Τίποτα θετικό σε ό,τι αφορά στα ουσιώδη ελληνοτουρκικά προβλήματα δεν προέκυψε από τη δεύτερη επίσκεψη στην Αθήνα του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με πρόσχημα τη συμμετοχή του στη διάσκεψη για τις κλιματικές αλλαγές στη Μεσόγειο. Αυτά τα περί Πριγκήπου, περιβαλλοντικής και τουριστικής συνεργασίας κ.λπ. είναι ασημαντότητες μπροστά στα ζωτικά προβλήματα που εγείρει για τη χώρα μας η τουρκική απειλή.
Αντιθέτως, με αφορμή την επίσκεψή του εδώ και πριν ακόμη πατήσει το πόδι του σε ελληνικό έδαφος, με συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά του τηλεοπτικού σταθμού «ΣΚΑΪ», ο Ερντογάν φρόντισε να καθορίσει με σαφήνεια το πλαίσιο εντός του οποίου επιθυμεί να διεξαχθούν οι συνομιλίες για τα ελληνοτουρκικά.
Είχε προηγηθεί μία επίσης σημαντική συνέντευξη στον Πέτρο Παπακωνσταντίνου της «Καθημερινής» του Ιμπραΐμ Καλίν, συμβούλου του Ερντογάν, η οποία διευκρίνιζε ορισμένες τουρκικές θέσεις.
Τέλος, στη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου του Ερντογάν με τον πρωθυπουργό της Φινλανδίας, Μάρι Κίβινίεμι στο Ελσίνκι, ο Τούρκος πρωθυπουργός επικαιροποίησε εκ νέου τη θέση του στο Κυπριακό, με αποτέλεσμα να έχουμε και πάλι σαφέστατες τις θέσεις της Άγκυρας σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που επί δεκαετίες ταλανίζουν τις σχέσεις των δύο χωρών.
Μπορούμε έτσι να εκτιμήσουμε αυτοτελώς τις προοπτικές που υπάρχουν αναφορικά με τις πιθανότητες βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ανεξαρτήτως των όποιων κυβερνητικών ισχυρισμών της Αθήνας, που άλλωστε υπηρετούν πρωτίστως τρέχουσες σκοπιμότητες.
Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΩΝ
Το συνολικό πολιτικό συμπέρασμα είναι άκρως απογοητευτικό και δεν αφήνει ουσιαστικά ελπίδες οποιασδήποτε συμφωνίας σε σοβαρό θέμα. Απεδείχθησαν αβάσιμες οι προσδοκίες ότι ο Ερντογάν, αφού σταθεροποιούσε τη θέση του στο εσωτερικό της Τουρκίας, καθυποτάσσοντας τη σθεναρή αντίσταση των κεμαλιστών αντιπάλων του, θα μπορούσε να προχωρήσει στην απάλειψη των πιο επιθετικών πτυχών ορισμένων τουρκικών διεκδικήσεων, δίνοντας έτσι νέα διάσταση στις ατελέσφορες ελληνοτουρκικές συνομιλίες.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει πλέον η παραμικρή αμφιβολία ότι ο Ερντογάν υιοθέτησε πλήρως τις θέσεις του κεμαλικού κατεστημένου για τα ελληνοτουρκικά και τις ενσωμάτωσε στη δική του πολιτική.
Απεδείχθη, επίσης, ότι η πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», που διακηρύσσει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, και η οποία γέννησε αφελώς ελπίδες διευθετήσεων σε κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες στην Αθήνα, έχει πολύ διαφορετική φύση από αυτή που φαντάζονταν.
Ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου όντως ασκούν πολιτική που κρίνουν ότι θα επιτρέψει στην Τουρκία να παίζει σημαντικό ρόλο στη διεθνή σκηνή, σε προβλήματα παγκόσμιας εμβέλειας, όπως είναι π.χ. το Μεσανατολικό, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, η εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας κ.λπ.
Ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου είναι ειλικρινείς όταν λένε ότι θέλουν «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες» - δηλαδή με την Ελλάδα, την Αρμενία, τη Συρία κ.λπ. - για τον απλούστατο λόγο ότι θεωρούν σπατάλη χρόνου και δυνάμεων να ασχολούνται με τα αντίστοιχα διμερή θέματα, εκτιμώντας ότι αποσπούν την Άγκυρα από τα μεγάλα διεθνή θέματα, στα οποία επιθυμεί να παρέμβει και να κάνει αισθητή την παρουσία της, αναβαθμίζοντας το διεθνές της βάρος και κύρος.
Η ΑΓΚΥΡΑ ΘΕΛΕΙ ΠΑΓΩΜΑ, ΟΧΙ ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
Η Άγκυρα επιθυμεί, δηλαδή, να μην την ενοχλούν αυτά τα δευτερεύοντα σε σχέση με τις σημερινές φιλοδοξίες της διμερή προβλήματα με τους γείτονές της. Δεν εννοεί, όμως, να διευθετήσει όπως - όπως τα προβλήματα αυτά, κάνοντας και κάποιες παραχωρήσεις, θέλει απλώς να βρει φόρμουλες χειρισμού τους που να μην την ενοχλούν, την κουράζουν και αποσπούν την προσοχή της τα ζητήματα αυτά.
«Μηδενικά προβλήματα» με τους γείτονες δεν σημαίνει για τον Ερντογάν «λυμένα προβλήματα», σημαίνει απλώς «παγωμένα προβλήματα», κατά τρόπο που να μην προκαλούν κρίσεις που υποχρεώνουν την Τουρκία να αναλίσκει δυνάμεις για την αντιμετώπισή τους.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Ερντογάν θέλει οπωσδήποτε να διασφαλίσει στο μέγιστο βαθμό τα τουρκικά συμφέροντα στα διμερή ζητήματα, έτσι ώστε επιπροσθέτως να μην μπορεί να κατηγορηθεί από τους κεμαλιστές αντιπάλους του στο εσωτερικό της χώρας, ότι δήθεν «απεμπολεί» τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα.
Όπως είναι αυτονόητο, η καλύτερη λύση για να επιτευχθεί αυτό είναι η υιοθέτηση... αυτούσιων των θέσεων των κεμαλιστών αντιπάλων του, με μια απλή προσπάθεια αποφυγής των πολιτικών και στρατιωτικών προκλητικών κινήσεων που οξύνουν την κατάσταση και απειλούν να προκαλέσουν ανά πάσα στιγμή οξείες κρίσεις!
«ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ, ΠΩΣ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!»
Αξίζει τον κόπο να δούμε πώς εξελίσσονται οι τουρκικές θέσεις στα διάφορα προβλήματα μέσα στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής του Ερντογάν.
Όταν είχε πρωτοεκλεγεί, ο Ερντογάν είχε αφήσει με διάφορες δηλώσεις του ελπίδες ότι θα άρει, μόλις βρει την ευκαιρία, το casus belli - την απόφαση, δηλαδή, του τουρκικού Κοινοβουλίου τον Ιούνιο του 1995 να εξουσιοδοτήσει εκ των προτέρων την τουρκική κυβέρνηση να κηρύξει πόλεμο εναντίον της Ελλάδας, αν η χώρα μας τολμήσει να κάνει χρήση του δικαιώματός της που απορρέει από το Διεθνές Δίκαιο, να επεκτείνει τα ελληνικά χωρικά ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Τι είπε τώρα, όμως, ο Ερντογάν στον Αλ. Παπαχελά; «Οι χώρες δεν πρέπει να κάνουν πράξη αυτά που συνιστούν casus belli», δήλωσε επί λέξει.
Η διατύπωση είναι περίτεχνη και πανέξυπνη. Τι σημαίνει σε απλά ελληνικά; Ότι το ζήτημα δεν είναι να άρει η τουρκική Εθνοσυνέλευση την απόφασή της για κήρυξη πολέμου, αλλά απλώς «δεν πρέπει να κάνει πράξη» η... Ελλάδα αυτό που συνιστά την αιτία του πολέμου, δηλαδή την επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια! Η Ελλάδα έχει, δηλαδή, την ευθύνη κήρυξης ή αποτροπής του πολέμου, όχι η Τουρκία! Πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας.
Ακόμη πιο αποκαλυπτικός και απροκάλυπτος στο θέμα αυτό, όμως, υπήρξε ο σύμβουλος του Ερντογάν, ο Ιμπραήμ Καλίν, στη συνέντευξη που έδωσε στην «Καθημερινή».
Αναφερόμενος στην απόφαση της τουρκικής Βουλής για το casus belli και στην απόφαση της ελληνικής Βουλής που εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να επεκτείνει τα χωρικά μας ύδατα από τα 6 στα 12 μίλια όποτε το κρίνει κατάλληλο, ο Καλίν δήλωσε: «Αυτό που προτείνουμε σήμερα είναι να αποσύρουμε ταυτόχρονα και τις δύο αποφάσεις και να αφήσουμε τη ρύθμιση του ζητήματος στη συνολική διευθέτηση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων».
«Μα κάτι τέτοιο θα σήμαινε να παραιτηθεί η Ελλάδα από ένα νόμιμο, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, δικαίωμα με αντάλλαγμα να παραιτηθεί η Τουρκία από μια απειλή. Σας φαίνεται δίκαιη μια τέτοια ανταλλαγή;» ενίσταται ο Έλληνας δημοσιογράφος που του παίρνει τη συνέντευξη.
«Βόμβα» η απάντηση του συμβούλου του Ερντογάν: «Είναι δίκαιη, γιατί το ουσιαστικό ζήτημα, αν διευρύνουμε τον ορίζοντα του προβληματισμού μας, είναι πώς θα μοιραστούμε το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο»!
«Πώς θα μοιραστούμε το Αιγαίο» είναι, λοιπόν, η ουσία των ελληνοτουρκικών διαφορών κατά την Άγκυρα.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΦΤΑΙΕΙ Η... ΕΛΛΑΔΑ (!) ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Δεν υπάρχει, φυσικά, ελληνική κυβέρνηση - ελπίζουμε, χωρίς πάντως να βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά γι’ αυτό, ούτε καν η κυβέρνηση Παπανδρέου - η οποία θα ήταν διατεθειμένη να διαπραγματευτεί με τους Τούρκους στη βάση του «πώς θα μοιραστούμε το Αιγαίο». Ακόμα, πάντως, και αν υπήρχε μια τέτοια κυβέρνηση μειοδοτών, θεωρητικά μιλώντας, είμαστε βέβαιοι ότι θα ανατρεπόταν ταχύτατα από τους ίδιους της τους βουλευτές, αν προχωρούσε σε κάποια συμφωνία στο πνεύμα αυτό.
Η ουσία είναι ότι υπό το πρίσμα αυτής της τουρκικής θέσης, θα ήταν κανείς επικίνδυνα αφελής αν συνεχίζει να περιμένει διαλλακτικές θέσεις από τον Ερντογάν. Όντως, είναι αποκαλυπτική η θέση που εξέφρασε στη συνέντευξή του για το θέμα των παραβιάσεων του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου και τις υπερπτήσεις ελληνικών νησιών από τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα:
«Στενοχωριέμαι πολύ για το εξής: Η Ελλάδα κάνει πτήσεις των μαχητικών αεροσκαφών της σε μια πολύ μεγάλη έκταση. Δηλαδή, φτάνουν μέχρι τη δική μας υφαλοκρηπίδα. Εμείς δεν έχουμε τόσο μεγάλες αποστάσεις να διανύουμε», ισχυρίστηκε ο Ερντογάν!
Εδώ έχουμε να κάνουμε με απύθμενο πολιτικό θράσος. Τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα πετούν ακόμη και πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά (π.χ. Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι κ.λπ.) και το πρόβλημα κατά τον Ερντογάν είναι ότι κατά τις αναχαιτίσεις που πραγματοποιούν τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη φτάνουν μέχρι την κατά την άποψη της Άγκυρας τουρκική υφαλοκρηπίδα και «κάνουν πτήσεις σε μια πολύ μεγάλη έκταση»!!!
Τι να συζητήσει, τι να διαπραγματευτεί και τι να συμφωνήσει κανείς με άνθρωπο που έχει τέτοιες θέσεις;
ΝΑ ΕΚΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΣΤΟ... Ν.Α.Τ.Ο. ΚΑΙ ΣΤΙΣ Η.Π.Α.!
Ο Ερντογάν παρουσίασε και πρόταση επί του θέματος: «Πιστεύω ότι τα πολεμικά αεροσκάφη πρέπει πια να έχουν ως κέντρο το Ν.Α.Τ.Ο. και να ελέγχονται από εκεί. Μπορούν να γίνονται τέτοιες πτήσεις των πολεμικών αεροσκαφών, αλλά να ελέγχονται από το Ν.Α.Τ.Ο.», πρότεινε στη συνέντευξή του.
Καλεί, δηλαδή, την κυβέρνηση Παπανδρέου να εκχωρήσει το Αιγαίο στο Ν.Α.Τ.Ο. και στους Αμερικανούς! να αποφασίζουν, δηλαδή, οι Αμερικανοί αν πάνω από τη Λήμνο θα πετούν ελληνικά ή τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα! Να εκχωρήσουν, δηλαδή, οι Αμερικανοί κατά την κρίση τους όποια τμήματα του Αιγαίου θέλουν στους Τούρκους! Μα υπάρχει ελληνική κυβέρνηση που θα έκανε κάτι τέτοιο και δεν θα στηνόταν στον τοίχο, στα έξι μέτρα;
Ο Ερντογάν μπορεί να δείχνει εμπιστοσύνη στο Ν.Α.Τ.Ο., όχι όμως και στην Ε.Ε. Όσο δεν αρχίζουν οι χώρες - μέλη της Ε.Ε. απευθείας εμπόριο με το παράνομο κατοχικό καθεστώς του Αττίλα στην Κύπρο, η Τουρκία δεν πρόκειται να εγκρίνει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας, που την υποχρεώνει, συν τοις άλλοις, να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της και στα πλοία και τα αεροπλάνα υπό κυπριακή σημαία.
«Πρόκειται για θέμα που πρέπει να εγκριθεί υπό μορφήν απόφασης από την τουρκική Εθνοσυνέλευση και με δεδομένη τη σημερινή σύνθεσή της δεν μπορεί να εγκριθεί τέτοια αντίληψη στο Κυπριακό», ξεκαθάρισε ο Ερντογάν στη συνέντευξη που έδωσε με τον Φινλανδό ομόλογό του στο Ελσίνκι.
Βρίσκει, φυσικά, και τα κάνει. Εδώ οι αχρείοι της Κομισιόν προωθούν κανονισμό για απευθείας εμπόριο της Ε.Ε. με τον Αττίλα, στη βάση του άρθρου 207 της Συνθήκης της Λισαβόνας, που αφορά στο εμπόριο με... τρίτα κράτη! Τα φιλοτουρκικά υποκείμενα της Κομισιόν, δηλαδή, προσπαθούν να αναγνωρίσουν τη γραμμή κατοχής του Αττίλα, που χωρίζει την ελεύθερη Κύπρο από την υπόδουλη, στους Τούρκους ως... διεθνές σύνορο!!!
Τι να πει κανείς, όμως, και για το ρόλο της κυβέρνησης Παπανδρέου, η οποία, αντί να έχει ξεφωνίσει μέχρι τα ουράνια την Κομισιόν, προσπαθεί να μη γίνει το θέμα γνωστό στον ελληνικό λαό; Βλέποντας τέτοιους «Φαναριώτες» στην Αθήνα, πώς να μην αποθρασύνονται οι Τούρκοι; Μόνο ηλίθιος δεν είναι ο Ερντογάν, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση...
