ΛΟΙΠΟΝ είναι ένα θέατρο του παραλόγου και μάλιστα μακάβριο, αυτό που συμβαίνει με την Ιατροδικαστική (ανενεργή ουσιαστικά) Υπηρεσία Λάρισας και την ταλαιπωρία των συγγενών των νεκρών που ψάχνουν την συντομότερη οδό της ταλαιπωρίας, προκειμένου να πετύχουν για τα προσφιλή τους πρόσωπα, χωρίς περιπέτεια, το τελευταίο τους ταξίδι.
ΧΡΟΝΙΑ τώρα το μακάβριο θέμα της κακής διοικητικής οργάνωσης, σε τοπικό επίπεδο, απασχολεί κόσμο και Αρχές, σε σημείο που οι περισσότεροι πολίτες να τρομάζουν στην ιδέα όχι μόνο που θα χάσουν τον άνθρωπό τους, αλλά πού και πώς θα πάρουν το «ελευθέρας» να τον κηδέψουν! Αν είναι τυχεροί και ο νεκροτόμος δεν έχει άδεια, ή δεν ασθενεί, θα ξεμπλέξουν κάποια στιγμή. Αν όμως συμβεί το αντίθετο, που για την υπηρεσία της Λάρισας είναι σύνηθες, (δύο χρόνια είναι κλειστή και η υπηρεσία της Λαμίας), τότε ο νεκρός μπορεί να κάνει και 800 χιλιόμετρα, ίσως και περισσότερα (αν πέσει σε αργίες), όπως συνέβη πρόσφατα σε νεαρό άτομο - σχετικό ρεπορτάζ είχε καταγράψει η «Ε».
ΠΟΙΟ είναι το παράδοξο στη μακάβρια αυτή εμπλοκή μεταξύ δύο υπουργείων, του Δικαιοσύνης και του Υγείας; Ότι στα Νοσοκομεία της Λάρισας (παλαιό και καινούργιο) υπηρετούν υπάλληλοι με την ειδικότητα του νεκροτόμου, διορισμένοι στο υπουργείου Υγείας όμως, χωρίς αντικείμενο, αφού δεν λειτουργούν νεκροτομεία! Τους οποίους όμως δεν μπορούν να αποσπάσουν στο Δικαιοσύνης, ώστε να λειτουργήσει απρόσκοπτα η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Λάρισας. Αποτέλεσμα, αν κάποιος πεθάνει στη Λάρισα, ή στη Λαμία, να χρειάζεται να τον μεταφέρουν στην Κοζάνη ή στη Θεσσαλονίκη για την πράξη της νεκροτομής!
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ λέει νομοθετική ρύθμιση! Και δεν ντρέπονται! Να κόψουν τις συντάξεις και τους μισθούς του κόσμου, δεν χρειάστηκαν παρά μόνον αποφάσεις ενός υπουργού! Εδώ χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση! Να μετακινήσουν 2-3 δημοσίους υπαλλήλους που έχουν χρόνια να επιτελέσουν το έργο για το οποίο διορίστηκαν, είναι ακατόρθωτο! Τη στιγμή μάλιστα που πιέσεις ασκήθηκαν από τον ίδιο τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας, από τους βουλευτές, το σύμπαν ολόκληρο στην πόλη θέλει να λυθεί αυτό το θέμα, οι ιατροδικαστές, οι διευθυντές των νοσοκομείων όλοι... Αλλά δεν λύνεται! Δυστυχώς τόσο τραγικά ακραίο είναι το «κενό διοίκησης» στην Ελλάδα.
ΜΟΥ θυμίζει η υπόθεση αυτής της μορφής συνδικαλισμού, (γιατί περί αυτού πρόκειται) την ιστορία με τις σιδηροδρομικές γραμμές του Πλαταμώνα. Όπου λέει η τοπική κοινωνία ζήτησε την (χορταριασμένη πλέον) έκταση για χρήση του οικισμού προς όφελος των κατοίκων, ο ΟΣΕ που είναι ο ιδιοκτήτης θέλει και ...δεν θέλει να τη δώσει, αλλά δεν αφήνουν οι συνδικαλιστές επειδή, λέει, άκουσον - άκουσον, αξίωσαν ανταλλαγή με παραθεριστικές κατοικίες!
ΚΑΙ δεν υπάρχει ένας υπουργός να πιάσει από το αυτί όλους αυτούς τους καρεκλοκένταυρους που γονάτισαν την Ελλάδα και να τους στείλει σπίτι τους! Κρίμα! Σκληρό μέτρο αλλά επιβεβλημένο. Αλλιώς δεν σωζόμαστε με τίποτα ως χώρα...
Χρήστος Τσαντήλας
