Κώστα Λάνταβου
Στην εποχή μας, εποχή κρίσης οικονομικής, θεσμών, σχέσεων με προοπτικές δυσοίωνες και σκοτεινές, ίσως η ποίηση και γενικά ο πολιτισμός είναι η μόνη δύναμη αντίστασης και ανατροπής ενός κλίματος που δοκιμάζει τις αντοχές μας...
Η νέα ποιητική συλλογή του συμπολίτη μας ποιητή - μεταφραστή και συγγραφέα Κώστα Λάνταβου προσθέτει ένα ακόμη πετράδι πολύτιμο στην πορεία του.
Ο τίτλος «Τα ευτελή και τα σπουδαία» μόνο σημαντικές στιγμές προσθέτει στην ποίηση, στιγμές μεγάλες, σπουδαίες και καθόλου ευτελείς χαρίζει σε 40 μόνο σελίδες.
Από τον πρώτο στίχο έχουν ήδη επιλεγεί τα πάντα το ύφος - ο στόχος και η τροπή των συμβάντων.
Μέσα σε μια ατελείωτη νύχτα ένα πρόσωπο προσπαθεί να βάλει τελεία στην ιστορία του μέσα από τα πάθη, τις συγκρούσεις, τις αδυναμίες της ψυχής μέσα από έναν απολογισμό διαδρομής.
Ο αναγνώστης μπαίνει αμέσως στη θέαση ενός κόσμου - που είναι και δικός του. Γίνεται άμεσα ένα βλέμμα που νιώνει εντός του τον κοινό τόπο!
Το ποιήματα αναβλύζουν από μια πηγή κοινών αισθημάτων από το συλλογικό απόθεμα μνήμης και άτακτων σπινθήρων.
Οι παλινδρομήσεις από το πρώτο πρόσωπο στο πληθυντικό του εμείς δεν εξέτρεψαν τα ποιήματα από την κοίτη τους, από τον κοινό τόπο.
Το ποτάμι των αναμνήσεων κυλάει κουβαλώντας απανωτούς χειμώνες, χιόνια απόγνωσης που λιώνουν και φορτίζουν μόνιμα τη μνήμη, νύχτες αγρυπνίας φωτισμένες με αγιοκέρια προσμονής με φόντο στο ξημέρωμα μιας άνοιξης που έρχεται και ο ποιητής ελπίζει να μην είναι πικρή…
Ποίηση συνομιλία πάνω στο ρευστό έδαφος του υπαινιγμού αλλά και ολοζώντανων εμπειριών που άφησαν αποτυπώματα θλίψης, ποίηση δυναμική και ευάλωτη που κατορθώνει να είναι ρευστή και στέρεη ταυτόχρονα.
Σε αυτό το ρευστό έδαφος μέσα στα νεφελώματα του γαλαξία περιπλανώμενες νότες προσπαθούν να ακουστούν, ένα τραγούδι, μια φράση, ένα άγγιγμα, ένα βλέμμα, μια υπόσχεση προσπαθούν να διαπεράσουν το κέλυφος της μοναξιάς και το ψύχος του καταψύκτη χρόνου.
Ο ποιητής συνομιλεί με ένα Θεό που είναι αθάνατος χωρίς την εμπειρία του θανάτου που μοιραία η οντότητα των ανθρώπων τους ματώνει.
Ο αναγνώστης παρασύρεται και επηρεάζεται αναπόφευκτα από την ποίηση του Κώστα Λάνταβου, το βλέμμα των εικόνων μεταλλάσσεται σε προσωπικό βίωμα.
Η δυσκολία της ποιητικής τέχνης είναι να αποδώσει ως έκπληξη πράγματα γνωστά και ο Κώστας Λάνταβος απογειώνει την καθημερινότητα με την ώριμη και ποιητική του τριβή πάνω από την έκπληξη σε ένα ησυχαστήριο απραγματοποίητων ονείρων…
Μια μεγάλη ποιητική στιγμή μια ανάσα, ένα φως στο μαύρο που μας κατακλύζει. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς για την προσφορά του.
Β. Κολώνας
