Μια ιστορία θα σας πω πού γνώρισα ένα γέρο, δάκρυσαν τα μάτια μου χωρίς να τον εξέρω. Μια συμβουλή στον άνθρωπο γράφω προτού γεράσει να τη διαβάζει πάντοτε να μην την εξεχάσει. Άμα γεράσει ο άνθρωπος δεν τον συμπαθούνε, τον θάνατο παρακαλούν να τον ξεφορτωθούνε. Γι’ αυτό και κράτα γέροντα τα περιουσιακά σου, γιατί μια μέρα θα βρεθείς στο δρόμο απ’ τα παιδιά σου. Ο μεγαλύτερος εχθρός γίνεται το παιδί σου κι’ ο φίλος ο καλύτερος είναι η σύνταξή σου. Άμα γεράσει ο άνθρωπος και δεν αυτοσυντηρείται καλύτερα ο θάνατος παρά να τυραννείται.
Σε μια γωνιά τον βάζουνε τον φουκαρά τον γέρο, και για να τον κοιτάζουνε χρειάζεται συμφέρον. Άμα γεράσει ο άνθρωπος και φύγουν τα παιδιά του, του είναι απαραίτητο νάχει τη συντροφιά του. Άμα φύγει ο ένας από τους δύο ο άλλος γίνεται κουρέλι. Ο ένας τον σπρώχνει από τη μια και ο άλλος δεν τον θέλει.
Μέκρας Δημήτριος, επίτιμος πρόεδρος Β΄ ΚΑΠΗ Λάρισας
