Του Γεωργίου Ντόβα
Οι βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 και αυτές που προηγήθηκαν την 6η Μαΐου είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Κανένα κόμμα δεν πίστευε ούτε επεδίωκε με πείσμα και αποφασιστικότητα τη μεγάλη νίκη. Επεδίωκαν απλά την ενίσχυση των ποσοστών τους για μελλοντική αξιοποίηση. Όλα τα κόμματα προετοιμάζονται για την τελική αναμέτρηση μετά το μεγάλο σοκ που νομοτελειακά θα προκύψει σε κάποιο απροσδιόριστο μακρινό ή κοντινό χρονικό σημείο.
Η νίκη της ΝΔ μοιάζει με «Πύρρειος νίκη» γιατί οι πολιτικές δυνατότητες που διαθέτει δεν της επιτρέπουν να προχωρήσει αποφασιστικά προς τις «πανίσχυρες» Βρυξέλλες έστω και με τη συνδρομή των ετερόκλητων εφεδρειών του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ. Ο Πύρρος ο οποίος κατατρόπωσε τους Ρωμαίους στο Άσκλον είχε τη δυνατότητα να μην προχωρήσει προς τη Ρώμη γιατί είχε μεγάλη απώλεια δυνάμεων κι αυτές που του απέμειναν δεν ήσαν επαρκείς, γι’ αυτό η νίκη του ονομάστηκε «Πύρρειος». Ο Αντ. Σαμαράς θα συρθεί εκών άκων να πάει στις Βρυξέλλες αφοπλισμένος, να διαπραγματευτεί εκ νέου ένα Μνημόνιο που δεν πιστεύει ότι μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση και με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Ο Αντ. Σαμαράς και η ΝΔ θα καταστούν όμηροι της συνεργασίας τους με το ΠΑΣΟΚ εγκαταλείποντας κάθε πρωτοβουλία εξακρίβωσης των λόγων που το ΠΑΣΟΚ οδήγησε τη χώρα στο ΔΝΤ. Ήταν η βασική του προεκλογική δέσμευση για σύσταση μιας και μόνης εξεταστικής επιτροπής. Θεωρώ ότι την έχει ήδη εγκαταλείψει. Υπεύθυνος για την ανώμαλη κατάσταση που βιώνει η χώρα και ο λαός της με όλες τις συνέπειες είναι ο Γ. Α. Παπανδρέου ο οποίος θα καταγραφεί στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός των ανωμάλων επιλογών.
Πρώτη ανώμαλη επιλογή ήταν ο εκβιασμός της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή για διενέργεια πρόωρων εκλογών με όπλο την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι εκλογές αυτές διεξήχθησαν την 4η Οκτ. 2009 δύο χρόνια νωρίτερα κατά παράβαση του Συντάγματος και ενώ η παγκόσμια οικονομική κρίση είχε ξεσπάσει στη Wall Street από την Άνοιξη του 2008, απειλώντας την κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας.
Δεύτερη ανώμαλη επιλογή ήταν η προσφυγή στο ΔΝΤ τον Απρίλιο του 2010 ερήμην του λαού που τον εξέλεξε με εντελώς άλλα κριτήρια και κυρίως με το απατηλό σύνθημά του «λεφτά υπάρχουν». Για την απόφασή του αυτή είχε ενημερώσει τον πρώην διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν από το 2008 όπως αποκάλυψε αργότερα ο ίδιος και υποθήκευσε το μέλλον της χώρας για δύο γενιές. Εάν εγκαίρως ελάμβανε τα αναγκαία μέτρα η επιλογή του αυτή δεν ήταν αναγκαία.
Είχε όλο το χρόνο να συνάψει χαμηλότοκα δάνεια καθώς και να εισπράξει βεβαιωμένους φόρους, τα πρόστιμα των αυθαιρέτων, να περιστείλει της δημόσιες δαπάνες κ. ο. κ.
Τρίτη ανώμαλη επιλογή ήταν η κατασυκοφάντηση των πολιτών της χώρας του ως πλιατσικολόγων και κοπριτών που πίνουν εις υγείαν του κορόιδου, εννοώντας τους Έλληνες πολίτες αλλά και τους δανειστές λες και ο ίδιος προέρχονταν από άλλο πλανήτη και δεν γνώριζε τον Α. Τσοχατζόπουλο, τον Κ. Λαλιώτη και τ’ άλλα παιδιά, στελέχη του κόμματός του, για την αμαρτωλή τους δράση.
Τέταρτη ανώμαλη επιλογή ήταν η καταρράκωση του κύρους της χώρας και η κατατρομοκράτηση των πολιτών με παροιμιώδεις εκφράσεις όπως του Τιτανικού που βουλιάζει, του ακυβέρνητου σκάφους που κινδυνεύει να τσακιστεί στα βράχια, με απειλές εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ και επιστροφή στη δραχμή, με αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων κ.ά. Οι συνέπειες υπήρξαν ολέθριες κυρίως με τη φυγάδευση των καταθέσεων σε τράπεζες του εξωτερικού, που στη διετία ανέρχονται στο αστρονομικό ποσό των 350 δισ. ευρώ, για ασφάλεια και κερδοσκοπία, αλλά και τον αποκλεισμό κάθε σκέψης για υλοποίηση οποιασδήποτε επενδυτικής πρωτοβουλίας.
Πέμπτη ανώμαλη επιλογή ήταν το «κούρεμα» του χρέους του ιδιωτικού τομέα με αποτέλεσμα τη χρεοκοπία των τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων και την αδυναμία τους να ασκήσουν το ρόλο τους. Οι πιο αξιολύπητοι ήσαν όσοι είχαν αγοράσει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και είδαν την αξία τους να μειώνεται κάτω από το μισό.
Έκτη ανώμαλη επιλογή ήταν η εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας ανάπτυξης της οικονομίας η οποία βύθισε τη χώρα στη βαθιά και παρατεταμένη ύφεση η οποία αγγίζει το 20% σε μια τριετία, με την ανεργία να ανεβαίνει στο Ζενίθ και το βιοτικό επίπεδο του λαού να φτάνει στο Ναδίρ. Αν η χώρα κέρδισε άπαξ 50 δισ. ευρώ από το κούρεμα του χρέους, έχασε 60 δισ. από την ύφεση και θα συνεχίσει να χάνει για άγνωστο ακόμη χρόνο τεράστια ποσά.
Έβδομη ανώμαλη επιλογή ήταν η εξαγγελία δημοψηφίσματος για την αποδοχή ή μη της δανειακής σύμβασης της 26ης Οκτ. 2011 και η ματαίωσή του μετά από πιέσεις της ΕΕ με την οποία πριν λίγες μέρες είχε συμφωνήσει τους όρους δανεισμού. Η επιλογή του αυτή τον οδήγησε σε παραίτηση και στο σχηματισμό της κυβέρνησης ειδικού σκοπού του κ. Λουκά Παπαδήμου η οποία επί ένα εξάμηνο δεν έκαμε απολύτως τίποτα και ασχολήθηκε μόνο με το PSI.
Δεν θα συνεχίσω με τις άλλες ανώμαλες επιλογές του. Άλλωστε ο αριθμός εφτά συμβατικά είναι αριθμός πληρότητας. Ωστόσο δεν θα παραλείψω την μεγαλύτερη ανώμαλη επιλογή του να εκλέγεται βουλευτής Αχαΐας και μάλιστα χωρίς σταυρό προτίμησης προκειμένου να ευρίσκεται στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής του τόπου και να καλύπτει τα νώτα του με τη βουλευτική ασυλία από τυχόν μελλοντικές περιπέτειες. Ο τραγικά αποτυχών αυτός πολιτικός θα έπρεπε να αποσυρθεί οριστικά για να μην προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα του λαού με την παρουσία του στα έδρανα της Βουλής. Τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα απέβαλε ο λαός με την ψήφο του.
