Έντονες παρασκηνιακές διεργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη στην ευρύτερη Κεντροδεξιά «πολυκατοικία», με φόντο την επόμενη ημέρα των αυτοδιοικητικών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου, διεργασίες που προσπαθεί να τις κινήσει ο αρχηγός του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης ώστε να μπει στο παιγνίδι, αλλά προσώρας δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.
Πολλοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι οι διεργασίες αυτές, ασχέτως του μέχρι στιγμής ανύπαρκτου αποτελέσματός τους, οι οποίες, όμως, ενδέχεται να επιταχυνθούν μετά και την ίδρυση του κόμματος της Ντόρας Μπακογιάννη (στις 21 Νοεμβρίου) καταδεικνύουν τη βαθιά κρίση στην οποία έχει περιέλθει ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος.
Αυτή δε η κρίση δεν επιτρέπει στην Κεντροδεξιά να αποτελέσει (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του αρχηγού της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά) όπως προκύπτει από όλες τις, μέχρι στιγμής, έρευνες της κοινής γνώμης, την πειστική εναλλακτική πρόταση έναντι του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου.
Εν προκειμένω, δεν είναι τυχαίες οι φραστικές εκκλήσεις (και προσκλήσεις) που γίνονται από (και προς τους) σημαίνοντες παράγοντες της Κεντροδεξιάς «πολυκατοικίας» «να τα βρουν», προκειμένου, όπως ελέχθη, να μην υπάρξει και δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ...
Ωστόσο, το εν λόγω εγχείρημα μοιάζει δύσκολο να προχωρήσει, καθώς, στο συγκεκριμένο χώρο, δεν είναι μόνο οι πάσης φύσεως ιδεολογικές αποχρώσεις που υπάρχουν (και όχι διαφορές ουσίας) αλλά, κυρίως, γιατί οι παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στο όποιο ενοποιητικό εγχείρημα, έχουν αντιτιθέμενες προσωπικές στρατηγικές.
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ
Όλα αυτά συντελούνται σε μια χρονική συγκυρία, κατά την οποία η Ντόρα Μπακογιάννη ετοιμάζει κόμμα, ο Γιώργος Καρατζαφέρης προσπαθεί (ανεπιτυχώς) να δώσει την αίσθηση του «κουμανταδόρου» στην Κεντροδεξιά, ο δε Αντώνης Σαμαράς διατηρεί την πολιτική ηγεμονία στο χώρο, ο Κώστας Καραμανλής σιωπά, ενώ ο γνωστός αναλυτής Γιάννης Λούλης κάνει λόγο για «στρατηγικό πρόβλημα» της ΝΔ και τονίζει πως «η κρίση της Δεξιάς είναι βαθιά».
Ο Γιάννης Λούλης εντοπίζει το πρόβλημα στη στρατηγική της Ρηγίλλης και σημειώνει ότι «η δεξιά στροφή της ΝΔ, συνδυαζόμενη με στοιχεία λαϊκισμού, δεν την έχουν βοηθήσει και αυτό αποδεικνύεται από τις δημοσκοπήσεις».
Πράγματι, ο Αντώνης Σαμαράς (και ενόψει των εκλογών στους ΟΤΑ) εμφανίζεται ως η σταθερή δύναμη στην Κεντροδεξιά, αλλά γνωρίζει καλώς πως αν δεν πετύχει τους εκλογικούς στόχους που έχει θέσει, πιθανώς θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου.
Δεν είναι δε τυχαίο πως τον τρομάζει η πιθανότητα υψηλής αποχής και προς τούτο προσπαθεί να πείσει το εκλογικό σώμα ότι αν το μήνυμα – κατά του Μνημονίου - δεν είναι ηχηρό, τότε την επομένη μέρα η κυβέρνηση θα πάρει νέα, πιο επώδυνα μέτρα.
«Αν ο κόσμος πάει να ψηφίσει, το μήνυμα κατά της κυβέρνησης θα είναι ηχηρό. Αν δεν πάει, τότε η εικόνα θα είναι θολή», λένε πολιτικοί παράγοντες.
Ο αρχηγός της ΝΔ – ο οποίος έχει πολώσει, τουλάχιστον φραστικά, τις σχέσεις του με τον παλαιό συμμαθητή του Γιώργο Α. Παπανδρέου – «παίζει» σε δύο επίπεδα: Επενδύει στη λαϊκιστική πολιτική του περί μηδενισμού του ελλείμματος σε 18 μήνες, ενώ δείχνει να εγκαταλείπει, σε αυτή τη φάση, το λεγόμενο «μεσαίο χώρο» του Κώστα Καραμανλή και τούτο διότι επιδιώκει να συσπειρώσει το κόμμα του και να μειώσει τον ζωτικό χώρο του ΛΑΟΣ.
Ωστόσο, λένε πολλοί αναλυτές, δεν πρόκειται για ένα «στενό» εκλογικό (ενόψει της 7ης Νοεμβρίου) εγχείρημα, καθώς ο Α. Σαμαράς με τις πολιτικές θέσεις που έχει αναπτύξει θέλει να αναθεωρήσει τις ιδεολογικές συντεταγμένες της ΝΔ, όπως αυτές προσδιορίστηκαν από τον Κ. Καραμανλή.
«Θα καταργήσουμε τον νόμο για τη μετανάστευση, που μετατρέπει την Ελλάδα σε πύλη εισόδου παράνομων μεταναστών», «θα αποκαταστήσουμε τον εθνικό χαρακτήρα του υπουργείου Παιδείας, θα αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας των πανεπιστημίων, καταργώντας οριστικά την ασυλία εγκληματικών πράξεων», είναι μερικές από τις θέσεις που έχει προβάλει ο Α. Σαμαράς, θέσεις που θεωρούνται πιο δεξιές από αυτές του προκατόχου του, ενώ έχει προϊδεάσει και για σκλήρυνση της στάσεώς του στα εθνικά θέματα, όπως όταν ηγείτο της «Πολιτικής Άνοιξης».
Το πρόβλημα, όμως, είναι πως αυτές καθαυτές οι θέσεις του σε μικρό βαθμό αναπαράγονται από τα ηγετικά στελέχη του κόμματος, αρκετά εκ των οποίων έχουν «παίξει» με τη λογική του «μεσαίου χώρου» του Κ. Καραμανλή, οι δε θέσεις Σαμαρά κατά του Μνημονίου και το μηδενισμό του ελλείμματος, δεν υποστηρίζονται όσο θα ήθελε η Ρηγίλλης από το σύνολο των στελεχών της.
Παρά ταύτα, η πολιτική ηγεμονία του Α. Σαμαρά στο χώρο της συντηρητικής παρατάξεως, αυτή τη στιγμή, δεν αμφισβητείται και γι’ αυτό έχει απορρίψει τις εκκλήσεις για ενότητα της Κεντροδεξιάς.
«Όλα αυτά τα σενάρια κινούνται στη σφαίρα της φαντασίας. Ο Σαμαράς είναι ο ηγέτης της μιας και αδιαίρετης Κεντροδεξιάς, που δεν είναι διασπασμένη. Από την παράταξη υπήρξαν μόνο αποχωρήσεις, λόγω διαγραφών. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού», αναφέρουν – σύμφωνα με τις εφημερίδες - «προεδρικοί» βουλευτές, που κάνουν λόγο για «προσπάθεια αποσταθεροποίησης» και σημειώνουν ότι οι δηλώσεις περί επανένωσης της Κεντροδεξιάς συνιστούν ευθεία αμφισβήτηση του Α. Σαμαρά.
ΑΛΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
Ωστόσο, την ίδια στιγμή ο Γ. Καρατζαφέρης παίζει άλλο, προφανώς δικό του παιγνίδι:
Επιχειρεί να ενισχύσει το ρόλο του, μέσα ή έξω, από την Κεντροδεξιά «πολυκατοικία» ή, όπως ισχυρίζονται κάποιοι να δείξει πως είναι «συστημικός» και όχι ακροδεξιός παράγων.
Με αλλεπάλληλες πολιτικές μεταμορφώσεις, ο αρχηγός του ΛΑΟΣ δείχνει να έχει (φραστικά, φυσικά) μετακινηθεί στο λεγόμενο μεσαίο χώρο, ώστε να δυσκολέψει την ανάπτυξη του κόμματος της Ντόρας Μπακογιάννη:
Κριτικάρει την κυβέρνηση, προτείνει οικουμενική κυβέρνηση, στηρίζει αρκετές από τις δύσκολες κυβερνητικές επιλογές, στο όνομα της εξυπηρέτησης του εθνικού συμφέροντος και παράλληλα απευθύνει δημόσια έκκληση προς όλα τα στελέχη της ευρύτερης Κεντροδεξιάς να γίνει διάλογος και να υπάρξει συνεργασία για την προοπτική επανενώσεως «ώστε να αντιμετωπιστεί η καθεστωτική διάθεση του ΠΑΣΟΚ».
Ωστόσο, την ίδια στιγμή, ενώ ο Γ. Καρατζαφέρης λέει πως ο Κώστας Καραμανλής «δεν μπορεί να ξεπλυθεί εύκολα από την περασμένη πενταετία, γι’ αυτό και δεν μπορεί να έχει ηγετικές φιλοδοξίες ξανά», ο δελφίνος του ΛΑΟΣ Μάκης Βορίδης προβλέπει ενεργοποίηση του πρώην πρωθυπουργού, ως ενοποιητικού παράγοντα της Κεντροδεξιάς, ύστερα από μία ενδεχόμενη εκλογική ήττα της ΝΔ στις εθνικές εκλογές.
Πάντως, ο Κ. Καραμανλής που σιωπά, διαμηνύει πως δεν επιθυμεί την επιστροφή του (άραγε ως πότε;) και όπως λένε συνομιλητές του – όπως γράφεται στον Τύπο - παρακολουθεί προβληματισμένος το γαϊτανάκι που εσχάτως στήνεται από διάφορες πλευρές για την ενδεχόμενη επανενεργοποίησή του στη ΝΔ.
Ας σημειωθεί ότι στην Κεντροδεξιά «πολυκατοικία» καταγράφονται «μυστικές» ή φανερές συναντήσεις, επαφές και συνομιλίες, με βασικό θέμα την προοπτική «επανένωσης της παράταξης», αυτά δε αναμένεται να ενταθούν μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά όλα θα εξαρτηθούν από τα αποτελέσματά τους.
Στις επαφές αυτές προσπαθεί να πρωτοστατήσει (πολλάκις με άκομψο τρόπο) ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, ο οποίος λέει ότι συνομιλεί με τους πάντες, στο χώρο της Κεντροδεξιάς, όπως με τους κ. Μολυβιάτη, Έβερτ, Σιούφα κ.λπ.
Το δε άκομψο του πράγματος φάνηκε ξεκάθαρα όταν ο Γ. Καρατζαφέρης απέτυχε προφανώς να σύρει τον Πέτρο Μολυβιάτη «στα νερά του» κι έτσι κατέληξε να προσβάλλει το συνομιλητή του, φτάνοντας στο σημείο να πει δημοσίως ότι «μίλησε το ουίσκι».
Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΝΤΟΡΑ
Στο μεταξύ, πολλοί ισχυρίζονται πως η τελευταία παρέμβαση του 92χρονου πρώην πρωθυπουργού Κώστα Μητσοτάκη μπορεί να συντελέσει στις εξελίξεις στο χώρο της ευρύτερης Κεντροδεξιάς.
Χαρακτηρίζοντας τον αρχηγό της ΝΔ «λαϊκιστή» και προσφέροντας στήριξη στην κυβερνητική πολιτική, ο Κώστας Μητσοτάκης θέλησε να προετοιμάσει το έδαφος για τη δημιουργία του κόμματος της Ντόρας Μπακογιάννη στις 21 Νοεμβρίου.
Όμως, τα «χτυπήματα» του Κ. Μητσοτάκη εις βάρος του Α. Σαμαρά, πετυχαίνουν τον αντίθετο στόχο, δηλαδή, διευκολύνουν την πλήρη επικράτηση του τελευταίου στο εσωτερικό της ΝΔ, καθώς, μάλιστα, οι ψηφοφόροι του συντηρητικού χώρου προφανώς δεν αρέσκονται σε συνεχείς εμφυλίους στο χώρο τους, ενώ φαίνεται πως είναι ελάχιστοι εκείνοι που θα θελήσουν να στηρίξουν τις όποιες δυναμικές κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού.
«Η λογική τού να γίνει μια ενιαία κίνηση στην Κεντροδεξιά δεν είναι άσχημη, αλλά εγώ δεν τη βλέπω πολύ βιώσιμη σαν προσπάθεια. Δυστυχώς και ο χώρος αυτός βρίθει από άτομα με ατέρμονες προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες - θέλουν όλοι να γίνουν αρχηγοί (...)», τόνισε ο παλαιός υπουργός των συντηρητικών κυβερνήσεων Ανδρέας Ανδριανόπουλος.
«Αν ξεπεραστούν προσωπικές φιλοδοξίες και μπουν στο τραπέζι ορισμένες θέσεις πολιτικής, τότε, νομίζω, ότι θα ήταν μια καλή ιδέα η επανένωση όλων των δυνάμεων της κεντροδεξιάς», πρόσθεσε.
Είναι προφανές πως ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, παλαιό στέλεχος του συγκεκριμένου χώρου, κάτι παραπάνω γνωρίζει.
Το λίαν προσεχές μέλλον θα δείξει.-
