Η τοπική κοινή γνώμη συγκλονίστηκε από το πρόσφατο τροχαίο ατύχημα που συνέβη στην- κατ’ ευφημισμό- Ε.Ο Λάρισας-Τρικάλων, που είχε σαν συνέπεια τον τραγικό θανάσιμο τραυματισμό επτά συνανθρώπων μας, μεταξύ των οποίων και μικρά παιδιά, ως και τον τραυματισμό άλλων δύο, ως θυσία στον βωμό της ασφάλτου. Την ίδια ημέρα ένας άλλος συνάνθρωπός μας ομοίως τραυματίσθηκε θανάσιμα σε τροχαίο ατύχημα πρόσκρουσης και εκτροπής από το οδόστρωμα στην παλαιά Ε.Ο Λάρισας-Κοζάνης. Δυστυχώς καθημερινά στον ελλαδικό χώρο συμβαίνουν τροχαία ατυχήματα και η Ελλάδα κατέχει τα θλιβερά πρωτεία ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. Κάθε χρόνο, σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία αφανίζεται από τον πληθυσμιακό χάρτη της χώρας μας, μία κωμόπολη, ενώ τραυματίζεται ενεργός πληθυσμός, κύρια νέων ανθρώπων, που ισούται με μία μικρή πόλη. Αυτό επιφέρει, πλέον των ανθρωπίνων απωλειών, οδυνηρές οικογενειακές συνέπειες, ως και δυσβάσταχτες οικονομικές, κοινωνικές και εθνικές απώλειες. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Στα γενικά αίτια, θα πρέπει να κατατάξουμε την έλλειψη κυκλοφοριακής αγωγής σε μεγάλο αριθμό οδηγών, την ελλειμματικότητα του κράτους στην οδηγική συμμόρφωση των χρηστών της ασφάλτου, στην επιβολή ελαφρών ποινών και σε ελλιπή αστυνόμευση. Στα γενικά αίτια ομοίως ανάγεται και η κακή κατάσταση του εθνικού και επαρχιακού οδικού δικτύου, η έλλειψη επαρκών υποδομών, η κακή συντήρηση και η κακή οδική οριζόντια και κάθετη σήμανση.
Στα ειδικά αίτια συμπεριλαμβάνεται η άγνοια ή μη συμμόρφωση των οδηγών στην τήρηση των κανόνων του Κ.Ο.Κ., η κίνηση υπό την επήρεια οινοπνευματωδών ποτών, αλλά και ναρκωτικών ουσιών, ως και η συνειδητή παραβατικότητα που οδηγεί απευθείας στην πρόκληση ατυχήματος, όπως ενδεικτικά είναι η κίνηση με υπερβολική ταχύτητα, η παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη, η κίνηση στο αντίθετο ρεύμα πορείας και η επιθετική οδήγηση. Για τις παραπάνω θανατηφόρες παραβάσεις, συνήθως κατηγορείται ο υπαίτιος οδηγός για «αμέλεια», ενώ θα έπρεπε να κατηγορείται και να δικάζεται για «ενδεχόμενο δόλο», γιατί κάθε οδηγός ο οποίος διαπράττει μία εκ των εν λόγω τροχαίων παραβάσεων, γνωρίζει ότι με τη συμπεριφορά του είναι «εν δυνάμει» πρόξενος τροχαίας σύγκρουσης, σε βάρος άλλου οδηγού ο οποίος θα έχει την ατυχία να βρεθεί στην «κακιά ώρα». Στη συνέχεια θα ακολουθήσει, κατά τα γνωστά, μία μακρόσυρτη δικαστική διαδικασία, μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση....και θα ξεχασθεί το θέμα από όλους, εκτός από τους παθόντες.
Στη χώρα μας, των μεγαλόστομων διακηρύξεων και ελάχιστων πράξεων, θα δοθεί μία διάσταση η οποία βέβαια θα ξεχασθεί στο μέλλον, όπως πάντα, μέχρι την επόμενη επανάληψη του νέου δράματος....Στη χώρα μας, εδώ και πολλά χρόνια, η κυκλοφοριακή αγωγή, θα έπρεπε να διδάσκεται ως μάθημα στα σχολεία (δεν αποτελεί οικονομικό κόστος, αλλά μόνο κοινή λογική) όπως διδάσκεται στις προηγμένες χώρες. Στη χώρα μας οι νόμοι και η εφαρμογή τους για τις παραπάνω «διακεκριμένες» παραβάσεις, θα έπρεπε να είναι αμείλικτοι. Οι υπηρεσίες Τροχαίας και η Δημοτική Αστυνομία, κατά κύριο λόγο θα έπρεπε να ασχολούνταν με την παραβίαση των φωτεινών σηματοδοτών, την οδήγηση με ουσίες, την ανασφάλιστη κυκλοφορία, την έλλειψη τεχνικού ελέγχου, την υπερβολική ταχύτητα και δευτερευόντως με την παράνομη στάθμευση.
Για την αναφερόμενη τραγική περίπτωση, η πρόκληση τροχαίου ατυχήματος ήταν αναπόφευκτη κατά πολλούς, ως ένα «χρονικό προαναγγελθέντων θανάτων», που πέραν της προσωπικής ευθύνης εμπλακέντος οδηγού, ως ανθρώπινου παράγοντα, υπάρχει προφανώς ευθύνη, του κατά τα άλλα συντεταγμένου κράτους, όταν για χρόνια και ζαμάνια, η κατασκευή και περαίωση του συγκεκριμένου οδικού άξονα, χωρίς μάλιστα τεχνικές και κατασκευαστικές δυσκολίες, μέσα στην «καρακαμπίλα», βάλτωσε στα γνωστά ....νεοελληνικά αίτια, ήτοι πιθανώς πτώχευσης της κατασκευάστριας εταιρίας, ή της αδυναμίας του κράτους να είναι οικονομικά συνεπές και φερέγγυο. Είναι γνωστό πώς κλείνονται τα έργα, πώς τα «χτυπάνε» οι ενδιαφερόμενοι με τις εξαιρετικά εκπτωτικές τιμές, μόνο και μόνο να αναλάβουν το έργο και μετά βλέπουμε... Πώς το κράτος διά των αρμοδίων του επιδέχεται αυτό τον τρόπο, καλυπτόμενο μέσα από ισχύουσες κλειστές διατάξεις και δημοσιοϋπαλληλισμό. Μετά από αυτό το τραγικό γεγονός σίγουρα κάτι θα κινηθεί, όπως γίνεται πάντα. Γιατί όμως να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν όλοι υποψιάζονταν ότι κάποτε αυτό θα συνέβαινε; Είναι πολύ κρίμα για όλους μας. Όλοι μας έχουμε τις ευθύνες μας. Εμείς σαν οδηγοί με την ατομική μας ευθύνη, σεις σαν Πολιτεία με την ανεπάρκεια στον έλεγχο, στην παρουσία, στην πρόβλεψη και στην επίβλεψη.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με την κυκλοφοριακή αγωγή, ας αποκτήσουμε με ορθό τρόπο άδεια οδήγησης (αξιοκρατικά), ας εγκαταλείψουμε την επιθετική οδήγηση, ας κατασκευάσουμε σύγχρονους αυτοκινητόδρομους, ας αστυνομεύσουμε σωστά-και με τεχνική αστυνόμευση- το οδικό δίκτυο, ας επιβάλλουμε τις αρμόζουσες ποινές για κάθε εγκληματική παράβαση του Κ.Ο.Κ. (η εγκληματικότητα δεν ανήκει μόνο στον Ποινικό Κώδικα, αλλά και στον Κ.Ο.Κ.), ας τροποποιήσουμε τις διατάξεις των νόμων που ευνουχίζουν την Πολιτεία, όπως π.χ. στις αναθέσεις έργων και ας ελέγξουμε περισσότερο τις επικίνδυνες και δυνητικές κινδύνου ενέργειες ασυνείδητων, εγκληματιών οδηγών. Είμαι σίγουρος ότι για κάποιο χρονικό διάστημα θα ενεργοποιηθούν άπαντες και ίσως σημειωθούν και υπερβολές. Αργότερα; Θα περιμένουμε τι; Να «σκάσει» κάτι άλλο; Έτσι ερωτώ με αφέλεια...
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΕΤΣΙΟΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε. α.
