* Του Χαράλ. Γρ. Κοντού τ. καθηγητής Τ.Ε.Ι.
Το Σύνταγμα της Ελλάδας 1975/1986 αρχίζει με την επίκληση «Εις το όνομα της Αγίας και Ομουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδα». Η αναφορά στο Θεό (τριαδικό) είναι διαχρονική στα Ελληνικά Συντάγματα. Από τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους μετά την Εθνεγερσία του 1821, όσες αλλαγές κι’ αν έχουν γίνει στο Σύνταγμα στο προοίμιό του γίνεται λόγος για το Θεό, που δεν είναι άλλος παρά ο Τριαδικός Θεός. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να γίνει παράλειψη διότι το θαύμα του 1821 το οφείλουμε στους προγόνους μας οι οποίοι πολεμούσαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της πατρίδας την Ελευθερία, χωρίς τη βοήθεια του Δ.Ν.Τ. και των άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων της Ευρώπης που θέλουν να μας υποτάξουν με τους υποτελείς μας / τους πολιτικούς!
Αφορμή ν’ ασχοληθούμε με το θέμα του τίτλου, μας έδωσε η κ. υπουργός Παιδείας με τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις σε βάρος των πολύτεκνων εκπαιδευτικών (προσλήψεις, τοποθετήσεις κ.λπ.) που προώθησε και ψηφίστηκαν.
Θα προτάξουμε την ισχύουσα νομοθεσία (περίληψη) και ύστερα θα δούμε αν η κ. Διαμαντοπούλου κινείται συνταγματικά στο θέμα που εξετάζουμε. Προκαταβολικά λέμε ότι η κ. υπουργός κινείται αντισυνταγματικά και φρόνιμο είναι να ανακαλέσει τα μέτρα που θίγουν τους πολύτεκνους.
α) Σύνταγμα
Στο άρθρο 21 διαβάζουμε:
«1. Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.
2. Πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου, χήρες και ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο, καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος (υ υπογράμμιση δική μας).
3. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.
4. Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους».
Στο άρθρο αυτό κατοχυρώνονται τα πιο σημαντικά κοινωνικά δικαιώματα που αποτελούν και τη βάση για την άσκηση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Υπάρχει η άποψη ότι το άρθρο αυτό δίνει κατευθύνσεις και δεν δεσμεύει άμεσα το νομοθέτη και τη διοίκηση. Η άλλη άποψη ισχυρίζεται και ορθώς ότι τα κοινωνικά δικαιώματα δεσμεύουν απ’ ευθείας τη διοίκηση και μάλιστα όταν ένα κοινωνικό δικαίωμα υλοποιείται από το νομοθέτη, δύσκολα μπορεί ένας νεότερος νόμος να θίξει αυτό το κοινωνικό κεκτημένο.
β) Νομολογία δικαστηρίων
Στο σημείο αυτό θα παραθέσουμε στοιχεία δικαστικών αποφάσεων για υποθέσεις που έφθασαν στις δικαστικές αίθουσες, επειδή η διοίκηση ενήργησε κατά των πολύτεκνων.
1. Μεταγραφές πολυτέκνων φοιτητών
Για τις μεταγραφές των πολυτέκνων, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Ν.Σ.Κ.) με την υπ’ αριθ. 18/1997 γνωμοδότησή του λέγει ότι η διατύπωση του άρθρου 21 του Συντάγματος που προβλέπει την ειδική φροντίδα του Κράτους υπέρ της πολύτεκνης οικογένειας σηματοδοτεί διάταξη με άμεσα κανονιστικό περιεχόμενο. Δεν κατευθύνει απλά τον κοινό νομοθέτη αλλά επιβάλλει σ’ αυτόν τη λήψη των αναγκαίων μέτρων υπέρ των πολύτεκνων. Η λήψη μέτρων κατά των πολυτέκνων ή η θέση τους σε ήσσονα μοίρα δεν είναι συνταγματικά ανεκτή. Και επειδή η ιδιότητα του πολυτέκνου διατηρείται ισοβίως αυτό σημαίνει ότι ο πολύτεκνος απολαμβάνει όλων των προνομίων και της ειδικής φροντίδας του κράτους. Στην εισηγητική έκθεση του Ν. 860/1979 διαβάζουμε: «Η Πολιτεία θεωρούσα την οικογένεια θεμέλιον της συντηρήσεως και προαγωγής του Έθνους θυσίας των πολύτεκνων κατ’ επιταγήν του Συντάγματος... Συνεπώς η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικότερου δημόσιου συμφέροντος, προ του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητας των Ελλήνων απέναντι στο νόμο υποχωρεί (ΣτΕ 2773/91, 2781/91, 4062-4070/90). Υπό τα δεδομένα αυτά είναι νόμω επιβεβλημένη η μετεγγραφή φοιτητή πολύτεκνης οικογένειας.
Με το ίδιο πνεύμα αντιμετωπίζονται όλες οι περιπτώσεις που αφορούν στους πολύτεκνους και είναι λάθος η Πολιτεία να στέλνει τους πολύτεκνους στα δικαστήρια να βρουν το δίκαιό τους, όταν αυτό καταπατείται από τη Διοίκηση.
2. Νόμος 3848/2010 (ΦΕΚ 71Α/19-5-2010)
Με το νόμο αυτό καταργείται ο διορισμός των πολύτεκνων εκπαιδευτικών που προβλέπει ο Ν. 3255/2004 χωρίς εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ. Η πριμοδότηση του 10% των πολύτεκνων εκπαιδευτικών, στο γενικό βαθμό της βαθμολογίας, δεν ικανοποιεί τη συνταγματική αρχή περί ειδικής φροντίδας του Κράτους υπέρ των πολυτέκνων (άρθ. 21) και η κατάργηση του Ν. 3255/2004 έρχεται σε αντίθεση με την 18/1997 γνωμάτευση του Ν.Σ.Κ. που λέγει μεταξύ άλλων: «...Η λήψη μέτρων κατά των πολυτέκνων... δεν είναι συνταγματικά ανεκτή»! Ανάγκη λοιπόν να ανακληθούν τα μέτρα που θίγουν τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς του Ν. 3848/2010. Αντιπολυτεκνική και αντιδημογραφική είναι και η τοποθέτηση του πολύτεκνου εκπαιδευτικού μακριά από την οικογένειά του και σαφώς αντισυνταγματική!
3. Πολυθεσία πολυτέκνων
Νόμος 1256/8 και 1400/1983 (βελτιωμένος...)
ΣτΕ 1858/1985 «...Προκειμένου για τους πολύτεκνους που υπερβαίνουν το παραπάνω όριο επιτρέπεται η κατοχή δεύτερης θέσης ή απασχόλησης με περιορισμό ων ακαθαρίστων αποδοχών τους μέχρι του ορίου αυτού… και για όσους έχουν από 5 ανήλικα παιδιά και πάνω αυξάνεται στα 4/5». Δηλαδή των αποδοχών του προέδρου του Αρείου Πάγου.
4. Μεταθέσεις και απολύσεις πολυτέκνων
Νόμος 1910/1944, άρθρο 10§3 «Πολύτεκνοι ή τέκνα αυτών δημόσιοι υπάλληλοι τοποθετούνται εις τον τόπον των συμφερόντων αυτών...».
Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημόσιας Διοίκησης. Αυτό έκρινε ότι «οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 10 του Ν. 1910/1944 οι οποίες έχουν θεσπιστεί για την προστασία των πολυτέκνων οικογενειών υπερισχύουν ως ειδικές, των γενικών διατάξεων... ενόψει και των διατάξεων, του άρθρου 21 παρ. 2 του Συντάγματος που ορίζει ότι οι πολύτεκνες οικογένειες δικαιούνται της ειδικής φροντίδας του Κράτους».
Στε αποφ. 906/1982 (τμήμα Γ)
Ακύρωσε απόφαση του υφυπουργού Εθνικής Παιδείας με την οποία μετέθεσε πολύτεκνη καθηγήτρια από Λύκειο Αθηνών στο Νομό Φθιώτιδας.
5. Απολύσεις πολυτέκνων
Ν. 1648/1986 «...οι πολύτεκνοι δεν απολύονται από τις θέσεις εργασίας που έχουν τοποθετηθεί.
5. Υποχρεωτική η τοποθέτηση των πολυτέκνων δ.υ. στον τόπο των συμφερόντων τους.
ΣτΕ 881/1985
Το ΣτΕ ακύρωσε την Δ2/427/5-1-1984 του υπουργού Εθνικής Παιδείας «...απορρέουσα από τη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 10 του Ν. 1910/1944 διά της οποίας παρέχεται όλως ειδική προστασία εις τους πολυτέκνους, δεν συνδέεται πλέον μόνον προς την ικανοποίηση ατομικού λόγου του τοποθετημένου αλλά κυρίως εις την εξυπηρέτηση γενικότερου δημοσίου συμφέροντος ενόψει και της διατάξεως του άρθρου 21 παράγραφος 2 του Συντάγματος... (πρβλ. ΣΕ 906/1982).
Ύστερα από τα παραπάνω κάνουμε έκκληση προς τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς να μην μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια! Ο Νόμος 3255/2004 (22-7-04) υπάρχει, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους το οποίο αποφαίνεται: «...η λήψη μέτρων κατά των πολυτέκνων... δεν είναι συνταγματικά ανεκτή...». Η υπουργός Παιδείας πρέπει να ανακαλέσει ή να αναγκαστεί να ανακαλέσει, διότι εκτός των αντισυνταγματικών ρυθμίσεων που προώθησε στη Βουλή σε βάρος των πολυτέκνων αναιρεί στην πράξη και τις δηλώσεις του κ. πρωθυπουργού προς τους πολύτεκνους (ΑΣΠΕ).
Η άποψή μας είναι οι αδιόριστοι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί να στείλουν τις αιτήσεις τους με τα σχετικά δικαιολογητικά στο Υπουργείο Παιδείας και να αναμένουν απάντηση σε εύλογο χρόνο. Στην ανάγκη να κάνουν ασφαλιστικά μέτρα... Η Π.Ε.Ν.Ε.Π. μπορεί να βοηθήσει.
