Του Ντίνου Αυγουστή
Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών λίγο έως πολύ ήταν αναμενόμενο. Αυτή τη φορά δεν πέρασαν τα εκβιαστικά διλήμματα που επιτακτικά έθεσαν τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα εξουσίας. Ο κυρίαρχος λαός απεφάνθη χωρίς να λάβει υπόψη του τους κινδυνολόγους με αποτέλεσμα τον πολιτικό θάνατο του δικομματισμού. Επτά κομματικοί σχηματισμοί μπαίνουν για πρώτη φορά στην Ελληνική Βουλή η οποία καλείται να λάβει εξαιρετικά σημαντικές αποφάσεις που θα κρίνουν το μέλλον της χώρας για τα επόμενα χρόνια.
Και αυτές οι εκλογές λοιπόν ανήκουν πλέον στην ιστορία. Και το πρώτο πράγμα που πρέπει να μείνει πίσω είναι οι συνηθισμένες προεκλογικές ασχήμιες και υπερβολές. Η χώρα βρίσκεται σε πραγματικές συνθήκες έκτακτης ανάγκης καθόσον οι Ευρωπαίοι απειλούν να μας αφαιρέσουν τον αναπνευστήρα στον οποίο μας καθήλωσαν για περισσότερο από δύο χρόνια με τα δύο επαίσχυντα αποικιοκρατικά μνημόνια. Η εθνική συνοχή και κυριαρχία δέχονται το μεγαλύτερο ίσως πλήγμα από ιδρύσεως Ελληνικού Κράτους. Τα διαβολικά σχέδια των παγκόσμιων σκοτεινών κέντρων και των οίκων αξιολόγησης για τη διάλυση του Εθνών κρατών, αρχής γενομένης από τους αδύναμους κρίκους του Νότου της Ευρώπης, είναι πλέον ορατά στο αστικό τοπίο της Αθήνας, αλλά και σε άλλες πόλεις της χώρας. Οι τοξικομανείς πληθαίνουν, όπως και οι ιερόδουλες, τα εμπορικά καταστήματα κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο και οι εξαγριωμένοι πολίτες πολλαπλασιάζονται. Οι κλοπές και οι ληστείες είναι πλέον ένα συνηθισμένο καθημερινό φαινόμενο. Ακόμα πιο επικίνδυνα, όμως, είναι όσα δεν φαίνονται. Η πατρίδα μας βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης σε μια χρονική στιγμή όπου οι κραυγές των λύκων από βορρά και ανατολή δυναμώνουν όλο και περισσότερο! Δέστε πως αντέδρασε ο Ερντογάν, (κολλητός να σημειωθεί των δύο τελευταίων εκλεγμένων Ελλήνων πρωθυπουργών) στην αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τον οίκο αξιολόγησης «Standard & Poor's» και πώς οι Τούρκοι άρχισαν να τρυπούν στεριά και θάλασσα παντού προκειμένου να αμφισβητήσουν το δικαίωμά μας για αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου μας.
Το ζητούμενο λοιπόν σήμερα δεν είναι μόνο ο καταλογισμός των ευθυνών. Έχει βεβαίως και αυτό τη σημασία του. Οι κλέφτες πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά και κυρίως πρέπει να δημιουργηθούν οι απαραίτητοι μηχανισμοί που θα αποκλείουν την επανάληψη τέτοιων νοσηρών πράξεων. Γι΄ αυτό ως πρώτη νομοθετική πράξη της νέας Βουλής πρέπει να είναι η κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών. Πρέπει επιτέλους να τελειώνουμε με αυτή την απαράδεκτη ιστορία. Ωστόσο, όμως, προέχει το μείζον ζήτημα της εθνικής αναδημιουργίας και ανασυγκρότησης. Και δυστυχώς τα χρονικά περιθώρια είναι πολύ στενά και σίγουρα δεν είναι ανεξάντλητα.
Συμπέρασμα: Μικρή σημασία έχει το αποτέλεσμα των εκλογών εφόσον δεν αποφασίσουμε οργανωμένα και μεθοδικά να αντιδράσουμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις απίστευτες προκλήσεις που βρίσκονται ενώπιόν μας και να στοχεύσουμε με επιμονή και όραμα τους υψηλούς στόχους που μας αξίζουν ως μια χώρα και ένα Έθνος με Λαμπρή Ιστορία και αξιοζήλευτο Πολιτισμό. Οι δυσάρεστες για τη χώρα και τους πολίτες εξελίξεις μας επιβάλλουν να πάρουμε την Ελλάδα στα χέρια μας. Για να σταματήσουμε επιτέλους αυτό τον ατέλειωτο κατήφορο που μας επιβάλλουν η ιδιοτέλεια και η ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών, οι σε πολύ μεγάλο βαθμό χαλαρές συνειδήσεις των πολιτών, οι κατοχικοί επίτροποι, η τρόικα και όλοι οι παρατρεχάμενοί τους.
Η ψήφος της 6ης Μαΐου είναι ιστορική ευκαιρία για μια ειρηνική «επανάσταση». Ο λαός απέρριψε την πολιτική τρομοκρατία και έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα πως είναι αποφασισμένος να υποστεί περισσότερες θυσίες εάν οι ασκούντες τη διακυβέρνηση της χώρας υπερασπίζονται παραδειγματικά τη δημοκρατία, την εθνική μας ανεξαρτησία και τη δημόσια τάξη.
