Του Γιάννη Χώτου
Είναι φανερό ότι την αστική τάξη της χώρας μας την απασχόλησε πολύ πριν από την προκήρυξη των εκλογών το ποια τακτική θα ακολουθήσει μέχρι την κάλπη ώστε να δεχθεί μικρότερα πλήγματα το αστικό πολιτικό σύστημα.
Τα επιτελεία της διερεύνησαν διαθέσεις και αντιδράσεις των εργαζόμενων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, μέτρησαν την αποτελεσματικότητα των μηχανισμών παραπληροφόρησης (κεντρικά και τοπικά τηλεοπτικά κανάλια, μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, γνωστές για το ρόλο τους εταιρίες δημοσκοπήσεων κ.λ.π). Αξιολογώντας όλα τα ευρήματα προσπαθούν με κατάλληλους χειρισμούς και ελιγμούς να περιορίσουν το πολιτικό κόστος, δηλαδή να λιγοστέψουν τη χασούρα των δύο μεγάλων κομμάτων- στηριγμάτων του σημερινού πολιτικού συστήματος και ταυτόχρονα να οδηγήσουν τη λαϊκή ψήφο σε ανώδυνα για το σύστημα κόμματα. Οι μέχρι τώρα ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δυσκολεύονται να τα φέρουν βόλτα με την ίδια ευκολία που το κατάφερναν τα προηγούμενα χρόνια.
Η μεγάλη φθορά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοσαν τα προηγούμενα χρόνια σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Είναι αποτέλεσμα των πρόσφατων αποφάσεων της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με επικεφαλής τον Παπαδήμο και της υπερψήφισης των μνημονίων και δανειακών συμβάσεων που οδηγούν το λαό κάθε μέρα και πιο βαθιά στη χρεοκοπία και το χάος.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά και τα υπόλοιπα μικρότερα κόμματα που είναι στρατευμένα στην κεντρο-δεξιά–αριστερή ομάδα ή και στην «αντιμνημονιακή» που είναι πιο ευέλικτη και προσαρμοστική ώστε να κολλήσει σε όποιο κυβερνητικό σχήμα προκύψει, έχουν στόχο τη διαχείριση του συστήματος καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις ότι σήμερα αντιμετωπίζουμε πρόβλημα κακής διαχείρισης και όχι κρίση του καπιταλισμού.
Συγκαλύπτουν ότι η κρίση είναι αποτέλεσμα της στυγνής εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο, της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και εμπορευμάτων, της αναρχίας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Είναι κρίση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία και αλλού.
Συγκαλύπτουν ότι ο πόλεμος εναντίον του λαού δεν είναι μπόρα που θα περάσει. Και όταν κλείσει αυτός ο κύκλος της καπιταλιστικής κρίσης, η επίθεση θα δυναμώσει για να ανεβεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, ενώ η ανάκαμψη της οικονομίας θα είναι αναιμική και σύντομα θα την ακολουθήσει νέα κρίση.
Συγκαλύπτουν ότι η κρίση στην ευρωζώνη θα βαθύνει, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε διάφορα καπιταλιστικά κράτη, σε διαφορετικά ιμπεριαλιστικά κέντρα οξύνονται, άρα στον αγώνα των μονοπωλίων για κυριαρχία οι λαοί της Ευρώπης θα πληρώσουν πολλά περισσότερα.
Μια από τις μεθόδους δημιουργίας συγχύσεων και αυταπατών που χρησιμοποιούν με μεγάλη μαεστρία οι μηχανισμοί χειραγώγησης, παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού του λαού είναι η δημιουργία νέων κομμάτων που δήθεν είναι αντίθετα με την εφαρμοζόμενη πολιτική και με το κατάλληλο δημοσκοπικό «φούσκωμα» προβάλλουν σαν εναλλακτικές λύσεις καλύτερης διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος.
Επίσης προσφιλής μέθοδος στην προσπάθεια αναμόρφωσης των αστικών κομμάτων ή κοινώς «ρετουσαρίσματος» είναι η συμμετοχή στους συνδυασμούς και η ανάλογη προβολή νέων ανθρώπων ή ικανών επιστημόνων, αυτοδημιούργητων κ.λ.π.
Προσπαθούν να αποκρύψουν τις ευθύνες των κομμάτων, τη στρατηγική που υπηρετούν, την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν σαν κυβέρνηση ή στηρίζουν σαν αντιπολίτευση, δηλαδή τη γενικότερη πολιτική γραμμή που εφαρμόζουν και τις ευθύνες που έχουν τα πολιτικά κόμματα και όχι προσωπικά ένα στέλεχός τους ή ένας υπουργός.
Μπροστά στην κάλπη ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο εργαζόμενος που μειώθηκε κατά 50% το εισόδημά του, ο ξεκληρισμένος αγρότης μοναδικό κριτήριο πρέπει να έχει τη στάση του κάθε κόμματος, τη συνέπειά του, την πολιτική διεξόδου που προτείνει.
Είναι άλλο πράγμα να επιλέξεις π.χ. ένα γιατρό για μια δύσκολη χειρουργική επέμβαση, ή ένα καλό δικηγόρο για μια σοβαρή ποινική υπόθεση γιατί είναι έμπειρος, ικανός, εξαιρετικός επιστήμονας και άλλο να τον ψηφίσεις, ενισχύοντας μ’ αυτό τον τρόπο το κόμμα που τον Ιούνη θα πάρει νέα αντιλαϊκά μέτρα, που θα σε οδηγήσει πιο βαθιά στη φτώχεια, που θα σε φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην καταστροφή σου.
Γι’ αυτό ας σταματήσει το παραμύθι περί νέων, άφθαρτων, ικανών, αυτοδημιούργητων, όψιμα «αντιμνημονιακών και αντιστασιακών» ή «αντισυστημικών» και ας κρίνουμε τα πολιτικά κόμματα με τις θέσεις και τα προγράμματά τους.
Αυτό προσπαθούν με νύχια και με δόντια να αποφύγουν μέχρι τις εκλογές. Μια τέτοια ουσιαστική αντιπαράθεση είναι που τους ενοχλεί, ενώ με τις «κοκορομαχίες ή κονταρομαχίες», συνεχίζουν να παίζουν το βρώμικο παιχνίδι τους.
Πασχίζουν να κρύψουν τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στην αύξηση της απόλυτης και σχετικής εξαθλίωσης του λαού.
Λένε ψέματα ότι αρκεί να βγει από τις κάλπες μια «προοδευτική κυβέρνηση» για να αλλάξει η μοίρα των λαϊκών στρωμάτων. Αποπροσανατολίζουν κάνοντας λόγο για «αντικατοχική» ή «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση. Σηκώνουν «κουρνιαχτό» για να σκεπάσουν τη φωνή και τις αλήθειες που χρόνια τώρα διατυπώνει το ΚΚΕ. Αλλαγές υπέρ της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν αν δεν γίνει λαϊκή περιουσία, ο πλούτος που παράγουν οι εργατοϋπάλληλοι και που βρίσκεται στα χέρια των λίγων. Δεν υπάρχουν λύσεις που να ευνοούν και τα μονοπώλια και το λαό, σε καμία χώρα δεν έχουν εφαρμοστεί. Όπου σχηματίστηκαν κεντροαριστερές κυβερνήσεις αποδείχθηκαν εργαλεία των κεφαλαιοκρατών για να τσακίσουν τα εργατικά δικαιώματα. Πρόκειται για επικίνδυνες «λύσεις», για εφεδρείες των μονοπωλίων.
Σ’ αυτή την εκλογική μάχη της 6ης Μάη δεν δικαιούμαστε να κάνουμε λάθος. Βρεθήκαμε στην καρδιά της αντιλαϊκής καταιγίδας, γνωρίσαμε φίλους και εχθρούς. Γνωρίσαμε καλύτερα τα κόμματα που μας εξαπατούν δεκαετίες τώρα. Έχουν την ίδια πολιτική γι’ αυτό νιώθουν άνετα τόσο με αυτοδύναμες κυβερνήσεις, όσο και όταν συγκυβερνούν με τον Καρατζαφέρη και το κόμμα του.
Οι μάσκες έπεσαν, γι’ αυτό και δεν γίνεται πιστευτή η όποια αυτοκριτική κάνουν με στόχο να παγιδεύσουν για άλλη μια φορά τους εργαζόμενους.
Δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να διαλέξουμε ποια κυβέρνηση θα μας καταδικάσει στη δυστυχία.
Άμεση και ρεαλιστική λύση προς όφελος του λαού είναι μόνο η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, για να κατευθυνθεί η πάλη της εργατικής τάξης, του λαού, στην κατάκτηση της εργατικής- λαϊκής εξουσίας.
Διέξοδος και ανάπτυξη προς όφελος του λαού μπορεί να γίνει μόνο με αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους με εργατική λαϊκή εξουσία.
Δώσε τώρα δύναμη στο ΚΚΕ ακόμα και αν δεν συμφωνείς σε όλα μαζί του. Έτσι θα καταδικάσεις τα βάρβαρα μέτρα που πήραν, έτσι θα δοθεί από καλύτερες θέσεις η μάχη ενάντια στα χειρότερα που φέρνουν. Έτσι δίνεις απάντηση και στα προεκλογικά πυροτεχνήματα της «δεξιάς» και της «αριστεράς». Έτσι αντιμετωπίζεις τη νέα θύελλα που έρχεται. Έτσι δίνεις ώθηση στη λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση για την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.
