοι τρομοκράτες είναι πολύ πιθανόν να τη «δανείστηκαν» από την «Αλ Κάιντα». Γιατί δυο - τρεις μέρες πριν είναι που αποκαλύφθηκαν σε αεροπλάνα, που μετέφεραν εμπορεύματα κυρίως, διάφορα πακέτα με εκρηκτικό περιεχόμενο και συγκεκριμένους προορισμούς. Και μάλιστα, έγινε και ολόκληρο ζήτημα στην Ε.Ε. και λογικό είναι ότι μέχρι τώρα τα μέτρα ασφαλείας αφορούν στα επιβατικά αεροπλάνα, όσον αφορά στην πρόληψη εκδήλωσης τρομοκρατικών ενεργειών, και κανείς δεν σκέφτηκε τι θα μπορούσε να συμβεί σε εμπορικά αεροσκάφη. Παρά αναγκαζόμαστε συλλήβδην όλοι οι επιβάτες να τσιτσιδωνόμαστε στα αεροδρόμια και να έχουμε την αντιμετώπιση εν δυνάμει εγκληματιών, χωρίς διακρίσεις και χωρίς καμία διακριτικότητα.
Εν πάση περιπτώσει, για να επιστρέψουμε στα δικά μας «πακέτα», με τους πολλαπλούς ξένους παραλήπτες, είναι γεγονός ότι πρόκειται για ένα είδος νέας εγχώριας «τρομοκρατικής έκφρασης», το οποίο μπορεί να είναι το ίδιο ανεξέλεγκτο, όσο και όλα τα υπόλοιπα. Βέβαια, με αυτή την ομοβροντία (παρ’ ολίγον) αποστολών των πακέτων και τον εντοπισμό τους, φαντάζομαι ότι από τούδε και στο εξής οι αρχές και όσοι είναι παραλήπτες πακέτων θα είναι πολύ πιο προσεκτικοί και θα έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα, προκειμένου να αποφύγουν δυσάρεστες συνέπειες.
Κατά μία έννοια, αυτή η νέα «τρομοκρατική μόδα» θυμίζει λίγο εκείνη την ιστορία και την υστερία εν συνεχεία με τον άνθρακα και τα γράμματα, που είχε χτυπήσει πριν μερικά χρόνια τις Η.Π.Α., προκαλώντας θυμό και θύματα και, βεβαίως, μια γενική φοβία. Να σου ’ρχεται συστημένο πακέτο ή και άνευ συστάσεων και να χρειάζεσαι για να το ανοίξεις ειδικό μηχάνημα, ειδικό σκύλο και ειδική στολή. Και να ’χει, ας πούμε, μέσα πίτα από τη φουκαριάρα τη μάνα σου από το χωριό. Να φτάσουμε και εκεί, γιατί όχι; Ούτως ή άλλως, η καθημερινότητά μας εδώ και πολύ καιρό έχει έντονα τα στοιχεία του τραγέλαφου.
Από κει και πέρα και πέραν της καλλιέργειας νέου κλίματος ανασφάλειας λίγες μέρες πριν τις εκλογές, είναι σαφές ότι για μία ακόμη φορά η χώρα εκτέθηκε διεθνώς, με αφορμή αυτή τη φορά την τρομοκρατία, την οποία πλέον την κάνουμε και εξαγωγή πακεταρισμένη.
Γενικά, ως λαός τρώμε μεγάλο πακέτο. Τα εκρηκτικά πακέτα μας έλειπαν.
