Του Νίκου Ι. Μεγαδούκα
Η ανικανότητα των πολιτικών ηγεσιών της Ευρώπης να εξεύρουν πειστική, συγκροτημένη και ρεαλιστική λύση (ακόμη και εντός του καπιταλιστικού πλαισίου) στο πρόβλημα της πολύπλευρης κρίσεως, που μαστίζει τη γηραιά Ήπειρο και απειλεί με διεθνή διάχυσή της και η εμμονή τους (με πρωθιέρεια τη γερμανική ηγεσία) στις αποδεδειγμένα αδιέξοδες και αποτυχημένες βάρβαρες πολιτικές λιτότητας, που έχουν, ήδη, γονατίσει την Ελλάδα κι άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες και οικονομίες, έχει προκαλέσει «ταραχή» και «φόβο» στις εγχώριες και διεθνείς ελίτ, αλλά και στον αμερικανικό παράγοντα, μήπως «το σανίδωμα υποχωρήσει», όπως θα έλεγε κι ο Οδυσσέας Ελύτης.
Την ώρα που η Ισπανία φαίνεται ότι κατακρημνίζεται και ελλοχεύει ο κίνδυνος να την ακολουθήσει η Ιταλία, οι ΗΠΑ πιέζουν ασφυκτικά (και ενόψει των αμερικανικών προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου) να ληφθούν αμέσως μέτρα από τις ευρωπαϊκές ηγεσίες, ώστε να σταματήσει ο κατήφορος της κρίσεως, ο δε πολύς Τζορτζ Σόρος αποδίδει ευθύνες για την κρίση στο Βερολίνο και δίνει περιθώριο τριών μηνών για να σωθεί η ζώνη του ευρώ από την πλήρη κατάρρευση, οι πανικόβλητοι ηγέτες της Ευρώπης προσπαθούν να εξεύρουν ένα σχέδιο για ριζικές αλλαγές στην ΕΕ, αλλά κυρίως για τη διάσωση των τραπεζών...
Όμως, την ίδια στιγμή, κορυφαία στελέχη του ευρωπαϊκού και του διεθνούς ιερατείου, διαβλέποντας πως στην Ελλάδα τα παραδοσιακά αστικά κόμματα (το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ) καταρρέουν, οι νεοναζί της «Χρυσής Αυγής» δείχνουν το απεχθές τους πρόσωπο και η κοινωνία δείχνει να στρέφεται προς την Αριστερά, έχουν κλιμακώσει, σε αγαστή σύμπνοια, με εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ και τις ηγεσίες των εταίρων του πάλαι ποτέ κραταιού μεταπολιτευτικού ελλαδικού δικομματισμού, την επιχείρηση τρομοκρατήσεως των Ελλήνων πολιτών, με εκβιασμούς και τεχνητά διλήμματα, καθώς ανησυχούν (και εκ του έκδηλου εκνευρισμού τους προκύπτει ότι αυτό είναι βάσιμο) μήπως η διαφαινόμενη ελληνική αριστερή στροφή, μεταδοθεί και «κολλήσει» και άλλες, χειμαζόμενες από την κρίση, ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Ας σημειωθεί ότι ακόμη και ο υπουργός των Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παραδέχθηκε ότι η ελληνική κρίση οφείλεται (προφανώς εκτός των άλλων) και «σε αποτυχία της ελίτ της Ελλάδος, επί δεκαετίες»...
ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ...
Ειδικότερα, «καλά κρατεί» ο ανηλεής πόλεμος, που έχουν εξαπολύσει οι πάσης φύσεως κυρίαρχες ελίτ, με πολιορκητικό κριό το ευρωπαϊκό ιερατείο, τα απηχούντα τις απόψεις τους ΜΜΕ και τους εγχώριους εκφραστές της αδιέξοδης πολιτικής λιτότητας, η οποία έχει οδηγήσει στον γκρεμό την ελληνική κοινωνία, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες πολίτες, με ψευδεπίγραφα διλήμματα, όπως «ευρώ ή δραχμή» προκειμένου να επιλέξουν, στις εκλογές της προσεχούς Κυριακής, τα κόμματα τα οποία θα διασφαλίσουν την απρόσκοπτη εφαρμογή των δεσμεύσεων, που έχουν αναληφθεί με την τελευταία δανειακή σύμβαση.
Βεβαίως, είναι αληθές, όπως, ήδη, έχουμε επισημάνει από τις στήλες της «Ε», ότι οι ασαφείς θέσεις που έχει διατυπώσει κατά καιρούς ο ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα της οικονομικής πολιτικής, έχουν «συνεισφέρει» στις συντονισμένες προσπάθειες που καταβάλλονται, προκειμένου να ανακοπεί αυτή η δυναμική που το κόμμα αυτό της Αριστεράς φαίνεται να έχει αποκτήσει και να «πεισθούν» οι πολίτες να μην το υπερψηφίσουν.
Ωστόσο, έχει καταστεί εμφανές από το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει, τρόπον τινά, λειάνει τη ρητορική του (αλλά δεν έχει εγκαταλείψει τη θέση για ακύρωση του Μνημονίου) υπεραμύνεται της ανάγκης παραμονής της χώρας στο ευρώ (και αυτό ενοχλεί ιδιαιτέρως το ΚΚΕ) και προσπαθεί να προσεγγίσει ακόμη και τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους (εξ ου και η πρόσφατη επίσκεψή του στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης) καθώς και τον «μουδιασμένο» διεθνή παράγοντα, εξ ου και οι επαφές του με τους πρέσβεις των χωρών - μελών του G-20, προς τους οποίους παρουσιάστηκαν οι προγραμματικές θέσεις του κόμματος για την οικονομία και την εξωτερική πολιτική.
Ορισμένοι σχολιαστές εκτιμούν ότι η συνεχής προβολή του διλήμματος «ευρώ ή δραχμή», το οποίο ίσως να αποδειχθεί ψευδεπίγραφο και η προσπάθεια να αποδοθούν στον ΣΥΡΙΖΑ «όλα τα κακά» που συμβαίνουν στη χώρα (ακόμη και το πρόβλημα με τα φάρμακα στους καρκινοπαθείς) ίσως να αποφέρει, σε τελική ανάλυση, περισσότερα οφέλη στην Αριστερά. Σημειώνεται δε ότι ακόμη και ΜΜΕ, τα οποία έχουν εχθρικές διαθέσεις έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμούν (έστω και δειλά) ότι οι τελευταίες αήθεις και πιεστικές προς την Ελλάδα δηλώσεις της επικεφαλής του ΔΝΤ και Ευρωπαίων αξιωματούχων, που επιμένουν στο θέμα της εξόδου από το ευρώ και στη σκληρή λιτότητα, μπορεί να λειτουργήσουν υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε, την ίδια στιγμή την επιχειρηματολογία ότι αν ψηφιστεί ο Αλέξης Τσίπρας ελλοχεύει ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ, έχουν, επί της ουσίας της, ακυρώσει τόσο ο (παραιτηθείς προσφάτως) παγκόσμιος τραπεζίτης Τσάρλς Νταλάρα (ο οποίος ζήτησε να σταματήσουν οι συζητήσεις περί εξόδου από το ευρώ, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν εφιαλτικό για όλο τον κόσμο) όσο και ορισμένοι διεθνείς οίκοι πιστοληπτικής αξιολογήσεως, ενώ εμφανής είναι ο τρόμος για ολόκληρη την ευρωζώνη, ενόψει του ενδεχομένου «να πέσει» η Ισπανία...
ΑΝΗΛΕΗΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Παρά ταύτα, στην κινδυνολογία για να στηριχθεί το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» και να τρομοκρατηθεί η κοινωνία, έστω κι αν αυτό συνεχίζει να προκαλεί προβλήματα με αποσύρσεις καταθέσεων από τις τράπεζες, έχουν παίξει τον ρόλο τους, η Γερμανία, ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, η Κριστίν Λαγκάρντ, αλλά και η πρόσφατη Έκθεση της Εθνικής Τραπέζης (και δη την επαύριον της «εισόδου» στην Τράπεζα περί τα 8 δισ. ευρώ από το PSI) που αναφέρεται στους κινδύνους από ενδεχόμενη έξοδο της χώρας από το ευρώ, πέραν φυσικά των πιέσεων που ασκούνται από επιφανείς Ευρωπαίους πολιτικούς, όπως ο Γερμανός υπουργός των Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε και ο Υπουργός των Οικονομικών της Γαλλίας Πιέρ Μοσκοβισί.
Υπενθυμίζεται ότι προ ημερών το πρακτορείο Ρόιτερς αποκάλυψε πως ο Λουκάς Παπαδήμος είχε ζητήσει από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο (και αυτός το έπραξε) να δηλώσει ότι «αν ένα μέλος του κλαμπ δεν σέβεται τους κανόνες, είναι καλύτερα να φύγει από το κλαμπ». Ο κ. Παπαδήμος διέψευσε μεν το περιεχόμενο του σχετικού τηλεγραφήματος, αλλά το Ρόιτερς θύμισε ότι «απογοητευμένος από την αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού, μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, ο κ. Παπαδήμος ήθελε από τον κ. Μπαρόζο να απευθύνει ένα ισχυρό μήνυμα, με την ελπίδα ότι αυτό θα αφυπνίσει τους Έλληνες πολιτικούς ηγέτες». Επικαλούμενο δε δήλωση ανώνυμου «αξιωματούχου της Επιτροπής», το Ρόιτερς ανέφερε: «Δεν ήταν πρωτοβουλία του Μπαρόζο. Επρόκειτο για απευθείας αίτημα», το οποίο, πάντως, όπως αναφέρει, «δεν λειτούργησε».
Εξάλλου, κινουμένη στη γραμμή του εκβιασμού της ελληνικής κοινωνίας, η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ υποστήριξε ότι την απασχολούν όσοι φοροδιαφεύγουν στην Ελλάδα και ότι η χώρα «δεν θα τύχει καλύτερης αντιμετώπισης από ό,τι μια χώρα του Τρίτου Κόσμου». Και με περίσσια δήθεν ...φιλανθρωπική διάθεση, η κ. Λαγκάρντ είχε προσθέσει ότι «σκέφτομαι πολύ περισσότερο τα παιδιά σε ένα σχολείο στον Νίγηρα... Τα έχω μονίμως στο μυαλό μου, γιατί πιστεύω ότι χρειάζονται πολύ περισσότερη βοήθεια από ό,τι στην Αθήνα».
Οι προκλητικές αυτές δηλώσεις δεν προκάλεσαν αντιδράσεις μόνο στην Ελλάδα, αλλά μια γενικευμένη κατακραυγή, όπως αυτή εκφράστηκε στον διεθνή Τύπο, με αποτέλεσμα να μην πετύχει τον στόχο της και έτσι να υποχρεωθεί να δηλώσει ότι δείχνει μεγάλη συμπάθεια προς τον ελληνικό λαό και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει. Αργότερα δε αποκαλύφθηκε ότι η σιδηρά κυρία του ΔΝΤ, παρά τις αποδοχές της, ύψους 380.989 ευρώ ετησίως, δεν πληρώνει κανένα φόρο, καθώς έχει νόμιμη φοροαπαλλαγή, όπως, άλλωστε και όλοι οι προκάτοχοί της, με βάση νομική ρύθμιση του 1961. Επίσης, αποκαλύφθηκε ότι η κ. Λαγκάρντ, ως υπουργός των Οικονομικών της Γαλλίας, είχε αυξήσει το μετοχικό κεφάλαιο γαλλικής εταιρίας, η οποία δραστηριοποιείται στον Νίγηρα, μία χώρα, η οποία είναι μεν η τρίτη παγκοσμίως στην παραγωγή ουρανίου, αλλά παραμένει από τις πιο φτωχές του κόσμου, τα δε παιδιά της πάσχουν από τα ραδιενεργά απόβλητα της γαλλικής εταιρίας.
Πάντως, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ «άδειασε» την κ. Λαγκάρντ, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι «δεν είναι ο σωστός τρόπος το να πούμε στους Έλληνες, κοιτάξτε την κατάστασή σας συγκριτικά με τους Αφρικανούς, που ζουν χειρότερα από εσάς. Όχι. Χρειάζεται σεβασμός και εγώ τάσσομαι υπέρ του σεβασμού».
Παρά ταύτα, η κ. Λαγκάρντ, «ξαναχτύπησε» και πρότεινε για την Ελλάδα τη «συνταγή» του ΔΝΤ, η οποία οδήγησε στην εξαθλίωση τη Λετονία. Ζήτησε να ακολουθήσει η χώρα μας το παράδειγμα του προγράμματος μεταρρυθμίσεων της Λετονίας, πλην, όμως, η πραγματικότητα τη διαψεύδει, καθώς η χώρα αυτή της Βαλτικής, στη μετά-ΔΝΤ εποχή, δείχνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο ότι το δήθεν επιτυχημένο πρόγραμμα του Ταμείου, ήταν συνώνυμο της καταστροφής και της εξαθλιώσεως. Υπενθυμίζεται ότι στη Λετονία το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας παραμένει ένα από τα υψηλότερα της Ε.Ε..
Στην ίδια επιχείρηση τρομοκρατήσεως των Ελλήνων πολιτών θα πρέπει να ενταχθεί και η τελευταία έκθεση της Εθνικής Τραπέζης, που περιλαμβάνει ποσοτικοποίηση των επιπτώσεων μίας ενδεχόμενης εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη και επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
Μερίδα των ΜΜΕ προσπάθησε να εμφανίσει την εν λόγω μελέτη ως αθώα και ως απλή αποτύπωση μίας πραγματικότητας, αλλά παράκαμψε τη σημασία της χρονικής στιγμής γνωστοποιήσεώς της, δηλαδή τη στιγμή που οι μνημονιακές δυνάμεις επιχειρούν να τρομοκρατήσουν την κοινωνία, επισείοντας την απειλή εξόδου της χώρας από το ευρώ, αν και γνωρίζουν ότι αυτό θεσμικά και νομικά είναι αδύνατον...
Και από κοντά, ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών Γκίντο Βεστερβέλε, στην προσπάθειά του να στηρίξει τις εγχώριες μνημονιακές δυνάμεις, κάλεσε τους Έλληνες ψηφοφόρους «να αγνοήσουν τους λαϊκιστές, που υπόσχονται ευημερία χωρίς σκληρή προσπάθεια».
Η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΛΑΝΤ
Στο μεταξύ, «Τα Νέα», υπό τον τίτλο «Σχέδιο Ιφιγένεια – η Ελλάδα στο θυσιαστήριο» αναπαρήγαγαν ρεπορτάζ της ιταλικής εφημερίδας «Μεσατζέρο», σύμφωνα με το οποίο η Γερμανία φέρεται να εξετάζει ένα σχέδιο «παραδειγματικής έξωσης» της χώρας από το ευρώ, ως προειδοποίηση προς τις υπόλοιπες χώρες του νότου, για τις οποίες η Άνγκελα Μέρκελ αναμένεται να ακολουθήσει στη συνέχεια μια πιο ελαστική πολιτική, προϊόν συμβιβασμού με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους και διεθνείς παράγοντες. Στο ίδιο ρεπορτάζ και βάσει ενός σχολίου στη βελγική εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ», επισημαίνεται πως η Καγκελάριος Μέρκελ καθυστερεί την υιοθέτηση ενός συνολικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσεως στην ευρωζώνη μέχρι να αποχωρήσει η Ελλάδα από το ενιαίο νόμισμα...
Ωστόσο, το Βερολίνο διέψευσε τα σενάρια αυτά, κάνοντας λόγο για «βλακώδεις» και «ανυπόστατους» ισχυρισμούς.
Κι ενώ σύμπασα η ελλαδική πολιτική, με προεξάρχοντες τους κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλο (μάλιστα ο αρχηγός της ΝΔ δήλωσε πως ο κ. Ολάντ «θα ήταν ο καλύτερος φίλος μου σήμερα, γιατί είπε αυτό που ποθώ και ελπίζω») επιμένουν να προσβλέπουν στη γαλλική «βοήθεια», μετά την εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλική Προεδρία, εντούτοις ο Γάλλος υπουργός των Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί έκανε ανοιχτή παρέμβαση στα ελληνικά πολιτικά πράγματα, θέλοντας προφανώς να ενισχύσει τα μνημονιακά κόμματα.
Η έξοδος της Ελλάδος από την ευρωζώνη θα μπει στην ατζέντα, αν η Αθήνα αποτύχει να εφαρμόσει τα μέτρα λιτότητας που απαιτούνται από τη νέα δανειακή σύμβαση που έχει συμφωνήσει με την ΕΕ και το ΔΝΤ, δήλωσε.
Ο κ. Μοσκοβισί, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα, ότι αν κερδίσει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου θα καταργήσει τη δανειακή σύμβαση, σημείωσε ότι αυτή η θέση «θα περιπλέξει σε μεγάλο βαθμό» την κατάσταση και παραδέχθηκε ότι ίσως υπάρξουν «αντιδράσεις εδώ κι εκεί» σχετικά με την πιθανότητα η Ελλάδα να φύγει από την ευρωζώνη.
(Το δεύτερο μέρος του κειμένου στην Επιφυλλίδα της Δευτέρας 11.06.2012)
