Του Κων/νου Τσιρονίκου
Τα πιο άδικα και τραγελαφικά πράγματα συμβαίνουν σ΄ αυτό το κακορίζικο και διεφθαρμένο κράτος. Οπου και να κοιτάξει κανείς αντικρίζει την αμαρτία και το άδικο. Κι είναι τόσο μεγάλο που δημιουργεί ένα αίσθημα ανασφάλειας και ρατσισμού.
Όλα αυτά είναι γεννήματα του κατ΄ επίφαση κράτους δικαίου. Του κράτους όλων των Ελλήνων. Αφού το μόνο που ενδιαφέρει τους αντιαμαχόμενους κομματικούς οργανισμούς είναι η εξουσία. Ο θώκος. Και όχι η δίκαιη και χρηστή διακυβέρνηση.
Στο άρθρο αυτό δεν θα περιγράψουμε όλο το εύρος της αδικίας που κυριαρχεί σ΄ αυτό το διαλυμένο κράτος. Γιατί αυτό απαιτεί χρόνο, έρευνα και πολύ δημοσιογραφικό χώρο. Θα σταθούμε μόνον στην πρακτική του αίσχους και της ντροπής που επικρατεί στη χορήγηση της σύνταξης και της καταβολής του εφάπαξ στους νέους συνταξιούχους του Δημοσίου: καθηγητές, δασκάλους, νηπιαγωγούς κ.ά. Η κατάσταση εδώ είναι αρκούντως τραγική, αφού για μεν τη σύνταξη απαιτείται χρόνος ενός έτους περίπου, για δε το εφάπαξ, αν και πολύ μικρό σε σχέση με άλλες κατηγορίες, είναι άγνωστον το πότε θα δοθεί και πόσο.
Και το άδικο, δυστυχώς, δεν σταματά εδώ. Προχωρά και γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Αφού η πονηρή και ιδιοτελής διαχρονικά διακυβέρνηση δημιούργησε σοβαρές διακρίσεις. Με την ευνοϊκή μεταχείριση κάποιων και τη δυσμενή άλλων. Αυτή η ανισότητα οδήγησε στην αρχή των δύο μέτρων και δύο σταθμών με αποτέλεσμα κάποια ταμεία να δίνουν τη σύνταξη και το εφάπαξ στους νέους συνταξιούχους πολύ σύντομα ενώ τα υπόλοιπα, όπως και παραπάνω τονίσαμε, ύστερα από μακρύ χρονικό διάστημα.
Καμαρώστε κ. της κυβέρνησης το διαχρονικά άδικο και ιδιοτελές κράτος που φτιάξατε. Αλήθεια, γιατί το κάνατε αυτό; Γιατί χωρίσατε τους Ελληνες σε ευνοούμενους και μη; Γιατί κάποιοι απολαμβάνουν τα αγαθά των κόπων τους αμέσως και άλλοι μετά θάνατον; Όπως θα συμβαίνει, στο εξής, με το εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων, που όπως δείχνουν τα πράγματα θα το παίρνουν οι κληρονόμοι τους. Και φυσικά κουτσουρεμένο.
Όλα τα παραπάνω, αν έχετε ευαισθησία και φιλότιμο, θα πρέπει να σας κάνουν να ντρέπεστε. Για το μεγάλο κακό που κάνατε σε χιλιάδες συνταξιούχους. Γιατί τους στερήσατε την αξιοπρέπεια. Το δικαίωμα για ζωή. Τη δύναμη και την υπερηφάνεια στην αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Γιαυτό, λοιπόν, πρέπει να σταματήσει η μακροχρόνια αναμονή στη σύνταξη και στο εφάπξ των δημοσίων υπαλλήλων. Και κυρίως το άδικο των διακρίσεων. Το «άλλος Πάσχα και άλλος χάσκα» που δυστυχώς συνεχίζεται ακόμα. Και αυτό, προς Θεού, δεν αποτελεί αιχμή εναντίον των συνταξιούχων της κατηγορίας αυτής, που τα δικαιώματά τους γίνονται αμέσως σεβαστά από το κράτος. Γιατί έτσι πρέπει να συμβαίνει. Για όλους όμως. Γιατί όλοι πρέπει να ζήσουν…
Για όλη αυτή την κατάσταση, την αποκλειστική ευθύνη φέρουν όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν απ΄ αυτόν τον τόπο. Όχι, όμως, ο λαός και οι συνταξιούχοι, που πλήρωναν κανονικά τις εισφορές τους για να πάρουν τη σύνταξη στην ώρα τους. Και όχι για να μεταβληθούν σε θύματα μιας σκόπιμα κακής διακυβέρνησης που ευνόησε και ευνοεί το άδικο, τον παράνομο πλουτισμό, την ασυδοσία, την έλλειψη συνείδησης στην εκτέλεση του καθήκοντος και την οικονομική υποστήριξη και προστασία της ελίτ των μισθωτών και συνταξιούχων του δημοσίου και οργανισμών.
Τελειώνοντας αυτό το άρθρο θα ήθελα να κάνω μια έκλυση και πρόταση ταυτόχρονα. Που θα σημάνει την οικονομική λύτρωση των χιλιάδων υπαλλήλων που βγαίνουν στη σύνταξη: Η πολιτεία να παρέχει κανονικά τη μισθοδοσία στους εξερχομένους από την υπηρεσία υπαλλήλους, μέχρι την ημέρα έναρξης καταβολής της σύνταξης. Αυτό νομίζω ότι είναι χρέος της να το κάνει σ΄ όλους αυτούς, που αλλιώς είχαν προγραμματίσει τη ζωή τους κι αλλού η ανάλγητη κυβερνητική πολιτική τους πάει. Για να πάψουν οι διακρίσεις και ο Γολγοθάς των πολλών. Των παιδιών ενός κατωτέρου Θεού κατά την πρακτική των κυβερνώντων. Που δεν διστάζουν ακόμα και τώρα, αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο, να αδικούν εν γνώσει τους. Προβάλλοντας ως δικαιολογία την οικονομική κρίση… Για ορισμένους όμως…
Ας προχωρήσουν, λοιπόν, στην άμεση καταβολή της σύνταξης και τον εφάπαξ των υπαλλήλων και στην πλήρη αποκατάσταση του δικαίου. Παντού. Σ΄ όλα τα μήκη και πλάτη της κοινωνίας μας. Για να είναι και στην πράξη κυβέρνηση όλων των Ελλήνων… Διαφορετικά οι φωτιές που έχουν ανάψει θα δυναμώνουν όλο και περισσότερο, χωρίς να γνωρίζει κανείς πότε και πως θα σβήσουν.
