Του Νίκου Ι. Μεγαδούκα
«Αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις, τότε πραγματικά δεν ξέρουμε πού πάμε και για ποια χώρα μιλάμε», φέρεται δηλώσας, σε κλειστή συνεδρίαση του κόμματός του, σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Το Βήμα», ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο Ευ. Βενιζέλος έχει δίκιο, με όποιον τρόπο κι αν προσεγγίσει κανείς την ανωτέρω επισήμανσή του, αν και είναι προφανές ότι αυτό το οποίο τρομοκρατεί τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ είναι η δεύτερη θέση που φαίνεται ότι θα λάβει στις εκλογές, που σημαίνει ότι μπορεί να μην έχει κυρίαρχο ρόλο στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής, λαμβανομένου υπόψη ότι, με βάση τα μέχρι στιγμής ευρήματα των δημοσκοπήσεων, οδεύουμε, εκτός κι αν επισυμβούν απρόοπτα, σε μία νέα συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ, με πρωθυπουργό προερχόμενο από τη συντηρητική παράταξη ή τον Λουκά Παπαδήμο.
Ωστόσο, ο ίδιος τρόμος συνέχει και την ηγεσία της ΝΔ, η οποία δηλώνει ότι επιζητεί την αυτοδυναμία, αν και γνωρίζει ότι αυτός ο στόχος δείχνει αδύνατος, αν και, σύμφωνα με το σκεπτικό της, όχι ανέφικτος, είναι δε προφανές ότι το βασικό της πρόβλημα προέρχεται εκ δεξιών της, δηλαδή από τον ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, τη «Δημοκρατική Συμμαχία» της Ντόρας Μπακογιάννη, τη φασιστική «Χρυσή Αυγή» και κυρίως από τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» του Πάνου Καμμένου, που προκαλούν στον Αντώνη Σαμαρά τη μεγαλύτερη αιμορραγία.
Για τους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ το πρόβλημα είναι ότι τα κόμματά τους αθροιστικά δύσκολα θα ξεπεράσουν το 50 με 55% (όταν σε άλλες εποχές συγκέντρωναν πάνω από 75%) και ως εκ τούτου και παρά τις ρητορείες εναντίον μίας μεταξύ τους πιθανής μετεκλογικής συνεργασίας, βάλουν ο εις εναντίον του άλλου, ομού και συλλήβδην κατά της Αριστεράς (η οποία παραμένει πολυδιασπασμένη, οι δε ηγεσίες του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ, αρνούνται πεισματικά και με διάφορα προσχήματα, οποιαδήποτε «αριστερή συνεννόηση») φαίνεται, όμως, ότι συνεχίζουν να υποτιμούν ένα άλλο πρόβλημα, αυτό της ανόδου της ακροδεξιάς.
Βεβαίως, θα διερωτηθεί κάποιος:
Συνιστούν υποτίμηση του προβλήματος οι επιθέσεις του Αντώνη Σαμαρά κατά του ΛΑΟΣ και των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» (τους οποίους οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν ακραία, εθνικιστικά και λαϊκίστικα κόμματα) και οι επισημάνσεις του Ευ. Βενιζέλου για τον ελλοχεύοντα κίνδυνο εκφασισμού της κοινωνίας;
Οι επιθέσεις αυτές είναι ένα πολιτικό άλλοθι κι ένας τρόπος προκειμένου να συσπειρωθεί η κομματική βάση της ΝΔ, τμήμα της οποίας οδεύει προς τα δυο προαναφερθέντα κόμματα, τα οποία, όμως, είναι ενταγμένα στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι (ο Γιώργος Καρατζαφέρης μπορεί να ισχυρισθεί ότι διά της νομιμοποιήσεως του, αφ’ ης στιγμής συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται ακροδεξιός, ο δε ακραίος Μάκης Βορίδης όχι μόνον έγινε υπουργός, αλλά προσχώρησε στη ΝΔ) σε αντίθεση με τη «Χρυσή Αυγή», η οποία εμφανίζει εντυπωσιακή (δημοσκοπική) άνοδο, καθώς έχει «καταφέρει» να καλύψει τμήμα του αντιμνημονιακού ακροδεξιού κενού, το οποίο δημιουργήθηκε, μετά τις πολιτικές κωλοτούμπες του ΛΑΟΣ.
Οι δε επισημάνσεις του Ευ. Βενιζέλου περί ελλοχεύοντος εκφασισμού της κοινωνίας, όσο κι αν είναι σωστές, παραμένουν απλώς επισημάνσεις, καθώς τόσον ο ίδιος, όσο και το κόμμα του, μαζί με τη συγκυβερνώσα ΝΔ, φέρουν την ευθύνη για τη σημειούμενη άνοδο της ακροδεξιάς.
Είναι ιστορικά δεδομένο ότι ακραία φασιστικά κόμματα (ή εθνικιστικά, όπως ορισμένα αυτοαποκαλούνται) εκμεταλλεύονται τις κοινωνικές εκρήξεις, την οικονομική κρίση, τη φτώχεια, το σαθρό πολιτικό σύστημα και «ψαρεύουν στα θολά νερά», υποδυόμενα κάτι άλλο από αυτό που είναι.
Φορώντας φιλολαϊκή λεοντή, επιδιώκουν να παραπλανήσουν τους ψηφοφόρους, οι περισσότεροι από τους οποίους, ίσως ποτέ τους, δεν έχουν διαβάσει κείμενα της «Χρυσής Αυγής», αλλά απλώς διαπιστώνουν, μέσα στην απόγνωση και την οργή στην οποία έχουν περιαχθεί εξαιτίας των βάρβαρων μνημονιακών πολιτικών και της απουσίας εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής, πως οι «χρυσαυγίτες» είναι «συμπαραστάτες» και «προστάτες» τους.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης είναι σαφής (!!!) όταν, αναφερόμενος στη «Χρυσή Αυγή», τονίζει στην «Καθημερινή»: «Η «Χρυσή Αυγή» δεν έχει όμοιο κόμμα στην Ευρώπη. Είναι ένα καθαρά ναζιστικό κόμμα. Παραπέμπω στα εξώφυλλα των εντύπων τους, που τον τελευταίο χρόνο τα έχουν προσαρμόσει. Τα περισσότερα έχουν τον Χίτλερ, τη σβάστικα, τον ύμνο στον Χίτλερ και προσπαθώ να καταλάβω πώς ο Έλληνας που δέχθηκε την Κατοχή, με ιστορία από το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, αναζητεί σήμερα καταφύγιο στους ναζιστές. Εμείς δώσαμε μεγάλες μάχες για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Ακούσατε πουθενά να παίρνει πρωτοβουλία η Χρυσή Αυγή;».
Ερωτηθείς δε τι σημαίνει είσοδος της «Χρυσής Αυγής» στο Κοινοβούλιο, απαντά παραπέμποντας στα όσα θλιβερά έχουν διαδραματισθεί κατά καιρούς στο Δήμο Αθηναίων, όπου ο επικεφαλής της οργανώσεως Νίκος Μιχολαλιάκος έχει εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος.
«Ρωτήστε τον κ. Καμίνη. Το ξέρει πολύ καλά», είπε ο Γιώργος Καρατζαφέρης.
Ο δημοσιογράφος Νίκος Χασαπόπουλος, σε έρευνά του για τη «Χρυσή Αυγή» στο κυριακάτικο «Βήμα», κάνει αναδρομή στις υπέρ του Χίτλερ θέσεις της οργανώσεως, σημειώνει ότι «παραμένει προσηλωμένη στην αγάπη της για τους φασίστες και τους ναζιστές και θρηνεί που ο Χίτλερ δεν κατάφερε να κάνει τον κόσμο ένα παγκόσμιο στρατόπεδο», αλλά επισημαίνει ότι λόγω του δημοσκοπικού του αέρα, «ο λύκος, μεσούσης της κρίσης, φόρεσε την «αθώα» προβιά του εθνικιστή».
Και «ξαφνικά οι επιθέσεις κουρεμένων «Χρυσαυγιτών» σε μετανάστες και αριστεριστές (τουλάχιστον φανερά) περιορίστηκαν στα κλεμμένα από το ΠΑΣΟΚ συνθήματα στους τοίχους, όπως «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», καθώς και στα ρατσιστικά συνθήματα, όπως «Έξω οι ξένοι από τη χώρα», ενώ «από τη μία ημέρα στην άλλη ο ηγέτης του κόμματος άρχισε να αποστασιοποιείται και από τον... φασισμό».
Στο ίδιο δημοσίευμα διαβάζουμε ότι οι «Χρυσαυγίτες» παρουσίασαν προεκλογικό πρόγραμμα, «μακιγιάροντας το πραγματικό πρόσωπο της «Χρυσής Αυγής», με στοιχεία αντικαπιταλιστικά, «σοσιαλιστικά» (εθνικοποίηση τραπεζών και άλλα), φιλολαϊκά και σούπερ εθνικιστικά (επανάκτηση της Βόρειας Ηπείρου και απελευθέρωση των Κατεχομένων της Κύπρου, άμεση απέλαση όλων των ξένων και επαναφορά του καθεστώτος για τις νάρκες διασποράς στα σύνορα) και, φυσικά, αντιμνημονιακά».
Εξάλλου, ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» Κώστας Ιορδανίδης, αναφέρει ότι «η «Χρυσή Αυγή» είναι το δημιούργημα του ελληνικού πολιτικού συστήματος, και κυρίως του ΠΑΣΟΚ».
Και ο «Ριζοσπάστης» αφού σημειώνει ότι ο Ευ. Βενιζέλος «πρόβαλε τον «μπαμπούλα» του κινδύνου ενίσχυσης της ακροδεξιάς και του φασισμού» και τονίζει πως «φέρνοντας στις σύγχρονες συνθήκες ιστορικά γεγονότα και μάλιστα διαστρεβλώνοντάς τα, ή ακόμη και παρουσιάζοντάς τα με ψευδή στοιχεία, ή παρουσιάζοντας μια προηγούμενη περίοδο του καπιταλισμού ψευδώς, πάνε να διαμορφώσουν ψυχολογία ή και συνείδηση τρόμου στους εργαζόμενους, προκειμένου να διατηρήσουν και να ενισχύσουν το αστικό πολιτικό σύστημα».
Πέρα, όμως, από τις επισημάνσεις και τις αναλύσεις, πέρα από το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα είναι υπεύθυνο για την επανεμφάνιση του φασιστικού φαινομένου, ένα από τα ζητούμενα για μια κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι να μην πέσουν οι πολίτες στην παγίδα και συντελέσουν διά της ψήφου τους, στην περαιτέρω εκκόλαψη του «αυγού του φιδιού».
