* Του Γιώργου Σούλτη, επίκουρου καθηγητή ΤΕΙ
Αυτές τις μέρες ζούμε ιστορικές στιγμές και όλοι γνωρίζουμε ότι κρίνεται ίσως το μέλλον της κοινωνίας και της χώρας μας. Οι εκλογές έδειξαν τον μεγάλο προβληματισμό του ελληνικού λαού, ο οποίος πραγματικά επέδειξε την ωριμότητα που δείχνει πάντα σε περιόδους κρίσης και ο οποίος με τον τρόπο του είπε το «δεν πάει άλλο...». Η οικονομική κρίση σίγουρα είναι μέρος μιας παγκόσμιας κρίσης, όμως οι τραγικές συνέπειες για τον ελληνικό λαό γιγαντώθηκαν από τον τρόπο που διαχειρίστηκαν την κρίση τα δύο κυβερνητικά κόμματα, όπου φάνηκε ότι το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η διαιώνιση της εξουσίας τους με κάθε μέσο και τρόπο.
Τα δύο τελευταία χρόνια ζήσαμε μια διακυβέρνηση, στην οποία η αλαζονεία και η τηλεοπτική κυβερνητική προπαγάνδα άγγιξε τα όρια του εκφασισμού. Αντί εν μέσω της κρίσης να γίνουν οι σωστές κινήσεις για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής, για τις οποίες όλοι οι Έλληνες πιστεύουν ότι πρέπει να γίνουν, όλα έγιναν πρόχειρα χωρίς μελέτη, με μόνη πολιτική να ρίξουν όλο το κόστος στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, χωρίς καμία διαπραγμάτευση, χωρίς να ακούσουν τη γνώμη κανενός φορέα όπως αρμόζει στη δημοκρατία. Για κάθε απαράδεκτη ενέργεια τους χρησιμοποιήθηκε σαν άλλοθι η τρομοκρατική αναφορά στην τρόικα και το μνημόνιο.
Όλα έγιναν μέσα σε ένα κλίμα της μεγαλύτερης προπαγάνδας που γνωρίσαμε μετά τον πόλεμο στη χώρα μας, η οποία καλλιέργησε με έναν απαράδεκτο τρόπο τις φιλοσοφίες «μαζί τα φάγαμε...», για όλα φταίνε «οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι... τα λαμόγια οι συνδικαλιστές, οι φορτηγατζήδες..., οι λεφτάδες φαρμακοποιοί..., οι διεφθαρμένοι πανεπιστημιακοί...» και πολλά άλλα που όλοι ακούγαμε αυτόν τον καιρό μέρα νύχτα από το στόμα υπουργών και εκπροσώπων των δύο κυβερνητικών κομμάτων.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αντιμετωπίστηκε αυτά τα δύο χρόνια και το θέμα της εκπαίδευσης και της παιδείας, ένα από τα πιο σημαντικά θέματα για τη χώρα μας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αγνοώντας το ίδιο της το πρόγραμμα και όλους όσοι δούλεψαν για αυτό, με μια πρωτοφανή αλαζονεία προπαγάνδισε σαν επαναστατικές αλλαγές τους διαδραστικούς πίνακες στο Γυμνάσιο (σπαταλώντας πολύτιμους πόρους από το ΕΣΠΑ) και το project στο Λύκειο, μια θετική αλλαγή αν δεν ήταν αποσπασματική και βέβαια αν δεν είχαν χρυσοπληρωθεί οι μελέτες για την προετοιμασία του.
Στην Τεχνική Εκπαίδευση η οποία κατά γενική ομολογία αποτελεί τον πυρήνα για μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση (αφού θα μπορούσε να ανακόψει την τεράστια και καταστροφική ζήτηση για τα ΑΕΙ), συνέχισαν την περαιτέρω υποβάθμιση, την οποία είχε ξεκινήσει η Ν.Δ. με την κατάργηση των ΤΕΕ και την αντικατάστασή τους από τα υποβαθμισμένα ΕΠΑΛ.
Στα ΑΕΙ με την πολυδιαφημιζόμενη πολιτική συναίνεση που δημιούργησαν τα δύο κόμματα στη Βουλή, πέρασαν το νέο νόμο κόντρα σε όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα, κατασυκοφαντώντας φοιτητές και καθηγητές και δημιουργώντας μια εικόνα κανονικής διάλυσης των ελληνικών Ιδρυμάτων. Παράλληλα ανέπτυξαν μια πρωτοφανή προπαγάνδα η οποία πατώντας πάνω σε εσωτερικές αντιθέσεις και υπαρκτές παθογένειες των ΑΕΙ υποδαυλίζει την πόλωση και ενσπείρει τη φαγωμάρα στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Σήμερα οι αδυναμίες του νέου νομοθετήματος φάνηκαν στην πράξη και ήδη μελετώνται ουσιαστικές αλλαγές παρά τον επικοινωνιακό «εφησυχασμό» του νέου υπουργού ότι μιλάμε μόνο «για αλλαγές εφαρμογής του νόμου».
Πέρυσι τέτοιον καιρό σε δραματικούς τόνους η υπουργός Παιδείας, σκιαγράφησε μια τραγική εικόνα για τον μεγάλο αριθμό τμημάτων ΑΕΙ (λες και δεν τα δημιούργησαν οι πελατειακές σχέσεις του ίδιου του πολιτικού συστήματος) και εξήγγειλε τον Καλλικράτη των ΑΕΙ. Παράλληλα διέρρεε με τον γνωστό της τρόπο στα μέσα ενημέρωσης ότι η τρόικα απαιτεί να μείνουν τα μισά τμήματα Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Σαν προοίμιο όλων αυτών κατήργησε 24 τμήματα ΤΕΙ και άλλα τόσα Πανεπιστημίων, με απαράδεκτα κριτήρια. Θυμίζουμε πόσο άδικη ήταν η κατάργηση των τμημάτων του ΤΕΙ Λάρισας, η οποία αναστάτωσε όλη την περιοχή μας, και την οποία τα τμήματα απέρριψαν με σοβαρότατα επιχειρήματα (δυστυχώς για τα δύο μόνο από τα τέσσερα τμήματα διορθώθηκε το θέμα εφέτος).
Από την άλλη πλευρά για λόγους οικονομίας μείωσε σε τραγικό ποσοστό το εκπαιδευτικό προσωπικό, με αποτέλεσμα να υποβαθμίσουμε την εκπαίδευση αφού σε εργαστήρια 20 ατόμων στοιβάζουμε 30 και 50 φοιτητές. Όλοι οι φορείς της ακαδημαϊκής κοινότητας έχουν επισημάνει σε όλους τους τόνους ότι η μεγαλύτερη αιτία υποβάθμισης των σπουδών τους είναι ο μεγάλος αριθμός των εισακτέων, ειδικά όταν οι πόροι έχουν μειωθεί τα τελευταία δύο χρόνια κάτω από το μισό αυτών που απαιτούνται.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και με αυτό το προηγούμενο είδαμε με έκπληξη αλλά και με οργή ότι ο αριθμός των εισακτέων αυξάνει φέτος σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Επιβεβαιώνεται έτσι με τραγικό τρόπο η ζοφερή εικόνα της απαράδεκτης διακυβέρνησης που περιγράψαμε παραπάνω. Είναι σίγουρο ότι οι εκπρόσωποι των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα ρίξουν την ευθύνη στον νυν υπουργό Παιδείας, επειδή είναι καθηγητής Πανεπιστημίου, αλλά ποιος θα τους πιστέψει όταν μιλάμε για μια κυβέρνηση η οποία στηρίζεται στα δύο αυτά κόμματα;
Κατά τη γνώμη μας αν υπάρξει η πολιτική βούληση να φτιάξουμε στη χώρα μας μια παιδεία, η οποία δεν θα εξυπηρετεί συμφέροντα και κομματικά παιχνίδια εξουσίας, η προσπάθεια θα αγκαλιαστεί αμέσως με ενθουσιασμό απ΄ όλους τους Έλληνες. Καταθέτουμε κάποιες σκέψεις-προτάσεις οι οποίες ακούστηκαν κατά καιρούς σε συνέδρια φορέων της εκπαίδευσης:
1. Δημιουργία ενός πραγματικού Τεχνικού Λυκείου, με δύο κύκλους σπουδών (όπως ήταν τα ΤΕΕ), το οποίο θα οδηγεί σε πιστοποιημένους επαγγελματίες. Οι ειδικότητες θα καθοριστούν σύμφωνα με τις ανάγκες που υπάρχουν σήμερα στη εποχή της κρίσης στη χώρα μας. Τα Τεχνικά Λύκεια να ενισχυθούν και να εκσυγχρονιστούν (εργαστήρια-βιβλία) από πόρους του ΕΣΠΑ, οι οποίοι σήμερα στην κυριολεκτικά πετιούνται στις λεγόμενες soft ενέργειες!
2. Οι πτυχιούχοι των Τεχνικών Λυκείων και πιστοποιημένοι επαγγελματίες να ενισχυθούν οικονομικά για να ανοίξουν αμέσως τη δική τους δουλειά. Οι πόροι και πάλι θα απορροφηθούν από το ΕΣΠΑ. Ακόμα με νόμο να ρυθμιστεί ώστε να μπορούν να ανοίξουν την επιχείρηση με απλοποιημένες ενέργειες χωρίς γραφειοκρατία.
3. Οποιος από τους αποφοίτους του Τεχνικού Λυκείου θέλει να δώσει εισαγωγικές για τα ΑΕΙ, θα δίνει με τους ίδιους όρους που δίνουν και τα Γενικά Λύκεια, χωρίς καμία διάκριση έτσι ώστε αυτό να λειτουργήσει αποτρεπτικά και να επιτρέψει να περάσουν μόνο όσοι το θέλουν πραγματικά να πάνε στα ΑΕΙ.
4. Παράλληλα να γίνει επιτροπή χαρτογράφησης των ελληνικών πανεπιστημίων και ΤΕΙ, από επιτροπή η οποία θα έχει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη όλων πολιτών. Η χαρτογράφηση αυτή θα λάβει υπόψη εκτός όλων των άλλων και το γεγονός ότι θα μειωθεί η ζήτηση λόγω των τεχνικών λυκείων. Να γίνει επιτέλους σεβαστός ο αριθμός εισακτέων που ζητά το κάθε τμήμα ΑΕΙ. Όταν οι απόφοιτοι των νέων Τεχνικών Λυκείων θα φθάνουν στην Γ’ Λυκείου θα υλοποιηθεί και το κλείσιμο τμημάτων και σχολών με τη συμφωνία όλων!
