Ακούστε να δείτε τώρα, τι πήγε κι έπαθε αυτό το καλά οργανωμένο κράτος! Το ελληνικό, βεβαίως-βεβαίως! Έτρεξαν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι την πρώτη μέρα που ξεκίνησε η διαδικασία απογραφής τους να απογραφούν, και δεν μπορούσε να τους απογράψει! Διότι «κράσαρε» το σύστημα, που λέμε και εις άψογον ελληνικήν. Ή, άμα το προτιμάτε, «τα έπαιξε». Και γιατί συνέβη αυτό; Διότι σου λέει οι αρμόδιοι δεν έχουν ποτέ φανταστεί ότι θα υπήρχε τέτοια προθυμία απογραφής από πλευράς των δημοσίων υπαλλήλων (πρωτοφανές πράγματι, αλλά έχει την εξήγησή του), να απογραφούν, με αποτέλεσμα; Να πέσουν καμιά διακοσαριά χιλιάδες με το «καλημέρα σας» πάνω στο σύστημα, προσπαθώντας να πράξουν ευσυνειδήτως, εγκαίρως και συνεπείς το δημοσιοϋπαλληλικό τους καθήκον και... πάει το σύστημα! Άρχισε να βγάζει καπνούς από την κούραση. Διότι, βεβαίως, ένα σύστημα που απευθύνεται σε δημοσίους υπαλλήλους και σέβεται τον εαυτό του, δεν μπορεί παρά να εναρμονίζεται με το αντικείμενο του... πόθου του (τους δημοσίους υπαλλήλους) και να ’χει συγκεκριμένες και περιορισμένες αντοχές. Διαφορετικά δεν θα ήταν ούτε ελληνικό, ούτε δημοσιοϋπαλληλικό «βεβαίως-βεβαίως του Θεμιστοκλέους».
Τώρα, μην κοιτάτε που έτρεξαν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι να απογραφούν. Δεν είναι που «καίγονται» ν’ αποκτήσουν «φάκελο» στην Ασφάλεια (που λέει ο λόγος και που μεταφορικά έτσι είναι). Είναι που το κράτος φρόντισε να τους δώσει... κίνητρο. Διότι όποιος δεν απογραφεί, δεν θα πληρωθεί. Τόσο απλά. Είναι που είναι κουτσουρεμένοι οι μισθοί, πήγαν που πήγαν περίπατο τα επιδόματα, ε, να σταματήσει να πέφτει και το χρήμα εντελώς, δεν λέει. Και δεν τους παίρνει κιόλας. Είναι και καλοκαίρι. Τρέχουν και οι άδειες. Σου λένε, μια «ψυχή που είναι να βγει, ας απογραφούμε από την πρώτη μέρα να ξεμπερδεύουμε». Έλα όμως που το σύστημα είχε άλλη άποψη για την «προθυμία» και την «ανταπόκριση» των υπαλλήλων και έπαθε ένα ωραιότατο μπλακ-άουτ, έτσι για να ’χουμε άλλη μια φορά να γελάμε με τα χάλια του δημοσίου. Κατόπιν αυτού του... μεγαλείου, τους έβαλαν ωράριο για να απογράφονται και να μην πλακώνουν όλοι μαζί και παθαίνει υπερκόπωση το σύστημα.
Τώρα, αυτή καθεαυτή η διαδικασία της απογραφής έχει το ενδιαφέρον της. Να δούμε, τέλος πάντων, πόσοι είναι και ποιοι είναι αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι, που στο σύνολό τους δεν μιλάμε για τον καθένα ξεχωριστά, λόγω της υπερπληθώρας έχουν καταστεί βαρίδια για το δημόσιο και την οικονομία κατ’ επέκταση. Βέβαια, για το ότι είναι τόσοι πολλοί και αχρείαστοι, γι’ αυτό ακριβώς δεν φταίνε οι ίδιοι. Φταίνε όλοι εκείνοι που φρόντισαν από τη μεταπολίτευση και δώθε να «παστώσουν» το δημόσιο με κόσμο για να τακτοποιήσουν τα κομματικά τους ρουσφέτια. Αυτοί που μπήκαν και μπαίνουν στο Δημόσιο (γιατί «κρίση-κρίση», αλλά πάλι μπαίνουν από διάφορα πολιτικά πορτοπαράθυρα) δεν φταίνε. Αυτοί να «τρουπώσουν» θέλουν, που έλεγε και ο Βουτσάς. Να δουλεύουν λίγο και καθόλου αν είναι δυνατόν, και να πληρώνονται ικανοποιητικότατα και χωρίς κανείς να μπορεί να τους κουνήσει από τη θέση τους. Μην κοιτάτε τώρα που άλλαξαν τα γράμματα λόγω κρίσης. Εκείνοι που φταίνε διαχρονικά είναι αυτοί που τους πάστωσαν στο Δημόσιο (δεν ήταν... πάστορες) και ήρθε το Δημόσιο κι έσκασε πια! Μια τόση δα χώρα κι έχουμε δημοσίους υπαλλήλους για να καλύψουν τις ανάγκες, τι να πω; Της Γερμανίας; Άιντε να το πω γιατί ξέρουμε και τι συμπάθεια μας έχουν οι Γερμανοί.
Τα αποτελέσματα της απογραφής να δούμε τι θα λένε. Θα τα δούμε όμως ή θα τα φάει το σκοτάδι; Γιατί παίζει κι αυτό.
