* Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Πώς περνάει αλήθεια ο καιρός; Νάτος ο Δεκέμβρης. Ο τελευταίος στον ετήσιο χορό. Παραδίνει τα κλειδιά του 2012 και μας μπάζει στη νέα χρονιά.
Διακριτικότερος από τους άλλους. Μας φέρνει το χειμερινό Ηλιοστάσιο. Έχει τις μεγαλύτερες νύχτες του χρόνου, αλλά και τις μικρότερες μέρες. Γι’ αυτό ο λαός λέγει: «Του Δεκέμβρη η ημέρα καλημέρα, καλησπέρα». Όσο να ξημερώσει βράδυασε κιόλας. Τα ωδικά πουλιά, όσα ήταν να φύγουν, φτερούγισαν για τις θερμές χώρες. Εδώ ξέμειναν οι σακάδες και τα σπουργίτια. Οι σπίνοι και κουρούνες. Άντε και μερικά που ξεγελάστηκαν από τα καπρίτσια των καιρών και ξέμειναν. Τα ζωντανά κλείνονται στους στάβλους και τα κοπάδια ροβόλησαν στα χειμαδιά. Συχνά φουντώνουν οι αρουραίοι στα χωράφια και οι γεωργοί βουρλίζονται, να τους ξεπαστρέψουν. Λύκοι και αλεπούδες, αποθρασύνονται από τη μεγάλη λόρδα και κάνουν γιουρούσια σε στάνες και νοικοκυριά.
* Περισσότερα στην ηλεκτρονική διεύθυνση και στην έντυπη έκδοση της «Ε».
