Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
Απομείωση του ελληνικού χρέους -αν εφαρμοστεί κατά γράμμα η νέα λιτότητα και παροχή διευκολύνσεων- θα γίνει μόνο στην περίπτωση που οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν λαμβάνειν από μια χώρα που εδώ και καιρό βρίσκεται σε παρατεταμένη περίοδο ύφεσης. Τη στιγμή που η Standard and Poor΄s προχώρησε στην υποβάθμιση της Ελλάδας σε βαθμίδα «SD» και τον κατάλογο των επιλέξιμων τίτλων του PSI σε βαθμίδα «D», λόγω της νομοθετικής εισαγωγής των CACs (ρήτρες συλλογικής δράσης) στα ομόλογα ελληνικού δικαίου και της έναρξης της μεγάλης έκτασης εθελοντικής προσφοράς του PSI, μια κίνηση που όπως τονίζεται από το Υπουργείο Οικονομικών είχε ανακοινωθεί εκ των προτέρων και όλες οι επιπτώσεις της έχουν προβλεφθεί, σχεδιαστεί και αντιμετωπιστεί με τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Eurogroup, τη στιγμή που όλα τα δεδομένα κάνουν λόγο για μια ακόμη τεταμένη περίοδο για τη χώρα μας, η κυβέρνηση δείχνει αισιόδοξη, παρά τους σκοπέλους.
Οι αλλεπάλληλες διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους δεν λένε να τελειώσουν και όλα τα επιτελεία των υπουργείων είναι σε γενική επιφυλακή. Σύμφωνα με πληροφορίες, το κλίμα στην κυβέρνηση ενώ προς τα έξω δείχνει αισιόδοξο, εντός της μόνο αισιοδοξία δεν αποπνέει. Οι συνεχείς ρήσεις περί εκλογών μέσα στον Απρίλιο - σενάριο που ολοένα και περισσότερο απομακρύνεται σύμφωνα με τα ως τώρα δεδομένα – αλλά και οι συνεχείς διαβουλεύσεις εντός των δύο μεγαλύτερων κομμάτων (ως τώρα) για την πόρευση προς τις εκλογές, οι πυρετώδεις συσκέψεις επί συσκέψεων στο ΠΑΣΟΚ για την αρχηγία του κόμματος αλλά και η ισχυρή πεποίθηση στη ΝΔ ότι μπορεί ακόμη και την αυτοδυναμία, έχουν αλλάξει τα δεδομένα αλλά και την παράταση του βίου αυτής της κυβέρνησης.
Ο αρχηγός της ΝΔ δεν θέλει να ακούει για συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές, την ίδια στιγμή που ο μετέωρος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μιλά για κρίσιμη και καθοριστική για την πορεία της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, απόφαση του Eurogroup, που προστίθεται, λέει, σε μια σειρά σημαντικών αποφάσεων, που συμβάλλουν στην προσπάθεια που καταβάλλουν οι Έλληνες για την αντιμετώπιση της κρίσης και την προώθηση μεγάλων αλλαγών στη χώρα.
Με λίγα λόγια, ο ένας δεν θέλει αυτούς που έφεραν το μνημόνιο, που αναγκαστικά όπως είχαν φτάσει τα πράγματα λέει ότι ψήφισε, και ο άλλος δοξάζει το μνημόνιο αυτό και εκλιπαρεί τους πολίτες για υπομονή και θυσίες. Οι συμπεριφορές αυτές δείχνουν πως τα δύο κόμματα εξουσίας βρίσκονται ουσιαστικά σε αδιέξοδο, καθώς αφενός δεν μπορούν να βρουν φόρμουλα μετεκλογικής συνεργασίας, και αφετέρου επιδίδονται σε παλληκαρισμούς και τυμπανοκρουσίες, αποζητώντας ουσιαστικά τις μικρότερες δυνατές εκλογικές απώλειες.
Το παιχνίδι που παίζεται στην κυβέρνηση Παπαδήμου ουσιαστικά δεν είναι τίποτε λιγότερο ή περισσότερο παρά μια πρόβα τζενεράλε για το τι θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές. Γιατί πού θα βρει άραγε την πολυπόθητη αυτοδυναμία η ΝΔ; Πώς θα μείνει στο παιχνίδι το ΠΑΣΟΚ, αφού ούτε αρχηγό έχει ούτε μετεκλογική προοπτική σε ότι αφορά την άσκηση εξουσίας; Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά εντός των ως τώρα δύο μεγαλύτερων κομμάτων, στην Ευρώπη προχωρούν το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας με γνώμονα την πιστή εφαρμογή των όρων του μνημονίου. Κάθε φορά μάλιστα που υπάρχει λαϊκή κατακραυγή, πλασάρεται το δίλημμα «ή μαζί μας και λιτότητα ή έξοδος από το ευρώ και χρεοκοπία», ένα δίλημμα που δεν σταματά να προβάλλει η τωρινή κυβέρνηση διά των υπουργών και αξιωματούχων της. Ειδικά ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πριν από λίγες ημέρες στο υπουργικό συμβούλιο ότι «η 21η Φεβρουαρίου είναι ημέρα ιστορικής σημασίας για την ελληνική οικονομία, καθώς με τις αποφάσεις που ελήφθησαν, μας δίνεται η δυνατότητα να κινηθούμε σε συνθήκες σταθερότητος, να περιοριστεί η αβεβαιότητα η οποία έχει επηρεάσει ανασταλτικά την οικονομική δραστηριότητα και να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη στην προοπτική της ελληνικής οικονομίας.
Με αυτόν τον τρόπο και να διευκολυνθεί η διαδικασία προσαρμογής της οικονομίας και παράλληλα να διαμορφωθούν καλύτερες συνθήκες για την ανάκαμψή της και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας». Είχε μάλιστα τονίσει τότε ότι η τελική συμφωνία για το PSI καθώς και η συμβολή των θεσμικών εταίρων, έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του δημόσιου χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ, στο 120,5% έως το 2020. Πρόσθεσε όμως ότι πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα, πρώτα στο άμεσο μέλλον προκειμένου να ολοκληρωθούν οι προαπαιτούμενες ενέργειες για τη σύναψη της δανειακής σύμβασης, που αναμένεται στις αρχές του Μαρτίου και να υλοποιηθούν όλες οι δράσεις, όλες οι μεταρρυθμίσεις οι οποίες περιλαμβάνονται στο νέο οικονομικό πρόγραμμα της Ελλάδος.
Αυτή η υλοποίηση των δράσεων είναι η «καυτή πατάτα» στην όλη ιστορία. Οι «προαπαιτούμενες ενέργειες», δεν είναι παρά η εκπλήρωση των όρων του μνημονίου, η εφαρμογή της σκληρής λιτότητας, η θεαματική περικοπή μισθών και συντάξεων, οι ιδιωτικοποιήσεις και η επάνοδος (;) στις αγορές μετά από κάποια χρόνια.
Η προσπάθεια λοιπόν να μας πείσουν για την αναγκαιότητα των μέτρων είναι τιτάνια. Δεν μας λένε όμως τι θα προκαλέσουν αυτές οι θυσίες, οι λεγόμενες «προαπαιτούμενες ενέργειες». Πώς και με ποιο τρόπο θα επηρεάσουν την ελληνική οικονομία, ποιες παρενέργειες θα προκαλέσουν και μέχρι πότε. Προέχει, βλέπετε, αυτή η γενική και αόριστη αισιοδοξία για το μέλλον. Και πάνω απ΄ όλα σε ό,τι μας συμβαίνει, να λένε πως ή κυβέρνηση το είχε προβλέψει, όπως τελευταία την υποβάθμιση της Ελλάδας σε βαθμίδα «SD» και τον κατάλογο των επιλέξιμων τίτλων του PSI σε βαθμίδα «D».
Οι πολίτες όμως, που ενίοτε δεν καταλαβαίνουν τους οικονομικούς όρους, γνωρίζουν πως πρέπει να στερηθούν, καταβάλλοντας και τις τελευταίες οικονομίες τους. Ξέρουν πως το δράμα συνεχίζεται και πως δεν υπάρχει το παραμικρό διάλειμμα σε αυτή την παρατεταμένη ύφεση. Γνωρίζουν πως θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια για να δουν κάποτε ανάπτυξη. Και δε πιστεύουν στις δοξασίες. Πολύ δε περισσότερο, αξιώνουν εδώ και τώρα λύσεις, καταδικάζοντας την αυτοδυναμία στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση. Χωρίς να πιστεύουν ταυτόχρονα όμως και στις κυβερνήσεις συνεργασίας. Ας τους ακούσουν πριν είναι πολύ αργά και πάνω απ΄ όλα ας αφήσουν στην άκρη τα περί παρατεταμένων θυσιών λόγω της εφαρμογής των «προαπαιτούμενων ενεργειών».
