Της Ειρήνης Ιω. Θεούλη, φιλολόγου
Ερευνώντας το αρχείο του πατέρα μου Γιάννη Θεούλη βρήκα έγγραφα στοιχεία που αναφέρονται στην εποχή της εφτάχρονης δικτατορίας 67-74. Σ' αυτά γίνονται αναφορές στην απάνθρωπη αυταρχικότητα, την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την κατεδάφιση των λαϊκών ελευθεριών και την απαγόρευση της ελεύθερης έκφρασης των ιδεών. Το καθεστώς φοβούμενο την κατάρρευσή του και τις κυρώσεις που θα επέβαλε η Δημοκρατία στους άμεσα υπεύθυνους για την κατάλυση του συνταγματικού καθεστώτος, καθώς και για τους συνεργάτες της ανατροπής του πολιτεύματος, οργάνωσε τους μηχανισμούς βίας και τα στρατοδικεία σ' όλη τη χώρα.
Για να εκφοβίσει και να αλυσοδέσει το λαό, γέμισε τα ξερονήσια, τα απομονωμένα χωριά και τις φυλακές με πολιτικούς κρατούμενους. Χρησιμοποίησε άγριους βασανισμούς, δολοφονίες πολιτών και απαγόρευσε γενικά την ομαλή επικοινωνία των ανθρώπων. Μεταξύ των πολλαπλών στοιχείων που βρήκα στο αρχείο του Γιάννη Θεούλη είναι μια ζωγραφιά σε στρατσόχαρτο φιλοτεχνημένη από τους πολιτικούς εξόριστους Κωνσταντίνο Αλαβάνο και Ιωάννη Μπαλάφα. Το καθεστώς τους εκτόπισε στη Γρανίτσα Ευρυτανίας το 1972. Η ζωγραφιά περιέχει ένα λουλούδι και ένα περιστέρι καθώς και την αφιέρωση «Μάιος». Με πολλή συγκίνηση πήραμε τις κάρτες σας. Ευχαριστούμε μ' όλη μας την καρδιά. Με αγάπη. Κων. Αλαβάνος, Ιωαν. Μπαλάφας. Η ζωγραφιά είχε το μήνυμα της ελπίδας και της αισιοδοξίας για την έλευση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Ακολουθεί η ζωγραφιά και η αφιέρωση των εκτοπισμένων.
Επίσης από το αρχείο ανασύρθηκε άλλη κάρτα που απέστειλε ο Νικ. Ψαρουδάκης εκδότης της εφημερίδας «Η Χριστιανική» στον Γιάννη Θεούλη. Η κάρτα έχει μια πόρτα με αλυσίδα τις λέξεις «Εφημερίς «Η Χριστιανική» και στο κάτω μέρος της κάρτας «Αυτές οι αλυσίδες είναι το κέρδος του Έθνους μας για τους αγώνες εναντίον του Χιτλερισμού, του Φασισμού, και της Αποικιοκρατίας». Ακολουθεί η φωτογραφία της κάρτας, που αποδεικνύει τη φίμωση της εφημερίδας και την απαγόρευση της ελεύθερης έκφρασης.
Ανασκαλεύοντας το αρχείο βρήκα τηλεγράφημα του φυλακισμένου ο Βασίλη Φίλια στις φυλακές Κέρκυρας, επιστολές του εκτοπισμένου στο Κερασοχώρι καθηγητού Πανεπιστημίου Γεωργίου Κουμάντου, που γράφτηκαν και στάλθηκαν το 1972, επιστολή του Γιάννη Πεσμαζόγλου κατά το έτος 1972, τηλεγράφημα του Στρατηγού Γεωργ. Ιορδανίδη από τις φυλακές Κορυδαλλού και επιστολή του, τηλεγράφημα από τις φυλακές Τρικάλων του Γεωργ. Μαγκάκη, καθηγητού, και επιστολές πολλών άλλων πολιτικών κρατουμένων. Εντύπωση μου έκαναν οι επιστολές Αναστ. Πεπονή, γνωστού για τον νόμο ΑΣΕΠ που προστατεύει την αξιοκρατία και περιορίζει την αναξιοκρατία και τη διαφθορά. Καταχωρώ τη μία που είναι σύντομη: Ο Α. Πεπονής βρίσκονταν εξόριστος στο Κερασοχώρι Ευρυτανίας και η επιστολή του έχει ως εξής:
«Κερασοχώρι 16-7-1972, Αγαπητέ κ. Θεούλη
Πήρα το γράμμα σας με χαρά, το διάβασα με προσοχή, το ενδιαφέρον σας, και το θάρρος σας να το εκδηλώνετε, μου έκανε εντύπωση από την πρώτη ευγενική σας χειρονομία. Οι παρατηρήσεις σας για την αδυναμία των ανθρώπων είναι βέβαια ακριβείς. Συμφωνώ πάντως ότι ο τόπος και οι ιδέες που εμείς πιστεύουμε σαν σωστικές για το μέλλον του, περνάνε ώρες δύσκολες. Δεν είμαι αισιόδοξος για γρήγορες εξελίξεις δηλαδή δεν τις προβλέπω λογικά αλλά και δεν τις αποκλείω. Θα έλεγα, το έχω πει και άλλοτε δημόσια, πως δεν είμαι αισιόδοξος, αλλά αρνούμαι να είμαι απελπισμένος. Έχετε την εκτίμησή μου και τις πιο ειλικρινείς ευχαριστίες μου. Αναστ. Πεπονής».
Όλα τα πιο πάνω θεώρησα σκόπιμα να πληροφορηθούν οι αναγνώστες της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» εν όψει της σκοτεινής και επώδυνης επετείου της 21/4/1967, της Απριλιανής δικτατορίας, οτι υπήρχαν και υπάρχουν πολίτες που αψηφούσαν κινδύνους που διέτρεχαν, καθώς τις προσωπικές ταλαιπωρίες και άλλες δοκιμασίες της ζωής τους, επικοινωνώντας με τους πολιτικούς κρατούμενους για να τους δίνουν κουράγιο. Και αντίστροφα να παίρνουν με τη σειρά τους κουράγιο και να ενισχύουν την ελπίδα και την αισιοδοξία για την ελευθέρωση από δεσμά της αυταρχικής και κτηνώδους βίας. Η επέτειος της 21/4/1967 αποτελεί ανάμνηση απανθρωπιάς, φοβερών βασανιστηρίων και καταπάτησης λαϊκών ελευθεριών. Ενθυμήσεις εθνικών συμφορών των πέτρινων χρόνων και της επταετίας. Ο λαός μας διέβη την επώδυνη περίοδο της δικτατορίας οπωσδήποτε θα διαβεί και την τωρινή περίοδο της οικονομικής κρίσης, θα δαμάσει το χρέος, θα νικήσει την ύφεση, θα αναχαιτίσει την ανεργία και τη φτώχεια και θα ανακάμψει. Ο λαός μας ως νεότερος Ανταίος οπλίζεται με δύναμη από την ελληνική γη και θα τα βγάλει πέρα και θα τερματίσει επιτυχώς την υπαρξιακή πορεία του.
