Του Χρήστου Μαυρομμάτη
Σε όλες τις Συνόδους Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πάντα οι δημοσιογράφοι και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, διογκώνουν τις διαφορές των ηγετικών κρατών της Ένωσης και φέρνουν συχνά την ιδέα στους πολίτες της, της διάλυσης της Ευρωζώνης, σαν να είναι υπάλληλοι των παγκόσμιων κερδοσκόπων, που καιροφυλακτούν να αρπάξουν τη λεία τους, από τα αδύνατα ιδίως οικονομικά κράτη.
Τα αποτελέσματα, όμως, αυτής της Συνόδου της 28ης και 29ης Ιουνίου έδειξαν ότι ισχυροποιήθηκε περισσότερο η διοίκηση της Ένωσης και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο ρόλος της αναβαθμίστηκε, καθόσον οι συστάσεις της προς τις χώρες της Ευρωζώνης και η εποπτεία της εφαρμογής του νέου και αναθεωρημένου προς το αυστηρότερον, μονίμου Συμφώνου Σταθερότητος και Ανάπτυξης (ΕΣΜ), θα αποτελούν έκτοτε κριτήρια, ώστε μια χώρα, να μπορεί να ζητήσει την παρέμβαση του Ευρωμηχανισμού στην αγορά ομολόγων από την Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης. Έτσι, μόνο «τα καλά παιδιά», που τηρούν τα μνημόνια, θα παίρνουν βοήθεια από τους λαούς της Ευρώπης, ενώ «οι κακοί μαθητές», θα περιμένουν.
Η Ελλάδα, λοιπόν, σαν «κακό παιδί», που δεν κάνει τις μεταρρυθμίσεις, που προβλέπει το μνημόνιο και δεν εφαρμόζει τα μέτρα προσαρμογής και σταθερότητος, δεν θα τυγχάνει της ευνοϊκής μεταχείρισης και μέρους του πακέτου Ανάπτυξης, που πρόσφατα αποφάσισε και ενέκρινε αυτή η Σύνοδος κορυφής. Θα μπεί, πρώτα, στην τροχιά εφαρμογής των όρων του μνημονίου, που θα ελέγξει η Τρόικα με τους ειδικούς υπαλλήλους της και ύστερα θα ανοίξει η στρόφιγγα για το υπολειπόμενο δάνειο των και εν ανάγκη την εξυπηρέτηση του χρέους της με Ευρωομόλογα και μέρους του πακέτου Ανάπτυξης που πρόσφατα ενέκρινε η Σύνοδος Κορυφής.
Ούτε οι Τράπεζές της θα ωφεληθούν, με την απευθείας δανειοδότησή τους, από την κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, απαλλάσσοντας την Ελλάδα, από τα 50 δισ. δολάρια χρέους, που χρειάζονται για ανακεφαλαιοποίησή τους. Και σ’ αυτές θα δημιουργηθεί, ένας ενιαίος εποπτικός μηχανισμός, ο οποίος θα υποδεικνύει τις Τράπεζες των 17 χωρών της Νομισματικής Ένωσης, που χρειάζονται ανακεφαλαιοποίηση. Δηλαδή, θα προκρίνει, ποιες θα κλείνουν, ποιες θα συγχωνεύονται και ποιες θα επιδοτούνται.
Έτσι, εκείνο που δεν έγινε, απ’ αρχής της Νομισματικής Ένωσης με το κοινό νόμισμα, το ευρώ, γίνεται τώρα με την οικονομική Ένωση των 17 κρατών μελών της, δηλαδή τώρα θα έχουμε Νομισματική και Οικονομική Ένωση, αφού οι προϋπολογισμοί των κρατών αυτών, θα εγκρίνονται στο μέλλον από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ώσπου, λοιπόν να βγούμε από τον οικονομικό εκτροχιασμό μας και να μπούμε στην τροχιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα είμαστε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, αφού έκλεισε η στρόφιγγα ενίσχυσης από την Ευρώπη και τους λαούς της, που είναι οι δανειστές μας, ενώ απέχουμε κατά πολύ από τις αγορές των τοκογλύφων, που κρατούν στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού μας και μάλιστα δεν μας δανείζουν, γιατί φοβούνται μη χάσουν τα χρήματά τους.
Άρα, η λύση είναι η πάλη μέσα στην Ευρωζώνη και όχι η επιστροφή στη δραχμή, που οδηγεί η πολιτική των κ. κ. Τσίπρα, Καμμένου και Παπαρήγα με την καταγγελία ή επαναδιαπραγμάτευση από τη βάση του μνημονίου. Η επιστροφή στη δραχμή, θα ήταν έγκλημα των κυβερνώντων, αφού οι καταθέτες των Ελληνικών Τραπεζών θα έχαναν τα χρήματά τους και το βιοτικό μας επίπεδο θα υποτιμώνταν κατά το ήμισυ τουλάχιστον, πέραν του όσο έχει υποτιμηθεί μέχρι σήμερα.
Γι’ αυτό η συγκυβέρνηση των τριών κομμάτων, πρέπει να επιταχύνει τις δεσμεύσεις του μνημονίου, για να γίνουμε κοινωνοί των ευνοϊκών ρυθμίσεων της τελευταίας απόφασης κορυφής των αρχηγών κρατών της Ευρωζώνης.
