Από τον Ντίνο Αυγουστή
Η «κουκουβάγια» των μαθητικών μας χρόνων πέταξε. Αποτελεί κι αυτή ένα από τα θύματα της μεγάλης οικονομικής κρίσης που μαστίζει την παρτίδα μας. Άλλοι πάλι λένε πως είναι απλώς μια από τις πολλές παράπλευρες απώλειες της ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Όποιο από τα δύο και να συμβαίνει πάντως, σημασία έχει πως κάποιοι με τις αποφάσεις τους δείχνουν με τον πλέον κυνικό τρόπο σε ποια κοινωνία μας καλούν να ζήσουμε. Μια πολύ λιτή, συγκινητική και εξόχως πολιτική ανακοίνωση που εξέδωσε ο Σύλλογος Εργαζομένων στον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, αναφέρεται στην διάλυση του Οργανισμού στο πλαίσιο της περικοπής εταιριών του Δημοσίου: «Σε λίγες ώρες ο Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (Ο.Ε.Δ.Β.) θα αποτελεί παρελθόν, καταργείται οριστικά. Μετά από 75 χρόνια η κουκουβάγια της σοφίας και της αρετής «πετάει μακριά», γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι δεν έχει θέση στη σύγχρονη μνημονιακή εκπαίδευση. Η μόρφωση θα γίνεται πλέον ηλεκτρονικά. Το. μέλλον είναι... μόνο το «ηλεκτρονικό βιβλίο» και οι «διαδραστικοί πίνακες». Οι εργαζόμενοι στον Ο.Ε.Δ.Β. που όλα αυτά τα χρόνια εξέδωσαν και διένειμαν τρία δισεκατομμύρια βιβλία σε εκατομμύρια μαθητές, αποχωρούν περήφανοι για τη συμβολή τους στη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, για τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος (μέσο κόστος κάθε βιβλίου 0,70 ευρώ), για την απουσία διαφθοράς και διαπλοκής τους, για το ότι κατόρθωσαν να περισώσουν από τον ιδιωτικό φορέα, την ιστορία των σχολικών βιβλίων, δεκαπέντε χιλιάδες πρωτότυπα έργα ζωγραφικής που κοσμούσαν κάποτε τα σχολικά βιβλία (Τσαρούχης, Γκίκας, Γραμματικόπουλος, Τάσος κ.λπ.), τριάντα χιλιάδες (30.000) βιβλία, πολλά σπάνιων εκδόσεων, που αποτελούν πλέον περιουσία του Υπουργείου Παιδείας.
Οι εργαζόμενοι αποχωρούν με πίκρα και ανησυχία για το μέλλον της έκδοσης και διανομής των σχολικών βιβλίων. Εζησαν τη φετινή χρονιά, τη χειρότερη από ιδρύσεως του Ο.Ε.Δ.Β., που τα βιβλία στάλθηκαν με τεράστια καθυστέρηση, που τα λάθη και οι παραλείψεις των ιθυνόντων στοίχησαν εκατομμύρια στους Έλληνες πολίτες, προάγγελος των όσων πρόκειται να επακολουθήσουν τη φετινή χρονιά, που απ΄ ό,τι φαίνεται θα είναι πολύ χειρότερη από κάθε πλευρά. Οι εργαζόμενοι αποχαιρετούν ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα για την πολύχρονη συνεργασία και υπόσχονται να συνεχίσουν τον αγώνα για μία ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ στην υπηρεσία του λαού. Η κουκουβάγια της σοφίας και της αρετής ελπίζει να μην ξεχασθεί και ονειρεύεται τη μέρα που σε μία Ελλάδα ελεύθερη και απαλλαγμένη από δανειστές - επιτηρητές - τροϊκανούς, θα ξανακληθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες της για την εκπαίδευση των μαθητών».
Αυτά από τον Σύλλογο Εργαζομένων στον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων. Μια ανακοίνωση που βάζει τα πράγματα στη θέση τους σε ό,τι αφορά στις στάσεις και νοοτροπίες μιας εποχής που η πνευματική τροφή δεν συγκινεί, όπου απουσιάζει παντελώς το συναίσθημα, όπου οι αξίες εκτιμούνται μόνο με ευρώ και απλές λογιστικές πράξεις. Να διαβάζουμε, μας λένε, από τις οθόνες του ηλεκτρονικού υπολογιστή! Αν είναι ποτέ δυνατόν μια οθόνη να αντικαταστήσει την έρωτα με τα βιβλία μας! Εκείνο το απίστευτο συναίσθημα που νιώθαμε όταν κρατούσαμε πρώτη φορά στα χέρια μας εκείνα τα υπέροχα σχολικά βιβλία με εκείνη την απίστευτη ξεχωριστή μυρωδιά. Και οι ώμοι μας που έφταναν έως κάτω από το βάρος της σχολικής σάκας! Όπως τα πανύψηλα δένδρα που λυγάνε στον άνεμο. Και τα πρώτα βράδια που σχεδόν όλοι μας είχαμε κοιμηθεί έχοντας στο προσκέφαλο μας εκείνο το υπέροχο Αναγνωστικό με τις όμορφες ιστορίες για τον πατέρα, τη μητέρα, τον παππού, τη γιαγιά, την Ελλάδα... με σήμα κατατεθέν την Κουκουβάγια... Ε, όχι πανάθεμα μας! Ας αφήσουμε και κάτι όρθιο επιτέλους σε αυτόν τον Άγιο τόπο! Κάτι που να θυμίζει εκείνες τις ξεχωριστές μέρες και νύχτες που ζήσαμε όλοι, είτε μας άρεσε, είτε δεν μας άρεσε και πολύ το διάβασμα!
