Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΕΙΤΕ ως «περιθωριοποίηση» τη δει κανείς, είτε ως "αποκαθήλωση", το κυβερνητικό "non paper" για τον ρόλο του κ. Βαρουφάκη στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους από εδώ και στο εξής, έρχεται να επιβεβαιώσει το ρεπορτάζ του Τύπου, που, από το Σάββατο το πρωί, προδιέγραφε το τέλος του Γιάνη «με ένα νι»... Την κατάσταση, παίρνει πλέον στα χέρια του ο Γιάννης με δυο νι, που δεν πολιτεύεται για να κάνει «εντύπωση» και να «φανεί», αλλά με τη σοβαρότητα που επιβάλλει το αξίωμα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης... Οι δηλώσεις του, στην «Αυγή» της Κυριακής άλλωστε, προετοίμασαν όλους μας για την επερχόμενη αλλαγή και ειδικώς το κομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ: «...Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί διότι δημιουργεί προϋποθέσεις ύφεσης και η κοινωνία δεν αντέχει άλλη ύφεση και άλλη ανεργία, άλλη λιτότητα (...) και αν αυτό συμβεί, μπορεί να υποχρεωθούμε να πάρουμε από μόνοι μας μέτρα που τώρα προσπαθούμε ν’ αποφύγουμε...».
ΣΟΦΟΝ το σαφές... «Αρκετά παίξαμε» (με τη «θεωρία των παιγνίων») είναι η ουσία των δηλώσεων Δραγασάκη, «ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε»... Και τη σοβαρότητα δεν είναι δυνατόν να την εγγυάται ένας τύπος που αποφάσισε μόνος του, όταν πήγαινε στο Δημοτικό Σχολείο ακόμα, να γράφει το όνομα του με ένα «νι» «για λόγους αισθητικής» όπως εξήγησε... Όταν το πρωτοείπε «θαμπωμένοι, όλοι από την έκθεση του υπερεγώ του, τον πιστέψαμε... Όταν γνωρίσαμε τον ναρκισσισμό του όμως, δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι το έκανε για να κάνει εντύπωση... Και, όταν ίσως τον απομυθοποιήσουμε πλήρως (γιατί αργά ή γρήγορα, θα «κοινωνήσουμε των αχράντων μυστηρίων» των Eurogoup), θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η εμμονή του στο ένα νι οφείλεται στην ανάγκη του να τον ξεχωρίζουν από τους άλλους σαράντα τέσσερις Γιάννηδες, της γνωστής παροιμίας.
ΕΙΧΑΜΕ γράψει εδώ και καιρό (11 Μαρτίου 2015) υπό τον τίτλο «πού είναι ο ΣΥΡΙΖΑ;», για το παράδοξο της μονοπώλησης των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους από τον Γιάνη με ένα «νι» κι αναρωτιόμασταν πού είναι ο κ. Δραγασάκης, ο κ. Σταθάκης, ο κ. Τσακαλώτος που προεκλογικά, πιστεύαμε ότι (μαζί με τον προώρως αποστασιοποιηθέντα) κ. Γιάννη Μηλιός θα είχαν την ευθύνη της διαπραγμάτευσης και της οικονομικής πολιτικής της χώρας με την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και σημειώναμε: «Στον ΣΥΡΙΖΑ ακούγονται εσχάτως διάφορα: ότι η επιλογή Βαρουφάκη δεν έγινε τυχαία... Ότι είναι αναλώσιμος... Ότι είναι προσχεδιασμένο να δώσει αυτός την πρώτη μάχη για να μείνουν αλώβητοι οι υπόλοιποι»...
Η ΩΡΑ του κ. Δραγασάκη (και των συνεργατών του) λοιπόν, ήρθε και ταυτίζεται με την αναγκαστική προσγείωση της κυβέρνησης στην πραγματικότητα. Συνηγορούν ως προς τούτο και τα σύμβολα καθότι α) είναι ο μόνος από τα πρωτοκλασσάτα στελέχη της κυβέρνησης που έχει θητεύσει σε κρίσιμο κυβερνητικό πόστο, ως αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας, στην Οικουμενική Κυβέρνηση του Ξεν. Ζολώτα και β) είναι από τα ελάχιστα πρόσωπα της νέας κυβέρνησης που δεν απασχολούν την επικαιρότητα με δηλώσεις πολλών αναγνώσεων ή ερμηνειών. Είναι σαφής και ακριβής στις δηλώσεις του και εν αντιθέσει προς τον κ. Βαρουφάκη δεν προσέρχεται στη δημοσιότητα για να κάνει εντύπωση. Άλλωστε, γράφει το όνομα του με δύο «νι» γιατί δεν έχει κανένα λόγο να ξεχωρίσει από τους σαράντα τέσσερις άλλους Γιάννηδες για το όνομα του... Επιπλέον, καθώς είναι ο μόνος που επιμένει να φοράει τη γραβάτα του από την προεκλογική ακόμη περίοδο (θυμηθείτε τον, με γραβάτα στο κάδρο της συνέντευξης Τύπου της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, δίπλα στους κύριους Τσίπρα και Σκουρλέτη), δεν αφήνει καμία αμφιβολία ως προς τη διάθεσή του να κινηθεί περισσότερο «συστημικά» στη διαχείριση των εκκρεμοτήτων με τους εταίρους... Θα τα καταφέρει; Αν δεν αποδεχθεί εξίσου νάρκισσος με τον κ. Βαρουφάκη, ο νέος συντονιστής κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος θα τα καταφέρει... Τα περιθώρια άλλωστε, στενεύουν κι ο αντιπρόεδρος το επισήμανε κι αυτό στην «Αυγή» της Κυριακής: «Υπάρχει σαφής δυνατότητα και επιτακτική ανάγκη να ολοκληρωθεί η μεταβατική συμφωνία τις πρώτες ημέρες του Μαΐου, αν όχι εντός του Απριλίου»... Ο εμφατικός τρόπος με τον οποίο κατέστησε επείγοντα τον «συμβιβασμό» (έντιμο ή ανέντιμο) έφερε μοιραία στα χείλη όλων το ερώτημα «θα βγάλει πρωτομαγιά ο Βαρουφάκης;».
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ήρθε χθες... Κι ήταν η αναμενόμενη... Ο αγώνας του κ. Βαρουφάκη τελείωσε ... Ήταν προδιαγεγραμμένα εξ αρχής άλλωστε, τα όριά του και απολύτως ευδιάκριτα για όσους παρακολουθούν κάθε χρόνο αυτό τον καιρό, τον ποδηλατικό γύρο της Ιταλίας. Σ’ αυτόν τον αγώνα, ο «λαγός» της κούρσας απολαμβάνει τα φώτα της δημοσιότητας και τη δόξα του πρωτοπόρου, μέχρι τη στιγμή που ο αρχηγός της ομάδας θ' αποφασίσει να αναλάβει τον ηγετικό του ρόλο και να διεκδικήσει τη νίκη... Η διαφορά ανάμεσα στην κυβερνητική πολιτική και του “Giro d’ Italia” είναι ότι ο «λαγός» αρκείται στα «15 λεπτά δημοσιότητας» για τα οποία μίλησε κάποτε ο Γουόρχολ, πράγμα που δεν είναι σίγουρο για τον κ. Βαρουφάκη... Για εμάς πάντως, θα είναι χρήσιμο «ν’ ανοίξει το στόμα του» για μια ακόμη φορά, ο υπουργός Οικονομικών, για να διαπιστώσουμε εάν η κυβέρνηση που ήρθε για να φέρει την αξιοπρέπεια στην χώρα, αλλάζει τους υπουργούς της κατόπιν απαιτήσεως των Γερμανών...
