* Του Μ.Ε. Λαγκουβάρδου
Τεκνία μου, ους πάλιν ωδίνω, άχρις ου μορφωθή Χριστός εν υμίν
Γαλ.4,19
Η καρδιά είναι κατοικία του Θεού, λέει η Γραφή. Αυτό σημαίνει ότι η καρδιά είναι πλασμένη ν΄ αγαπάει δίχως όρια. Κι η αγάπη αυτή είναι για το Θεό. Να αγαπάς το Θεό, λέει το Ευαγγέλιο, με όλη σου την καρδιά, με όλη σου τη δύναμη, με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια. Μερικοί αγάπησαν ανθρώπους ή πράγματα με την αγάπη του Θεού κι έχασαν τα λογικά τους.
Στην αρχή αγαπάμε τα κοντινά μας πρόσωπα, τον πατέρα και την μητέρα. Ο πατέρας κι η μητέρα ζουν μέσα μας όχι ως ανάμνηση των πράξεών τους, αλλά ως μορφές. Το ίδιο ζει μέσα μας ο Ιησούς, όχι ως η χάρη Του ούτε ως η διδασκαλία Του, αλλά ως συγκεκριμένη μορφή. Αργότερα η αγάπη μας επεκτείνεται και σε άλλα πρόσωπα. Κανένα όμως από τα πρόσωπα αυτά δεν γεμίζει την καρδιά μας. Μόνο στην αγάπη του Ιησού αγαπάμε με όλη την πληρότητα της ζωής μας. . . .
Θέλοντας να δώσω, ευγενικέ αναγνώστη, μια ζωντανή εικόνα της χάρης του Ιησού μέσα μου , θα σου θυμίσω την αθωότητα της παιδικής ηλικίας, πόσο ξένοιαστοι είμαστε ως παιδιά, όταν με την αθωότητα της παιδικής ψυχής πιστεύαμε ότι στην αγαπημένη μορφή του πατέρα και της μητέρας δεν είναι τίποτα ακατόρθωτο. Το ίδιο ξένοιαστοι είμαστε όταν έχουμε τη μορφή του Ιησού μέσα μας ως ένα αγαπημένο πρόσωπο, που η αγάπη του είναι πάνω από όλα τα άλλα πρόσωπα που έχουμε στην καρδιά μας, που νοιάζεται για μας όπως νοιάζονταν οι γονείς μας και ακόμα περισσότερο γιατί ο Ιησούς είναι ο Παντοκράτορας ενώ οι γονείς μας είναι άνθρωποι.
Η αντίρρηση, τώρα, από αυτούς που δεν πιστεύουν είναι , «πώς θα ζήσει σ΄ αυτόν τον άδικο και πονηρό κόσμο ο αθώος με την αθωότητά του;» Και βέβαια θα ζήσει. .Το Ευαγγέλιο δεν είναι ανεφάρμοστο. Αθωότητα δεν είναι έλλειψη προσοχής. Αθωότητα είναι έλλειψη άγχους, αγωνίας, απελπισίας, πανικού. Αυτό είναι η αθωότητα. Η απορία δεν είναι πώς θα ζήσει ο αθώος αλλά πώς θα ζήσει αυτός που δεν έχει την αθωότητα της παιδικής ψυχής και δεν πιστεύει στη χάρη του Ιησού, γιατί δεν πιστεύει στο Θεό.
Κι αφού όλοι υπήρξαμε παιδιά όλοι έχουμε ένα παιδί με την αθωότητά του μέσα μας, κι όλοι μπορούμε να δεχθούμε τον Ιησού μέσα μας, αρκεί να μην υπάρχουν εμπόδια, όπως είναι η ακάθαρτη καρδιά. Το επεισόδιο της εκδίωξης των εμπόρων απ΄ το ναό του Θεού είναι και μια παραβολή που σημαίνει ότι πρέπει να διώξουμε από την καρδιά μας την μέριμνα, την αγωνία, το άγχος, τον πανικό, για να είναι καθαρή για το Χριστό. Η καρδιά του ανθρώπου είναι η κατοικία ή ο ναός του Θεού. Στον πεντηκοστό ψαλμό της μετανοίας ακούγεται τρεις χιλιάδες τώρα η κραυγή του προφήτη και βασιλιά Δαβίδ, «καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψεις με από του προσώπου σου και το πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλης απ΄ εμού. »
Μάλλον θα θεωρείς την παρουσία του Ιησού γνώση, λένε οι Άγιοι. Οι Άγιοι λένε πως καμιά γνώση δεν είναι σαν την αίσθηση της παρουσίας του Ιησού μέσα σου. . Όταν αισθανόμαστε την παρουσία του Ιησού , η γνώση δεν έχει σημασία.. Κάθε απορία λαμβάνει την απάντησή της και κάθε περιπλοκή απλοποιείται και τα προβλήματα λύνονται. Πήγαινα συχνά στον πνευματικό μου, έναν γέροντα με τη χάρη του Θεού στην ψυχή του, για να ζητήσω τη συμβουλή του για το πρόβλημα που με βασάνιζε, αλλά μπροστά στην ησυχία του αγίου αυτού ανθρώπου δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα ή μάλλον το πρόβλημα ήταν η απουσία της αίσθησης του Ιησού στην ψυχή μου εκείνη τη μακρινή εποχή.
Εσωτερική ειρήνη είναι η αίσθηση της παρουσίας του Ιησού. Η πρώτη αίσθηση της παρουσίας του Ιησού στην ψυχή είναι η αίσθηση της χάρης στον παράδεισο των παιδικών μας χρόνων που διαρκεί μέχρι την εμφάνιση της ενοχής, που μας βγάζει απ΄ την διάφανη γαλήνη του παραδείσου μας και μας παραδίδει στο φόβο.
Τα παιδικά χρόνια είναι ο πρώτος μεγάλος σταθμός της χάρης του Ιησού στην ψυχή μας. Ο δεύτερος κι ο μεγαλύτερος ίσως σταθμός είναι όταν γνωρίζεις τον Ιησού και ξέρεις ότι η ζωή είναι αιώνια κι αν πιστεύεις σ΄Αυτόν δεν έχει θέση ο φόβος του θανάτου.
Τη ζωή μου τη χρωστώ σε θαύμα. Η ίδια η ζωή μου είναι θαύμα, όπως θαύμα είναι η ζωή κάθε ανθρώπου είτε το ξέρει είτε όχι. Ο Ιησούς δίνει το νόημα στη ζωή μου. Όταν εξαιτίας της αμαρτίας ξεμακραίνω από Αυτόν, η ζωή μου είναι άδεια. Ο άνθρωπος είναι μυστήριο. Ό,τι ξέρουμε από αυτόν είναι αυτό που γνωρίζουμε από τη χάρη του Θεού.
Ρώτησαν κάποιον άγιο, ποιο είναι το νόημα της ζωής και απάντησε: Λίγο ψωμί, λίγο κρασί, Χριστός κι Ανάσταση!