Καιρό τώρα ήθελα να πω, να φωνάξω ίσως και να φύγει από πάνω μου όλο αυτό το βάρος που με πλακώνει χρόνο πολύ τώρα. Και ποιος Έλληνας από μας τους κοινούς δεν θέλει να πει και να φωνάξει για την κατάντια μας σήμερα. Μόνο εκείνος που τα έχει όλα (μέσα και χρήμα) είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Θυμηθείτε παρακαλώ το στρατιώτη εκλεκτό γιο του στελέχους της Νέας Δημοκρατίας κ. Ζαγορίτη και πόσους άλλους τέτοιους εκλεκτούς γιους παρόμοιων γονιών που όλοι σας γνωρίζετε σε ποιο κέντρο υπηρετούν, ή υπηρέτησαν τη στρατιωτική τους θητεία και με τι ασχολούνται, ή ασχολούνταν να μην πλήττουν οι καημένοι. Κοιτάτε και όλους τους άλλους έχοντες και κατέχοντες, πώς ζουν, πώς περνούν τις διακοπές τους και πώς μειδιούν περιφρονητικά κοιτάζοντας εμάς το λαό που φτάσαμε στο μη παρέκει. O,τι πιο πολύτιμο έχουν τα παιδιά μας, γνώσεις, πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά κατάντησαν άχρηστα χαρτιά, να μην πω κουρελόχαρτα που υποτιμούν πιο πολύ τον κατέχοντα, παρά τον τιμούν. Τι να σας πω, θαυμάζω την ωραία μου χώρα και πονώ γιατί δεν μ’ αφήνουν να ζήσω όπως ταιριάζει την ομορφιά της.
Για ένα πράμα ξεκίνησα να γράψω, για την ντροπή των διοδίων που γέμισαν όλη τη μεγάλη εθνική οδό και τόσα άλλα όρμησαν μέσα μου και στριμώχτηκαν να βγουν μπροστά να τα ακούσουν, γιατί θα σκάσουν εκεί μέσα έτσι βουβά. Ακρίβεια, απολύσεις, ανεργία, φτώχεια, ψαλίδισμα μισθών και συντάξεων διασπάθιση δημόσιου χρήματος σε νοσοκομεία, σιδηροδρόμους, φοροδιαφυγές, μεγαλογιατροί, υποτίμηση της παιδείας και της ελληνικής γλώσσας και, και, και... Τι κάνετε κύριοι; Μας διώξατε απ’ τις δουλειές, κόψατε μισθούς και συντάξεις, μας αφαιρέσατε αυτά που με αίμα τα αποκτήσαμε οι πιο πολλοί. Βλέπετε πώς ζουν οι κλέφτες του δημόσιου χρήματος και δεν κοκκινίζετε από ντροπή να απλώνετε χέρι στη δική μας τσέπη, που οι περισσότεροι δεν σας δώσαμε κανένα δικαίωμα και μάλιστα προσπαθήσαμε με το παραπάνω να είμαστε εντάξει με τις υπηρεσίες μας; Πήραμε ένα πτυχίο και δυο πολλοί για να καλυτερέψουμε τη ζωή μας και να μη τραβήξουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας ό,τι περάσαμε εμείς σε πείνα και δυστυχία μέχρι να ορθοποδήσουμε. Δεν ακούτε και δεν βλέπετε πόση κατασπατάληση πλούτου γίνεται από ανθρώπους που δεν ξέρουν πού τα έχουν και πώς τα απέκτησαν στα νησιά Μύκονο και σία, πώς απολαμβάνουν τις παράνομες βίλες τους με τις περιβόητες πισίνες που τόσα ακατάλληλα για ενήλικους ακούσαμε όλο αυτόν τον καιρό.
Ντρέπομαι ειλικρινά να διαβάζω όλο τον τελευταίο καιρό και να ακούω για τις προσπάθειες που κάνουν τα μεγάλα κόμματα για να βρουν τα «κατάλληλα πρόσωπα» για να μας εκπροσωπήσουν στην τοπική αυτοδιοίκηση, δηλαδή να μας εκμεταλλευτούν. Ξύπνησαν πάλι τα αρπακτικά, μύρισαν σάρκα και όρμησαν. Ναι, ντρέπομαι γιατί δείχνουν ότι δεν μας υπολογίζουν ούτε καν σαν υποζύγια. Σαν να μην έγιναν όλο αυτό τον καιρό τέρατα και σημεία από τα κόμματα της εξουσίας, σαν να μην εξαφάνισαν το δημόσιο χρήμα, σαν να μην έγινε κανένα σκάνδαλο και όλοι είναι στον αφρό τίμιοι και αγνοί, να έχουν το θράσος να μας ζητούν πάλι την ψήφο να μας ξαναληστέψουν, να μας ξανακοροϊδέψουν, να μας ξαναγελοιοποιήσουν. Αλήθεια καταλαβαίνουν ότι έχουν να κάνουν με ανθρώπους και όχι με άλογα ζώα; Μην μου πείτε ότι η γενίκευση είναι αντιμετώπιση φασιστική. Σας παρακαλώ. Τελευταία παίζονται τόσο άγρια τέτοια λογοπαίγνια, που μου έρχεται να κάνω εμετό ακούγοντάς τα, όπως ακριβώς μου έρχεται να βγάλω τα εσώψυχά μου, όταν σταματώ να πληρώσω διόδια τα τόσα πολλά που παρουσίασαν σε όλους τους ωραίους μεγάλους και άνετους δρόμους. Άκουσα τον κ. Μαγκριώτη- δεν ξέρω αν κάνω λάθος το όνομα- σε συνέντευξη προχθές να λέει ανερυθρίαστα ότι γίνονται παράλληλοι περιφερειακοί δρόμοι να περνά ο φτωχός κόσμος και να μην πληρώνει. Για ποιους δηλαδή τους κάνατε αυτούς τους δρόμους τους φαρδιούς και άνετους , κ. Μαγκριώτη; Για τους πλούσιους, που έχουν και πληρώνουν; Να περνάν αυτοί ακίνδυνα και με ευκολία κι εμείς ο λαός να περνάμε απ’ τους παράπλευρους όλοι, νταλίκες, φορτηγά, κούρσες, μηχανές όλων των τύπων για να σκοτωνόμαστε πιο εύκολα; Έτσι λογαριάζετε τη ζωή μας και ενδιαφέρεστε για την προκοπή μας, όπως ακούμε ταχτικά να λέτε; Γι’ αυτούς τους κάνατε λοιπόν κύριοι του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας; Να περνάν καμαρωτοί μόνοι τους με τις κουρσάρες, σαν τις δικές σας; Κι εμείς που σας ψηφίσαμε να μην έχουμε το δικαίωμα να περνάμε από δρόμο καλό, που είναι σε τόπο ελληνικό, που είναι δικός μας τόπος και υποτίθεται ότι μπορούμε να περνάμε ελεύθερα; Αχ! Γιάννη Ρίτσο πόσο έξω έπεσες όταν έλεγες «αυτός ο τόπος είναι δικός τους και δικός μας». Ποιος σας είπε. Μόνο δικός τους είναι. Μας τον πήραν πια αυτοί που τους ψηφίσαμε, υποτίθεται να μας εκπροσωπούν και να προσπαθούν για το καλό μας.
Και είσαστε σε κυβέρνηση που τη λέτε σοσιαλιστική κ. Μαγκριώτη; Δεν αλλάζετε τουλάχιστον το όνομα;
Το λέω πάλι. Όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί που ήταν σε κόμματα εξουσίας, είναι υπεύθυνοι, είτε βουλευτές, είτε υπουργοί, ή οτιδήποτε άλλο μέσα στους μηχανισμούς αυτών των κομμάτων. Αν θέλετε βάλτε υπεύθυνους και τους ψηφοφόρους τους, μαζί και εμένα, γιατί και εγώ ήμουν ψηφοφόρος ενός κόμματος από αυτά, όχι φυσικά της δεξιάς. Είμαι ναι ένα από αυτά τα θύματα, που αγωνίστηκαν νύχτα και μέρα τότε μετά τη μεταπολίτευση να φύγει η επάρατος δεξιά. Να μας έρθει τι; Και ενώ εμείς οι αγαθοί χαρήκαμε που τη διώξαμε, οι μη δεξιοί, που ψηφίσαμε και πήραν την εξουσία, μετά από λίγο αναδείχτηκαν αντάξιοι εκείνων που αντικατέστησαν για να γίνει η νέα τάξη της μεταπολίτευσης με τα νέα προάστια πλουτοκρατίας. Ευτυχώς, φίλε Γεννηματά, πέθανες νωρίς και δεν πρόλαβες να δεις όσα αίσχη ακολούθησαν. Ακόμα κι εμείς οι απλοί ψηφοφόροι πήραμε το μίασμα.
Άργησα δυστυχώς να το καταλάβω, για να σταματήσω να ψηφίζω οποιονδήποτε. Έλπιζα και πίστευα πως κάτι καλό θα γίνει. Ειλικρινά ντρέπομαι γι’ αυτό και ντρέπομαι πιο πολύ, που ήμουν εκείνη την περίοδο της μεταπολίτευσης και συνδικαλιστής και μάλιστα στην πρώτη γραμμή, που με το παραπάνω με εκμεταλλεύτηκαν καιροσκόποι. Δυστυχώς τα τελευταία γεγονότα μας το έδειξαν. Όλοι ζητούσαν την ψήφο και τη βοήθειά μας για να πετύχουν τους προσωπικούς τους σκοπούς. Το καταλαβαίνετε αυτό; Με την ψήφο τη δικιά μας δούλευαν σε βάρος μας και μόνο για το δικό τους πουγκί. Δεν αντέχω πια άλλη κοροϊδία. Δεν θα ξαναψηφίσω για να νιώθω τουλάχιστον ότι δεν βοηθώ να βγει κάποιος μόνο και μόνο να με γελοιοποιεί.
Αλλά και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης αριστερά και δεξιά τι καλό έκαναν όλα αυτά τα χρόνια;
Οι ρομαντικές εποχές δεν υπάρχουν πια. Η πίστη στον άνθρωπο χάθηκε. Η ελπίδα βγήκε απ’ το λεξιλόγιο των νεοελλήνων.
Σήμερα κύριοι, εμείς ο λαός περιμένουμε κάτι άλλο. Δεν αντέχουμε άλλο να βλέπουμε την εξουσία να μας κοροϊδεύει. Κάτι νέο πρέπει να ταρακουνήσει τα λιμνάζοντα επικίνδυνα πράματα και να δώσει καινούργιες ελπίδες. Θα γίνει άραγε έτσι; Πολλοί το περιμένουμε για μια δημοκρατία αντάξια του ονόματός της.
Αλήθεια, τι λες νεοέλληνα ψηφοφόρε; Θα κάνεις τα ίδια που έκανες όλα τα προηγούμενα χρόνια; Στα λόγια λέμε όχι. Καιρός είναι να το δείξουμε και στην πράξη.
Υ.Γ. Κύριε Ραγκούση, κύριε Παπακωνσταντίνου και όσοι άλλοι νέοι άφθαρτοι ακόμα πολιτικοί, λίγος ακόμα καιρός σας μένει να κάνετε τις κινήσεις που πρέπει. Φοβάμαι πως θα μας απογοητεύσετε κι εσείς. Τρέξτε. Δεν προλαβαίνετε. Υπάρχουν πολλά βαρίδια, που δεν σας αφήνουν. Πετάξτε τα μήπως και κάνετε κάτι.
Βασίλης Σιουζουλής: ( Ένας συνταξιούχος που πιστεύει πως υπηρέτησε σωστά το επάγγελμά του)
