Οι δημοτικές εκλογές βρίσκονται προ των πυλών και μαζί μ΄ αυτές η ώρα της μεγάλης δικής σου ευθύνης, Δημότη, μια που στις 7 Νοεμβρίου θα κληθείς να επιλέξεις με την ψήφο σου τους εκλεκτούς σου, οι οποίοι και θα αναλάβουν για λογαριασμό σου να διαχειριστούν τις τύχες σου σε τοπικό επίπεδο για τα επόμενα 4 χρόνια.
Η ώρα αυτή και για σένα και για τον τόπο σου είναι πάρα πολύ σημαντική. Καταρχήν σου δίδεται η δυνατότητα να αξιολογήσεις τη συμπεριφορά, την προσφορά και το έργο των πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών της προηγούμενης τετραετίας, να κρίνεις, ποιοι απ΄ αυτούς υπήρξαν ανώτεροι ή κατώτεροι των περιστάσεων και να αποδώσεις δικαιοσύνη είτε επιβραβεύοντας με την ψήφο σου, όσους νοιάστηκαν για σένα, είτε καταδικάζοντας όσους αδιαφόρησαν, προκειμένου να απαλλαγείς από ανεπιθύμητους και να προωθήσεις τους καλύτερους.
Τούτη την περίοδο και για να μη μετανιώσεις για την ψήφο σου, σου δίδεται, επίσης, η δυνατότητα, αν το επιθυμείς, να ρωτήσεις, να ψάξεις και να βρεις τους καλύτερους απ΄ τους νέους υποψηφίους τους οποίους, μακάρι, να μπορούσες να επιλέξεις ανάμεσα απ΄ τους υποψηφίους όλων των συνδυασμών. Δυστυχώς, όμως, το εκλογικό σύστημα επιβάλλει μόνο από ένα.
Για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ακόμη, πρέπει να καταλήξεις με ποια κριτήρια θα επιλέξεις τους εκλεκτούς σου. Θα υπερισχύσει το κομματικό κριτήριο και θα επιλέξεις τους καλύτερους απ΄ το συνδυασμό, που πρόσκειται στο κυβερνητικό κόμμα; Κινδυνεύεις, τότε, να δώσεις το μήνυμα, ότι όλα βαίνουν καλώς σήμερα στον τόπο μας, κάτι που, ενδεχομένως, δεν σε βρίσκει σύμφωνο.
Να επιλέξεις τους καλύτερους απ΄ τους συνδυασμούς, που πρόσκεινται στα κόμματα της αντιπολίτευσης, προκειμένου να δώσεις το μήνυμα στους κυβερνώντες, ότι πρέπει ν΄ αλλάξουν τακτική; Υπάρχει, τότε, κίνδυνος τα κόμματα της αντιπολίτευσης να το ερμηνεύσουν διαφορετικά και να πιστέψουν, ότι αυτά ενεργούν προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ μπορεί να μη συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί, κακά τα ψέματα, ο κάθε κομματικός σχηματισμός ερμηνεύει το αποτέλεσμα των εκλογών, όπως τον βολεύει. Και στη μία περίπτωση, ωστόσο, και στην άλλη το ευτύχημα είναι ότι το μήνυμα αυτό θα δοθεί, κυρίως, στις περιφερειακές εκλογές, ενώ στις δημοτικές η ψήφος είναι πιο χαλαρή και η κομματική συνείδηση πιο αμβλυμένη, οπότε αυτό διευκολύνει τα πράγματα.
Να επιλέξεις με βασικό κριτήριο τη συγγένεια, τη φιλία, τη γειτονία και τον τόπο κατοικίας των υποψηφίων; Κινδυνεύεις, τότε, να προωθήσεις άτομα, που, ίσως, είναι υποδεέστερα άλλων συνυποψηφίων τους.
Να επιλέξεις με βάση το φαίνεσθαι, τα πλούσια βιογραφικά, το βαρύ όνομα και τις φανταχτερές υποσχέσεις των υποψηφίων; Υπάρχει περίπτωση, τότε, κάτω απ΄ την επιφάνεια και τους βαρύγδουπους τίτλους να κρύβονται μετριότητες, ενώ εσύ πρέπει να προωθήσεις τους καλύτερους.
Να επιλέξεις με βάση την αρχή της ανταποδοτικότητας και να δώσεις την ψήφο σου σε κείνους απ΄ τους οποίους εξυπηρετήθηκες με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο; Είναι και αυτό ένα κριτήριο, που δεν εξασφαλίζει, ωστόσο, την εκλογή των καλυτέρων.
Να επιλέξεις επηρεασμένος είτε απ΄ το ποιος διαφημίζεται, ξοδεύει και κερνάει περισσότερο, είτε απ΄ το ποιος χαμογελάει, σφίγγει χέρια και χαϊδεύει αυτιά περισσότερο; πάλι το κριτήριο αυτό δεν βοηθά ν΄ ανοίξει ο δρόμος σε αξιοπρεπείς και άξιους υποψηφίους, που ούτε έχουν να ξοδεύουν ούτε αρέσκονται σε τέτοιες πρακτικές.
Εν τέλει, η διαδικασία επιλογής των καλυτέρων απ΄ τους υποψηφίους, που πρέπει να στοχεύουν όλοι οι δημότες, είναι μια πολύ σύνθετη και επώδυνη υπόθεση, μια που απαιτεί ενδιαφέρον και ενεργό συμμετοχή στα κοινά καθ΄ όλη τη διάρκεια της τετραετίας, για να είναι κανείς σε θέση να ξέρει και να κρίνει πρόσωπα και πράγματα απαιτεί έρευνα, συγκρίσεις, υπερβάσεις ατομικές και συλλογικές.
Αν δεν ακολουθηθεί μια τέτοια διαδικασία, τότε συνυπεύθυνος για πιθανή ατυχή εκλογή και πιθανή αδυναμία του νέου δημοτικού συμβουλίου να παράξει ουσιαστικό και θετικό έργο θα είσαι κι εσύ δημότη.
Καλείσαι, λοιπόν, να αρθείς στο ύψος των περιστάσεων και να βρεις τρόπο να ψηφίσεις τους καλύτερους. Ψάξε και βρες τους, χωρίς να ξεχνάς το «ουδείς αναμάρτητος», την αρχαιοελληνική ρήση «το μη χείρον βέλτιστον» καθώς και ότι το άκυρο, το λευκό και η αποχή, δεν δίνουν λύσεις. Αφήνεις, έτσι, κάποιους άλλους να αποφασίζουν για σένα χωρίς εσένα και να πληρώνεις αναγκαστικά και εσύ τις συνέπειες των αποφάσεων άλλων.
