Από τον Μιλτιάδη Γ. Δεληχά
Στον δυτικό πολιτισμό όπου ο καθένας μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, δεν νοείται απαγόρευση σε οτιδήποτε θίγει το πολιτικό, θρησκευτικό ή οπαδικό συναίσθημα κάποιου. Κι όμως το ισλάμ της μηδενικής ανεκτικότητας, προσπαθεί να επιβάλει τις δικές του κόκκινες γραμμές σε όλον τον πλανήτη.
Ο δυτικός κόσμος μετρά ήδη πολλές υπαναχωρήσεις κι έχει κάνει υπέρμετρες εκπτώσεις μπροστά στον φόβο του φανατισμού που εκπέμπεται από τους μουσουλμάνους. Όταν το 2006, Δανός δημοσιογράφος τόλμησε να απεικονίσει σε σκίτσο τον Μωάμεθ, οι απειλές και το μποϊκοτάζ των μουσουλμάνων, ανάγκασαν τη χώρα του να ζητήσει επίσημα συγγνώμη. Οι «ευχαριστίες», ανταποδόθηκαν αμέσως από το φονταμενταλιστικό Ιράν που προκήρυξε επίσημο χλευαστικό διαγωνισμό σκιτσογραφίας με θέμα το εβραϊκό ολοκαύτωμα... Ακολούθησε το 2008 στην Ολλανδία, η απαγόρευση προβολής ρεπορτάζ για τις προκαταλήψεις των μουσουλμάνων, με την αιτιολογία ότι προσέβαλε το θρησκευτικό τους συναίσθημα. Έκτοτε, η οποιαδήποτε κριτική του Κορανίου και του Μωάμεθ έγινε ταμπού σε αυτή την υπερβολικά ανεκτική χώρα όπου το όπιο πίνεται ελεύθερα και το δικαίωμα στη διαφορετικότητα είναι αδιαπραγμάτευτο. Το 2009, οι Ελβετοί πολίτες αποφάσισαν με δημοψήφισμα τον περιορισμό ανέγερσης μιναρέδων στη χώρα τους, εκφράζοντας την ανησυχία για την αλλοίωση της πολιτισμικής τους ταυτότητας. Οι Τούρκοι, αντέδρασαν έντονα με απειλές ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ενδέχεται ακόμα και να ακυρώσει το δημοψήφισμα του λαού της Ελβετίας. Σήμερα, μια ταινία που σύμφωνα με τους μουσουλμάνους προσβάλλει τον Μωάμεθ, ξεσήκωσε θύελλες βίαιων διαμαρτυριών με αποκορύφωμα τον θάνατο του πρέσβη των ΗΠΑ στη Λιβύη....
Ακόμα και οι «ήπιοι» μουσουλμάνοι, αγριεύουν με την απαγόρευση της ισλαμικής μαντίλας από τα ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια επικαλούμενοι το άλλοθι της θρησκευτικής ελευθερίας. Το πρόβλημα μετατίθεται στην απόσυρση του συμβόλου του σταυρού από τα δημόσια κτίρια, δεδομένου ότι αναμένεται να αυξηθούν οι μουσουλμάνοι στην ευρωπαϊκή ήπειρο και δεν πρέπει να ερεθίζονται! Έτσι, τα όρια στην ελεύθερη έκφραση και τη σάτιρα, αρχίζουν να τίθενται από μειοψηφίες ξένες ως προς τον δυτικό πολιτισμό. Τα πάντα θα επιτρέπονται, αρκεί να μην θιγούν και θυμώσουν οι μουσουλμάνοι. Και όσοι χαίρονται ασύδοτα την ιδιαιτερότητά τους σε καθεστώς απόλυτης ελευθερίας, θα έπρεπε να αντιδράσουν πρώτοι, σκεπτόμενοι ότι ο ισλαμικός νόμος (σαρία) αντιμετωπίζει με λιθοβολισμό ή αγχόνη, τις οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις ή διαφορετικότητες.
Ο Μεσαίωνας για τη χριστιανική Ευρώπη, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί με την εδραίωση της δημοκρατίας. Αντίθετα, στο πέρασμα του χρόνου, έχει αποδειχθεί ότι η εμπλοκή του ισλάμ στην κοινωνία και την πολιτική, συνετέλεσε καταλυτικά στην οπισθοδρόμηση της Ανατολής. Κι αυτό, γιατί τα θεοκρατικά καθεστώτα αντιτίθενται σε κάθε έννοια κοσμικής εξουσίας, δεν συμφιλιώνονται με το διαφορετικό ούτε και αποδέχονται τις απόψεις των άλλων ως τμήμα της αλήθειας. Καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια κριτικής ή ανοχής, εξιλεώνουν διαρκώς πρακτικές βίας, τιμωρίας και πολιτισμικής μισαλλοδοξίας.
Ο αυταρχισμός ο οποίος λειτουργεί αμφίδρομα στο πλαίσιο της βίας, χρησιμοποιεί τον φόβο σε μαζικό επίπεδο για να επιβιώσει. Στη σύγχρονη εποχή, η δημοκρατία προσδιορίζεται από τη μη αποδοχή τόσο της τρομοκρατικής απειλής όσο και της τρομοϋστερίας. Η ανθρωπότητα έχει ανάγκη από γέφυρες ανάμεσα στους διαφορετικούς λαούς, τους πολιτισμούς και τις θρησκείες. Αλίμονο όμως, αν η ισλαμο-φοβία φτάσει να καταστεί το νέο - κεκαλυμμένο ή μη - πολιτισμικό ταμπού! Το ημίφως της ισλαμικής ημισελήνου δεν μπορεί να σκιάσει το φως της Αναγέννησης. Με τόσα ταμπού να έχουν ξεπεραστεί, είναι προσβλητικό για την Ευρώπη να υποκύψει στις απειλές των μουσουλμάνων που φιλοξενούνται στο έδαφός της. Η δημοκρατία δεν μπορεί να εφαρμοστεί a la carte. Εξάλλου, όποιοι (μουσουλμάνοι) δεν ασπάζονται την πραγματικότητα αυτή, μπορούν να ζήσουν πιο ευτυχισμένοι στο Ιράν και να λιθοβολούν ελεύθερα τις αντίθετες απόψεις...
* Ο Μιλτιάδης Γ. Δεληχάς είναι Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ.
