Γράφει ο Σωτ. Αθ. Μουντζούρης.
Το ιστορικό Μετοχικό Ταμείο Στρατού, το πάλαι ποτέ Ταμείο Χηρών και Ορφανών του Στρατού της γραμμής, της Χωρ/κής και Οροφυλακής, που ιδρύθηκε το 1853, πνέει τα λοίσθια.
Δυστυχώς, το οικονομικά εύρωστο αυτό Ταμείο, «ο γίγαντας και το καμάρι του ασφαλιστικού μας συστήματος» κάποτε, που διέθετε δική του σχεδόν τράπεζα, ανθηρά οικονομικά, μεγάλα αποθεματικά κεφάλαια και ισχυρή ακίνητη περιουσία «χαροπαλεύει» και επίκειται η αγγελία του θανάτου του.
Τα φάρμακα για την θεραπεία του αποδείχθηκαν απλές ασπιρίνες, η ασθένεια κατατρώγει τα σωθικά του μακροβιότερου αυτού ασφαλιστικού οργανισμού και όπως φαίνεται «ο θάνατος εγγίζει».
Οι αναλαβόντες χρέη Ιατρού αποδείχθηκαν μάλλον αδύναμοι και ανεπαρκείς να διαχειρισθούν τη θεραπεία του χρονίζοντος ασθενούς.
Εκείνοι, που είχαν την ευθύνη της διοίκησης και τη διαχείριση του υγιούς αυτού Ταμείου-θρύλου(οριζόμενοι και διοριζόμενοι από την εκάστοτε φυσική και πολιτική ηγεσία του Στρατού) και χωρίς επάρκεια, όραμα, διαφάνεια και λογοδοσία ως ώφειλαν, στους μετόχους (μεριδιομερισματούχους), αγνοούντες παντελώς τους εν ενεργεία αφαλισμένους (που χρηματοδοτούσαν, μηνιαίως, το ταμείο), ως και τους μερισματούχους (εν αποστρατεία μετόχους), που δικαιούνται την ανταπόδοση των εισφορών τους που κατέβαλαν, «οδήγησαν το καράβι στην ξέρα».
Οι υπεύθυνοι της κατάντιας αυτής, σήμερα παρουσιάζονται ως τιμητές, καταλογίζουν ευθύνες εκεί που δεν υπάρχουν, φορούν την τήβεννο του δικαστή και πρόθυμα υποδεικνύουν «τον ένοχο και την ποινή του».
Εκμεταλλευόμενοι την αδράνεια των εκπροσώπων των εκ της τ.Χωρ/κής και ΕΛ.ΑΣ προερχομένων, κινητοποιούνται, συναντούν αρμοδίους φορείς και προτείνουν την απομάκρυνση εκ του Ταμείου των ιδρυτών, δηλ. εκείνων που ίδρυσαν το ΜΤΣ, χωρίς τη συμμετοχή των οποίων ήταν αδύνατη η ίδρυση και η λειτουργία του.
Το μοναδικό επιχείρημά τους, η δήθεν παντελή εισροή πόρων από τους ασφαλισμένους αυτής της κατηγορίας στο ΜΤΣ, αφού κατ’ αυτούς ο νομοθετημένος από την πολιτεία κοινωνικός πόρος, που προέρχεται από τα εξοπλιστικά προγράμματα, δεν ανήκει στον ενιαίο ασφαλιστικό φορέα που ονομάζεται Μετοχικό Ταμείο Στρατού, αλλά –κατ’ αυτούς-θεωρείται έσοδο και περιουσία που ανήκει ΜΟΝΟ στους εκ του στρατού ξηράς ασφαλισμένους.
Δεν αγνοούν, αλλά ηθελημένα αποσιωπούν το γεγονός ότι η μεγάλη περιουσία του Ταμείου-πριν της επιβολής του συγκεκριμένου κοινωνικού πόρου-αποκτήθηκε από την πλειοψηφούσα μερίδα των ασφαλισμένων, που τότε ήταν της τ.Χωρ/κής.
Αποσιωπούν, επίσης, το γεγονός ότι η ευθύνη της διοίκησης και διαχείρισης ανήκε αποκλειστικά και μόνο στους ίδιους και ουδέποτε στους εκ της Χωρ/κής προερχομένους.
Αποφεύγουν επιμελώς να αναφερθούν στην κακοδιαχείριση και να κατονομάσουν τους υπευθύνους, που χωρίς έλεγχο της ρευστότητας, των αποθεματικών, της αξιοποίησης της τεράστιας περιουσίας, των λογαριασμών του ΒΕΟΑ και ΕΚΟΕΜΣ αποφάσιζαν αυξήσεις μέχρι και 18% ετησίως, (από το 1985 και μετά), αδιαφορούντες παντελώς για τις μελλοντικές γενεές ασφαλισμένων και ιδίως για τους εν ενεργεία που κατέβαλαν ζεστό ρευστό, πληρώνοντας αγογγύστως τις προτεινόμενες από την ίδια τη Διοίκηση του ΜΤΣ ασφαλιστικές τους εισφορές.
Το θέμα έχει και διαστάσεις δεοντολογικές και ηθικές γιατί πρόκειται περί συναδέλφων με κοινούς αγώνες στην κοινωνία, στο έθνος και στην πατρίδα και μία τέτοια συμπεριφορά ξεφεύγει των ορίων αυτών. Μέχρι χθες «οι χωροφύλακες» ήταν χρήσιμοι για το Ταμείο. Σήμερα που αυτό οδηγείται σε χρεοκοπία -χωρίς εκείνοι να ευθύνονται-δεν μας χρειάζονται και προτείνουμε την εκδίωξή τους.
Η υπόθεση του ΜΤΣ, ούτως ή άλλως θα καταλήξει στην ελληνική δικαιοσύνη. Ήδη ζητήθηκε από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των ασφαλισμένων σε αυτό. Εμπιστευόμαστε την Ελληνική δικαιοσύνη και ελπίζουμε ο έλεγχος να είναι ουσιαστικός, εξονυχιστικός και να δοθούν απαντήσεις συγκεκριμένες και πειστικές.
Να απαντηθούν τα ερωτήματα για τους ετήσιους ισολογισμούς-απολογισμούς (στοιχεία, παραστατικά, έλεγχος ορκωτών λογιστών), για την απόκτηση των περιουσιακών στοιχείων (πότε, πόσα και ποια η σχέση με τις παροχές κατά κατηγορία ασφαλισμένων) από της ίδρυσής του μέχρι και το 2005, οπότε συντελείται ανατροπή του συσχετισμού ασφαλισμένων λόγω εισόδου δεκάδων χιλιάδων οπλιτών 5ετούς θητείας. Να ερευνηθεί η απόκτηση αλλά και η εκποίηση της περιουσίας και η σχέση του χρόνου εκποίησης με την πραγματική κατάσταση του Ταμείου (αποθεματικά, εισροές-εκροές, περιουσιακά στοιχεία, αξιοποίηση περιουσίας και δικαιολόγηση μερισματοαυξήσεων).
Να ελεγχθεί η διάθεση κεφαλαίων των ειδικών λογαριασμών (ΒΕΟΑ-προικοδοτήσεων και ΕΚΟΕΜΣ), προς το ΜΤΣ, καθώς και η σχέση μεταξύ κεφαλαίων δανεισμού και χορήγησης διψήφιων κατ’ έτος αυξήσεων.
Ας συσχετισθεί και η χορήγηση των μερισμάτων από ομοειδή επικουρικά ταμεία σε ομοιόβαθμους ιεραρχικής αντιστοιχίας π.χ. ΕΤΕΧ (6% μηνιαία κράτηση από ενεργούς ασφαλισμένους) και ΕΚΟΕΜΣ, ώστε να εκλείψουν ψίθυροι και ψιθυριστές περί δυσανάλογων μηνιαίων μερισμάτων μεταξύ ομοιοβάθμων και να διαφανούν οι εισερχόμενοι σ’ αυτά πόροι.
Η δικαστική έρευνα, επίσης, πρέπει να καταδείξει τους πραγματικά υπεύθυνους της κακοδιοίκησης- κακοδιαχείρισης (εάν βέβαια υπήρξαν)-και να αποδοθούν ευθύνες σε συγκεκριμένα πρόσωπα (της διοίκησης, της στρατιωτικής και πολιτικής ιεραρχίας), αρμόδια για τη λειτουργία και την εποπτεία του Ταμείου.
Η συνδικαλιστική, τέλος, ηγεσία των εν ενεργεία και εν αποστρατεία ασφαλισμένων στο ΜΤΣ να τεθεί προ των ευθυνών, λαμβάνοντας θέση και υπερασπίζοντας τους συναδέλφους τους (μεριδιομερισματούχους), που εκπροσωπούν, με σθένος, δύναμη και επιχειρήματα, διασφαλίζοντας τα δίκαιά τους, την περιουσία του ταμείου που τους αναλογεί και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
