Του Μιχαήλ Γκρίλλα
Αυτό το κείμενο, που ακολουθεί για το ίδιο θέμα, είναι το πέμπτο στη σειρά από το πρώτο της 24-07-2005 και έχει ως μοναδικό σκοπό και μόνο, να κτυπήσει ένα προειδοποιητικό καμπανάκι, όχι μόνο στους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης (Δήμαρχος ΔΙΟΥ – τοπικό συμβούλιο), αλλά και στους κατοίκους, αυτού του απείρου κάλλους τοπίου, που με τόση απλοχεριά έχει προικίσει ο Θεός τον Πλαταμώνα. Και όμως αυτός ο καταπράσινος τόπος, με καθαρές θάλασσες, με άφθονα νερά, με δαντελένιες ακρογιαλιές, με το βουνό των Θεών «ΟΛΥΜΠΟΣ» δίπλα του και τους κατοίκους του, που ζουν αποκλειστικά και μόνον από τον τουρισμό, να έχει καταντήσει στην κυριολεξία, χωρίς κανένα απολύτως ίχνος υπερβολής, ένας απέραντος πέρα για πέρα σκουπιδότοπος. Γιατί;
Θα αναφερθώ χονδρικά και επιγραμματικά, σε εκείνους τους τομείς και σε εκείνα τα κρίσιμα σημεία, που από μόνα τους, προσδίδουν μια εικόνα τριτοκοσμικού τοπίου, τύπου «Μπαγκλαντές», προδιαθέτουν αρνητικά τον όποιον επισκέπτη, ενώ συγχρόνως καταδεικνύουν και προσδιορίζουν την έλλειψη στοιχειώδους ενδιαφέροντος και πλήρους αδιαφορίας, απ’ όλους του καθ’ ύλην αρμοδίους, ως προς το νοικοκυριό, την καθαριότητα και την ευταξία, που πρέπει να διέπει κατά κανόνα ένα τέτοιο σημαντικό τουριστικό θέρετρο. Παραφράζοντας δε τον ποιητή, μπορώ να πω απερίφραστα «Όπου και αν ρίξω τη ματιά μου, Πλαταμώνα με πληγώνεις πολύ». Γιατί;
Οι κάδοι απορριμμάτων μεσούσης της τουριστικής περιόδου, παραμένουν συνήθως ανοικτοί, από υπερφόρτωση των σκουπιδιών, οι περισσότεροι δε, αν όχι όλοι στερούνται, των αναγκαίων προς τούτο καλυμμάτων (καπάκια). Οι αντίστοιχοι της ανακύκλωσης έχουν μετατραπεί ως απορριμμάτων και σπανίως αδειάζουν. Η όλη εικόνα είναι τραγική και η όλη κατάσταση εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, εκδήλωσης επιδημιών από τη συσσώρευση ακαθαρσιών ποικίλης μορφής και προέλευσης. Προσωπικά και ειλικρινά δεν μπορώ να βρω ή να διαπιστώσω καμία απολύτως δικαιολογία, για τους καθ’ ύλην αρμοδίως και η όλη εμφάνιση των χώρων απόθεσης των απορριμμάτων είναι λείαν επιεικώς, πέρα για πέρα απαράδεκτη. Γιατί;
Ένα ρυάκι με ακαθαρσίες, διασχίζει εδώ και πολλά χρόνια μεγαλοπρεπώς, τον Πλαταμώνα και εκβάλλει δίπλα στους λουόμενους χωρίς κανέναν να ενοχλεί, χωρίς κανένας να διαμαρτύρεται ή να δυσανασχετεί και όλοι μας, το θεωρούμε αυτό ως φυσική συνέπεια και κατάληξη ή και το πιθανότερο, να έχουμε εθισθεί και συμβιβαστεί, με αυτήν την επιβλαβή για την υγεία των κατοίκων, την απαράδεκτη πέρα για πέρα θλιβερή αυτή κατάσταση. Γιατί;
Η ανυπαρξία χώρων στάθμευσης οχημάτων και η παντελώς έλλειψη τροχαίας ρύθμισης των πάσης φύσεως τροχοφόρων, μας θυμίζουν και πάλι ότι εδώ είναι Βαλκάνια και Ελλάδα και τύποις είμαστε χώρα της ΕΕ. Είναι δύσκολο να διαπλατυνθούν και να διευθετηθούν οι δρόμοι κατά μήκος της καταργημένης παλαιάς σιδηροδρομικής γραμμής και όπου αλλού μπορεί να γίνει αυτό, για να προκύψουν έτσι αρκετοί πρόχειροι χώροι στάθμευσης οχημάτων και βελτίωσης της κυκλοφορίας; Γιατί δεν προχωρούν σε τέτοιες πρόχειρες αλλά αναγκαίες λύσεις οι αρμόδιοι;
Στις παραλίες (πλάζ), δεν υπάρχουν καθόλου πρόχειρα ξύλινα αποδυτήρια, για τις ανάγκες των λουομένων. Υπάρχει ένα μόνο στην περιοχή του «Stavento», που θυμίζει όμως την παράγκα του Καραγκιόζη. Γιατί;
Τις ίδιες περίπου διαπιστώσεις και επισημάνσεις, είχα κάνει σε όλα τα προηγούμενα τέσσερα κείμενά μου, στην ίδια εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και δυστυχώς και λυπάμαι πάρα πολύ γι’ αυτό, γιατί δεν έγινε τίποτε και η εφετινή κατάσταση, είναι πολύ χειρότερη, από κάθε άλλη φορά και θέλω να τονίσω με τη σημερινή μου παρέμβαση ότι, είναι καιρός οι υπεύθυνοι, που διοικούν αυτόν τον υπέροχο τόπο δήμαρχος – αντιδήμαρχος και όλοι οι παράγοντες, που ασχολούνται και ζουν από τον τουρισμό, καθώς και όλοι οι κάτοικοι ντόπιοι και ξένοι, να δραστηριοποιηθούν έστω και τώρα, ποτέ δεν είναι αργά και να πράξουν τα αυτονόητα. Να κάνουν δηλαδή τη δουλειά τους απλώς καλά, και τίποτε περισσότερο ή λιγότερο. Άλλος εφησυχασμός και άλλη καθυστέρηση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση και από κανέναν να δικαιολογηθεί γι’ αυτά, που συναντά ο καθένας μας, καθημερινά μπροστά του.
Τουρισμός σημαίνει με λίγα και απλά λόγια προσφορά, ποιοτικά καλών και ανταγωνιστικών υπηρεσιών και μόνον. Όπως νοικοκυριό – ευπρεπισμός – καθαριότητα – σεβασμός στον πολίτη – στον τουρίστα και προπαντός στο φυσικό περιβάλλον. Συνεχής φροντίδα και επίβλεψη, όχι μόνον από τους δημοτικούς άρχοντες, αλλά απ’ όλους τους κατοίκους, έτσι ώστε να υπάρχουν και να διαμορφώνονται, όλες εκείνες οι προϋποθέσεις, που θα έλκουν και θα μαγνητίζουν, τον τουρίστα, που δεν θα τον απογοητεύουν, και δεν θα τον απομακρίνουν, αλλά απεναντίας θα του κάνουν τη ζωή του και τη διαμονή του άνετη και ευχάριστη. Η καλύτερη διαφήμιση του τουριστικού προϊόντος είναι αυτός ο ίδιος ο τουρίστας. Είναι δύσκολο λοιπόν αυτό να γίνει συνείδηση και κατανοητό, από αυτούς, που ζουν αποκλειστικά και μόνον από τον τουρισμό;
Η καθαριότητα είμαι μισή αρχοντιά και αυτή δυστυχώς λείπει παντελώς από τον Πλαταμώνα. Γιατί;
Σημείωση: Είναι δύσκολο αρχή και τέλος της κάθε τουριστικής περιόδου, με μέριμνα των τοπικών αρχόντων και με επικεφαλής τον εκάστοτε αντιδήμαρχο Καθαριότητας (ο σημερινός είναι Πλαταμωνίτης), να γίνεται μια μαζική εκστρατεία, πανστρατιά θα έλεγα με τη συμμετοχή όλων των κατοίκων εξωραϊσμού και καθαρισμού της ευρύτερης περιοχής του Πλαταμώνα, από κάθε λογής άχρηστα αντικείμενα και παντοειδούς σκουπιδιών, που παντού βρίθουν και υπάρχουν εν αφθονία; Ευτυχώς, που σε πολλές περιπτώσεις, τη δουλειά των εργατών καθαριότητας, γνωρίζουν να την κάνουν πολύ καλά, οι παλιατζήδες αλλά δεν αρκούν μόνο αυτοί.
