Του Νίκου Ι. Μεγαδούκα
Στην ίδια αντιαριστερή «γραμμή» με το ευρωπαϊκό ιερατείο και το ΠΑΣΟΚ, κινείται και ο αρχηγός της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος είναι εμφανές ότι πιστεύει πως ο στόχος της αυτοδυναμίας του κόμματός του, διέρχεται (και) μέσα από την αποδυνάμωση της Αριστεράς.
Την πολιτική αυτή λογική, ότι δηλαδή το κόμμα του μπορεί να αποτελέσει παράγοντα πολιτικής σταθερότητας και συνεχίσεως της μνημονιακής πολιτικής, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να μειωθεί και η δύναμη της Αριστεράς, ανέπτυξε προσφάτως ο Αντώνης Σαμαράς στους ευρωπαίους συνομιλητές του και πέτυχε να ομαλοποιήσει τις σχέσεις του μαζί τους, ιδιαίτερα δε με την Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ.
Ο Α. Σαμαράς, σε πρόσφατη κομματική συνεδρίαση της ΝΔ ξεκίνησε τις επιθέσεις κατά της Αριστεράς, για την οποία είπε ότι «νομίζει ότι η ίδια είναι τάχα υπεράνω κριτικής και η οποία καταγγέλλει τα πάντα, χωρίς ποτέ να προτείνει τίποτε».
«Όμως, η γενική καταγγελία δεν είναι πολιτική. Είναι εμμονή. Και στην περίπτωσή μας είναι και πολύ υποκριτική εμμονή. Διότι, αν η Αριστερά ψάχνει «κακούς» για να καταγγείλει, καλό θα είναι να κοιτάξει και λίγο στον καθρέφτη της», τόνισε και κατηγόρησε την Αριστερά ότι στήριξε νοσηρές καταστάσεις και αγκυλώσεις στη δημόσια διοίκηση, έδιωξε επιχειρήσεις από την Ελλάδα - μαζί με το ΠΑΣΟΚ βάλθηκε να διώξει του Κινέζους από τον Πειραιά, είπε - ενοχοποίησε την επιχειρηματικότητα, πρωτοστάτησε στην υπεράσπιση του ασύλου παρανομίας στους πανεπιστημιακούς χώρους και στις καταλήψεις σχολείων.
«Γι' αυτό καλά θα κάνει η Αριστερά να μην μας κουνάει το δάχτυλο. Γιατί εμείς βλέπουμε τα λάθη μας και τα διορθώνουμε. Εκείνοι ποτέ δεν είδαν τα δικά τους τραγικά σφάλματα. Και ακόμα τα υπερασπίζονται με φανατισμό», πρόσθεσε.
Κινούμενος δε στη λογική των όσων είχε διακηρύξει τον Νοέμβριο του 2009 («στόχος μου είναι να φτιάξουμε μια δυνατή Κεντροδεξιά, να διευρύνουμε την επιρροή μας, να μην κρύβουμε τις ιδέες μας. Δεν μπορεί ο αριστερός να λέει «είμαι αριστερός» και εμείς να κρυβόμαστε», είχε πει), είναι εμφανές ότι ο αρχηγός της ΝΔ θέλει να σπάσει την μεταπολιτευτική ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς και να εκφράσει το αστικό μέτωπο, ως κυρίαρχη πολιτική δύναμη.
Σύμφωνα με το «Βήμα», στην ΝΔ θεωρούν ότι ο πραγματικός αντίπαλος του κόμματος στην πορεία προς τις εκλογές είναι αυτή η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς και εκτιμούν ότι αυτή την περίοδο θα εξελιχθεί μια πολύ έντονη ιδεολογική μάχη.
Ο Αντώνης Σαμαράς φαίνεται, εξάλλου, ότι έχει ενστερνιστεί το επιχείρημα πως αν η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές, μια δυνατή Αριστερά, παρά το γεγονός ότι δεν (θα) είναι ομογενοποιημένη, θα δυσχεράνει τις προσπάθειές του να κυβερνήσει, κάτι το οποίο φέρεται να πιστεύει και ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής.
Στο μεταξύ, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης και αντιπρόεδρος της ΝΔ Δημ. Αβραμόπουλος σημείωσε μεν ότι «δεν έχουμε «μέτωπο» εναντίον της Αριστεράς», αλλά έσπευσε να προσθέσει, λέγοντας ουσιαστικά τα ίδια πράγματα με τον αρχηγό της ΝΔ: «Χρειάζεται, όμως, ορισμένα κόμματα της Αριστεράς να έχουν μια πιο εποικοδομητική στάση απέναντι στα προβλήματα του τόπου (...). Με το τέλος της Μεταπολίτευσης έχει καταπέσει και το αντιαριστερό σύνδρομο της μετεμφυλιακής εποχής, αλλά και το αντιδεξιό σύνδρομο της μεταδικτατορικής εποχής».
«Υπάρχει μία ιερή συμμαχία Γιούνκερ, Βενιζέλου, Σαμαρά για την αναχαίτιση της Αριστεράς. Το πρόβλημα του κ. Σαμαρά είναι ότι ως ηγέτης της Κεντροδεξιάς ξέρει πως πρέπει να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ. Η Αριστερά δεν κουνά σε κανέναν το δάχτυλο. Απλά ο κ. Σαμαράς είναι ζαλισμένος, γιατί βλέπει να του κουνάνε μαντίλι οι ψηφοφόροι του, που τον στήριξαν και τον πίστεψαν. Έχει κάνει περισσότερες υποχωρήσεις και από τον κ. Παπανδρέου, που ήταν πρωθυπουργός. Φανταστείτε τι θα γίνει αν είναι πρωθυπουργός», απάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
«Φοβάστε γιατί ο λαός βγαίνει στο προσκήνιο. Είναι θράσος να κατηγορείτε την Αριστερά. Εμείς αναλαμβάνουμε την ευθύνη ότι παλέψαμε. Εσείς έρχεστε και εφαρμόζετε τη βαρβαρότητα εν μία νυκτί. Λέτε στον ελληνικό λαό να ζήσει, όπως το ‘50, το ‘40, το ‘30. Γιατί πρέπει να γυρίσει πίσω η Ελλάδα; Μας λέει ο κ. Σαμαράς ότι υπερασπιζόμαστε κοινωνίες που έχουν καταρρεύσει. Μάλλον είχε καθρέφτη απέναντί του», απάντησε το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης.
Ορισμένοι αναλυτές προσκείμενοι στην Αριστερά, εκτιμούν ότι η ΝΔ με τον Αντώνη Σαμαρά έχει κάνει μια συντηρητική μετατόπιση, η οποία εντείνεται με τις μεταγραφές από την ακροδεξιά και κατέφυγε σ’ αυτή την αντιαριστέρη ρητορική προκειμένου να αποκρύψει την αλλαγή στη γραμμή του, δηλαδή το ότι από την αντιμνημονιακή ρητορεία, μετεβλήθη σε βασικό εγγυητή του μνημονίου.
Όμως, δεν είναι μόνοι οι κ. Βενιζέλος και Σαμαράς που επιτίθενται κατά της Αριστεράς, καθώς ο «πρώτος διδάξας» (πριν ακόμη και από τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ) ο αρχηγός του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης είχε επισείσει «κομμουνιστικό κίνδυνο», σημειώνοντας μάλιστα ότι η ΕΕ «σπρώχνει την Ελλάδα στον κομμουνισμό».
Πέρα από τις γνωστές εθνικιστικές του κορώνες και τη ρητορεία του κατά των μεταναστών, ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, ενθυμούμενος ενδεχομένως ότι η δικτατορία της 21ης Απριλίου «προχώρησε», επικαλούμενη «κομμουνιστικό κίνδυνο», αναφέρθηκε στην άνοδο της Αριστεράς και στην εκδοχή να υπάρξουν ταραχές...
Και αφού στάθηκε σε δηλώσεις αστυνομικών, οι οποίοι είπαν ότι δεν πρόκειται «να χτυπήσουν τα αδέλφια» τους, έφθασε στο σημείο να προσθέσει ότι τότε «θα πρέπει να απευθυνθούμε σε άλλες δυνάμεις», που, προφανώς, δεν είναι άλλες από τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ας σημειωθεί, εξ άλλου, ότι και μεγάλες «θεσμικές» εφημερίδες, έχουν ξεκινήσει αρθρογραφία κατά της Αριστεράς – και ενίοτε με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τα κόμματά της και τις ηγεσίες της – ενώ η «Καθημερινή», διά του διευθυντή της Αλέξη Παπαχελά, επικρίνει τα αστικά κόμματα ότι άργησαν την κριτική τους κατά της Αριστεράς.
«Ίσως τώρα δίνεται μια μεγάλη ευκαιρία στα δύο μεγάλα κόμματα και σε όλον τον πολιτικό κόσμο να επανατοποθετηθεί, με βάση όχι συμπλέγματα του παρελθόντος, αλλά με βάση τις ανάγκες που έχει η Ελλάδα του 2012 και η πρόκληση της ανοικοδόμησής της σε στέρεες βάσεις. Μπορεί να μη μοιάζει εύκολο, αλλά ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η Νέα Δημοκρατία μπορούν να ξαναγίνουν ουρά ή να μιμηθούν την Αριστερά, παρ’ ότι μπορεί να μοιάζει πολιτικά ενδεδειγμένο. Αν ο ρόλος τους ήταν απλώς η έκφραση μιας διαμαρτυρίας χωρίς πρόταση, αυτό το κάνει καλά η Αριστερά και άλλες δυνάμεις. Ο αστικός κόσμος περιμένει σχήματα που μπορούν να κυβερνήσουν και προγράμματα, ούτε κραυγές ούτε χθεσινά, χιλιομασημένα κλισέ...», τονίζει.
Ουδείς είναι σε θέση να προδιαγράψει που οδηγούν όλα αυτά, αλλά θεωρείται βέβαιο ότι οι αντιαριστερές επιθέσεις θα συνεχισθούν, όπως θα κλιμακωθούν και οι εκβιασμοί στην κοινωνία, ώστε να «περάσει» το μήνυμα ότι θα είναι καταστροφικό για τον τόπο να επικρατήσουν, στις εκλογές, οι αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Το θέμα είναι πως θα αντιδράσουν οι κοινωνία και οι πολίτες, σε όλη αυτήν την πίεση.
