Το περίεργο είναι ότι τα ίδια προβλήματα του περιβάλλοντος που μας ανησυχούν σήμερα, δεν μας απασχολούσαν καθόλου πριν από 20 ή 30 χρόνια. Η ρύπανση των ποταμών και των βιομηχανικών περιοχών υπήρχε επί δεκαετίες αλλά ελάχιστοι ήταν εκείνοι που παραπονέθηκαν. Το ίδιο ισχύει και για τον θόρυβο. Μήπως λοιπόν βελτιώθηκε η όσφρηση ή η ακοή μας; Προφανώς όχι, άλλαξε όμως ο βαθμός της συνειδητοποίησής μας, που μας έκανε να κατανοήσουμε ότι τα προβλήματα αυτά συνδέονται άμεσα με την ποιότητα ζωής που απολαμβάνουμε. Επομένως η επίλυσή τους είναι κυρίως θέμα πολιτικής βούλησης και απλώς ζήτημα χρόνου για να αντιμετωπιστούν.
Τα πράγματα όμως κάθε άλλο παρά απλά είναι αφού καταρχήν δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο που να διαθέτει την απαραίτητη γνώση για να εξετάσει και να συζητήσει τον όρο περιβάλλον από κάθε δυνατή πτυχή. Θα πρόσθετα δε, ότι λόγω αυτής της κατάστασης πάσχουμε από υπερβολικό αριθμό δημοσιεύσεων που δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου σύγχυση και συντηρεί ένα τεράστιο περιβαλλοντικό αναλφαβητισμό. Πολύ σωστά λοιπόν ο διάσημος Ιταλός κοινωνιολόγος Godfei Reggio προτείνει την ανάγκη αειφόρων κυβερνήσεων, κεντρικών και τοπικών εστιάζοντας στην ανάγκη των κοινωνιών να έχουν διοικήσεις που θα φροντίζουν τις σημερινές ανάγκες των ανθρώπων χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τις μελλοντικές ανάγκες των απογόνων τους.
Είμαι πεπεισμένος ότι την ανάγκη αυτή, η δημοτική αρχή του Κώστα Τζανακούλη, την έχει ικανοποιήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Η θέλησή μας να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα ρύπανσης είναι δεδομένη. Έτσι δρομολογήσαμε με τη ΔΕΥΑΛ τη δημιουργία μιας κινητής μονάδας μέτρησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε διάφορα σημεία της πόλης, για να έχουμε μια συνολική εικόνα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο κύριος λόγος πρόκλησης ρύπανσης στην ατμόσφαιρα είναι ο όγκος των αυτοκινήτων που κινούνται στο δίκτυο της πόλης και ο χρόνος που κινούνται. Οι σημαντικές παρεμβάσεις στο κυκλοφοριακό δημιούργησαν ευνοϊκές συνθήκες για τη μείωση της ρύπανσης.
Για τον Πηνειό, θα πρέπει να αναφέρω πως με τη λειτουργία του «Καλλικράτη» «αναλαμβάνουμε» ένα μεγαλύτερο τμήμα του, αλλά είναι προφανές πως οι «πηγές» της μόλυνσης είναι μακριά απ’ τη Λάρισα. Θα μπορούσα να μιλώ ώρες για τις παρεμβάσεις μας στον Πηνειό, που στο τμήμα που διέρχεται από τα όρια του δήμου είναι στην κυριολεξία «άλλο» ποτάμι. Ταυτόχρονα συμμετέχουμε σ’ όλα τα διαδημοτικά δίκτυα και τις οργανώσεις για την προστασία του Πηνειού, (στα περισσότερα ο Δήμος Λαρισαίων είναι ιδρυτικό μέλος) ώστε να απλώσουμε μια ασπίδα προστασίας σ’ όλο το μήκος του.
Σε ό,τι αφορά στο πράσινο στην πόλη, αυτό αυξήθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε να λέμε με σιγουριά ότι η Λάρισα είναι μια πραγματικά «Πράσινη πόλη», αφού τα στοιχεία δείχνουν δέκα τετραγωνικά μέτρα πρασίνου ανά κάτοικο, το υψηλότερο σχετικό ποσοστό σε όλη την Ελλάδα. Η ανακύκλωση προχωράει με εντυπωσιακά αποτελέσματα χάρη στην έξυπνη και επιτυχημένη στρατηγική ενημέρωσης των συμπολιτών μας που έγινε με το σύστημα « πόρτα – πόρτα» σε όλη την πόλη.
Οι παραπάνω ενέργειες είναι μόνο μερικές από αυτές που θα μπορούσα να αναφέρω αλλά σημασία έχει ότι τα 12 τελευταία χρόνια η πόλη γνώρισε μια πρωτόγνωρη ανάπτυξη με την αξιοποίηση των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων. Η ανάπτυξη αυτή δημιούργησε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και παρήγαγε πλούτο με την απαραίτητη περιβαλλοντική προστασία. Επομένως θα σημειώσω η πολιτική είναι στα σίγουρα και οικολογία. Σημειώστε δε ότι ο σύγχρονος όρος “πολιτική οικολογία” δεν γεννήθηκε ούτε από την Αριστερά, ούτε από τη Δεξιά. Αναδύθηκε, αναζητώντας τις δικές της ρίζες, βασιζόμενη σε ένα σύνολο ιδεών οι οποίες συνέθεταν διαφορετικές κουλτούρες μέσα σε μια κοινωνία που συνεχώς αλλάζει.
* Ο Αριστοκλής (Άρης) Γαλάτος είναι δασολόγος και έχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην ειδικότητα «Περιβάλλον και Ανάπτυξη». Είναι ιδρυτής και πρόεδρος της περιβαλλοντικής μη κυβερνητικής οργάνωσης ΙΠΠΟΣ. Από το 2007 είναι πρόεδρος του συμβουλίου του 1ου Δημοτικού Διαμερίσματος του Δήμου Λαρισαίων, εκλεγμένος με το συνδυασμό του δημάρχου Λαρισαίων Κώστα Τζανακούλη. Από την ίδια χρονιά έως σήμερα προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του στο Γραφείο Τύπου του Δήμου Λαρισαίων.
